Το πιο γλυκό μάθημα έγινε στο Δημοτικό Σχολείο Λ. Θερμής!

Μια  γλυκιά και ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε χθες Δευτέρα 18 Νοεμβρίου  στο σχολείο. Οι κολοκύθες του σχολικού  κήπου, που τις φρόντισε ο κ. Άγγελος Σιδεράς  και τις  κόψαμε μέσα στο  καλοκαίρι έγιναν 15 βαζάκια νοστιμότατο γλυκό κουταλιού.  

Μας  το έφτιαξε και μας το έφερε σήμερα συσκευασμένο η «χρυσοχέρα» Βάσω, η μητέρα του μαθητή μας Δημήτρη Καραχαρίση.  Όλοι μείναμε κατενθουσιασμένοι με τη γεύση και ευχαριστήσαμε θερμά τη Βάσω, που πέτυχε να μας φτιάξει ένα τόσο νόστιμο και δύσκολο στην παρασκευή του γλυκό, αφού για να γίνει τραγανό χρησιμοποιείται ακόμα και ...ασβέστης!   

Με  το γλυκό θα τρατάρουμε τους επισκέπτες μας,  ενώ στα  βαζάκια θα μπουν ετικέτες με το λογότυπο  του σχολείου για να το στέλνουμε σαν δώρο σε όσους βοηθούν και στηρίζουν το σχολείο.

> Η πορτοκαλί κολοκύθα είναι γνωστή από την αρχαιότητα στην Ελλάδα  και  χρήσιμη λόγω της δυνατότητας της να χρησιμοποιείται και το  χειμώνα σε εποχές που δεν υπήρχαν ψυγεία  .  

> Οι ινδιάνοι στην Αμερικανοί τη θεωρούσαν τόσο θρεπτική, που την έθαβαν μαζί με τους νεκρούς, γιατί πίστευαν ότι  τους χάριζε δύναμη στο τελευταίο τους ταξίδι

> Οι σπόροι της - ο γνωστός  πασατέμπος - είναι μια εξαιρετική πηγή μαγνησίου, το οποίο  μας βοηθά να αποκτήσουμε  υγιή οστά και  ισχυρό νευρικό και καρδιαγγειακό σύστημα.

Η συνταγή της Βάσως  : Το πιο δύσκολο απ'όλα είναι να κόψουμε την  κολοκύθα. να την ανοίξουμε, να την καθαρίσουμε από τα σπόρια, να αφαιρέσουμε την εξωτερική φλούδα της με το μαχαίρι και να την κόψουμε σε μεγάλους κύβους . Μετά λιώνουμε ασβέστη σε νερό και το σουρώνουμε να μην έχει βρωμιά και κυρίως πετραδάκια. Βάζουμε τα κομμάτια σε μεγάλη λεκάνη,  που το ασβεστόνερο τα σκεπάζει. Τα αφήνουμε για 2 - 3 ώρες ανάλογα την ποσότητα και το μέγεθος και τα ανακατεύουμε τακτικά. 

Μετά τα ξεπλένουμε πολύ καλά και τα βράζουμε για 2 - 3 φορές σε καθαρό νερό μέχρι να καθαρίσει από τον ασβέστη. Τα στραγγίζουμε και κάνουμε το σιρόπι, που το βράζουμε για 15 λεπτά.  Ρίχνουμε τα κομμάτια μέσα και βράζουμε μέχρι να δέσει. Στο τέλος ρίχνουμε ξινό σε κόκκους και βανίλια. Το αφήνουμε να "κοιμηθεί" όπως λέμε για 24 ώρες και μετά αν χρειαστεί το ξαναβράζουμε. Αποστειρώνουμε  τα βάζα, τα γεμίζουμε όσο είναι καυτά, τα γυρίζουμε ανάποδα για να φύγει ο αέρας, και τα χαρίζουμε με περίσσια γλύκα στα αγαπημένα μας πρόσωπα.