Τι κρύβεται πίσω από ένα τροχαίο ατύχημα στη Μυτιλήνη; Απάντηση: η παραπαιδεία!!!
Μια διαφορετική διάσταση σ' ένα τροχαίο ατύχημα δίνει το άρθρο του Στρατή Μπαλάσκα στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ.
Η παραπαιδεία στη Λέσβο με την ανοχή και ενοχή όλων καλά κρατεί...
--------------------------------------
Η είδηση πέρασε στα ψιλά του Αστυνομικού Δελτίου. Τροχαίο στην περιοχή της Καλλιθέας, στη Μυτιλήνη, ευτυχώς χωρίς θύματα, αλλά με σοβαρότατες υλικές ζημιές. Ακολούθησε κουβέντα για τη διασταύρωση-καρμανιόλα της οδού Ηλία Βενέζη με τη Θεοφίλου Χατζημιχαήλ, για κάποια φανάρια που χρειάζονται εκεί, και πάει… αυτό ήταν όλο. Το θέμα έκλεισε εκεί…
Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει συνήθως, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Η γυναίκα που οδηγούσε το ένα αυτοκίνητο και παραβίασε το STOP, βρέθηκε στη Μυτιλήνη, τους δρόμους της οποίας δε γνώριζε, από την άλλη άκρη του νησιού, από ένα απομακρυσμένο σχολείο στο οποίο υπηρετεί, για να εξετάσει προφορικά στο Εξεταστικό Κέντρο που λειτουργεί στην πόλη μας, μαθητές με προβλήματα, που διαγωνίζονταν στην πρώτη μέρα των πανελλαδικών εξετάσεων.
Ας ζητούσε να μην κατέβει, και γιατί μένει μακριά, και γιατί είχε άλλες σοβαρές υποχρεώσεις που πάλι η υπηρεσία τής είχε αναθέσει… Το αίτημά της δεν έγινε δεκτό. Και αυτό γιατί οι παλιοί και έμπειροι καθηγητές των λυκείων της πόλης, που μένουν ίσως και δίπλα στο Εξεταστικό Κέντρο, δεν καλούνται γιατί απειλείται το αδιάβλητο των εξετάσεων, αφού είναι γνωστό «τοις πάσι» ότι παραδίδουν ιδιαίτερα και πολύ πιθανόν τους υποψηφίους να τους έχουν «πελάτες».
Έτσι η υπηρεσία αναζητά εξεταστές στα απομακρυσμένα χωριά, όπου υπηρετούν συνήθως καθηγητές από άλλα μέρη της Ελλάδας. Τι και αν αυτοί είναι αναπληρωτές, τι και αν είναι άπειροι… τι, τι, τι… Το πολύ-πολύ, να επιστρατευτεί και κανένα ντόπιο κορόιδο που από ιδεολογία και αξιοπρέπεια δεν κάνει ιδιαίτερα, για να εξετάζει από το πρωί έως αργά το απόγευμα για 10 ευρώ την ίδια στιγμή που οι «ιδιαιτερατζήδες» θα λειτουργούν γκρουπ των 100 ευρώ την ώρα, με τις ευλογίες και τη σχετική σιωπηρή πλην όμως κραυγαλέα άδεια του επίσημου κράτους. Κάπως έτσι μια άτυχη μη Μυτιληνιά και μη ασχολούμενη εργολαβικώς με τα ιδιαίτερα βρέθηκε να εξετάζει στη Μυτιλήνη, ερχόμενη από σχολείο πολλές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά.
Και το κακό δεν άργησε να γίνει. Ποιος όμως θα καθίσει να δει το πώς και το γιατί; Και ποιος θα αναλάβει τις ευθύνες του; Οι δημοσιογράφοι κατέγραψαν το γεγονός ως «τροχαίο» κι η καημένη γυναίκα εκπαιδευτικός από το απομακρυσμένο σχολείο συνέχισε μαζί με τις αιμορροούσες οικονομικά οικογένειες το δικό της «Γολγοθά» (χωρίς αυτοκίνητο αυτή).
