Ειδικοί (ιστορικοί, κριτικοί, κλασικοί φιλόλογοι και συγγραφείς) συνέταξαν για τους «Times του Λονδίνου» τη λίστα με τα 50 καλύτερα μουσεία του κόσμου. Μπήκαμε στην κορυφαία τριάδα. Το Μουσείο Μπενάκη, από τη μεριά του, προβάλλεται από τους «New York Times» με μεγάλη συνέντευξη του Αγγελου Δεληβοριά
Και ξαφνικά, το τελευταίο τριήμερο, ο ξένος Τύπος πλημμύρισε από ελληνικά μουσεία. Για να τα δοξάσει, αλλά και για να αναδείξει τα προβλήματά τους εν μέσω της κρίσης.
-Οι «Times του Λονδίνου» στις 11 Μαΐου απεφάνθησαν ότι το Μουσείο Ακρόπολης δεν ανήκει απλώς στα «50 καλύτερα μουσεία του κόσμου», αφού το τοποθέτησαν στην τρίτη θέση, κάτω από το Smithsonian Institution της Ουάσινγκτον και το δικό τους Βρετανικό Μουσείο.
Ο κατάλογος, βέβαια, είναι μια υποκειμενική αξιολόγηση για την οποία η εφημερίδα απευθύνθηκε σε ειδικούς, ο καθένας από τους οποίους πρότεινε τις δικές του υποψηφιότητες. Ανάμεσά τους οι κριτικοί τέχνης Στίβεν Μπέιλι και Ρέιτσελ Κάμπελ-Τζόνστον, η κλασική φιλόλογος Μέρι Μπίαρντ, ο βιογράφος Ρίτσαρντ Χολμς, οι ιστορικοί Λίζα Τζαρντίν και Νταν Σνόου, η υπεύθυνη των λογοτεχνικών σελίδων των «Times» Ερικα Βάγκνερ και η συγγραφέας Μαρίνα Γουόρνερ. Ετσι προέκυψε μια ωραία, όσο και «περίεργη» λίστα, που έχει μεγάλη γκάμα.
Το Μουσείο της Ακρόπολης συστήνεται ως εξής: «Πάνω στον αρχαίο δρόμο που οδηγεί στον Ιερό Βράχο, στην κορφή του οποίου ο υπέροχος Παρθενώνας δεσπόζει στην πόλη της Αθήνας, βρίσκεται το λαμπερό νέο σπίτι που στεγάζει τα πιο διάσημα έργα του κλασικού πολιτισμού. Εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες έρχονται κάθε χρόνο να δουν τα καλλιτεχνικά θαύματα ενός ένδοξου παρελθόντος, τα οποία στέκονται σε αίθουσες πλημμυρισμένες από φυσικό φως και με μια εντυπωσιακή θέα στον αρχαίο ναό».
Στις επόμενες θέσεις το Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης (7η), οι Βερσαλίες (8η), το Βικτόρια και Αλμπερτ στο Λονδίνο (9η), το Εβραϊκό Μουσείο του Βερολίνου (16η), το Ασμόλιαν της Οξφόρδης (18η), το Neues Museum του Βερολίνου (19η), το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου (21η), το Μuseum of Moving Image της Ν. Υόρκης (22η), το Μουσείο της Περγάμου στο Βερολίνο (28η), το Μουσείο Λούξορ στην Αίγυπτο (38η)… Αλλά και μερικά πολύ ιδιαίτερα, μικρότερα μουσεία, που απευθύνονται σε ειδικό κοινό, όπως του Μπομπ Μάρλεϊ στο Κίνγκστον της Τζαμάικα (33η), το Μουσείο Αυτοκινήτου στο Τορίνο (35η), το Μουσείο στο Οσλο με τα Πλοία των Βίκινγκσ (44η) και το περίφημο Country Music Hall of Fame στο Νάσβιλ (50ή θέση).
-Οι «New York Times» με τη σειρά τους, στην πρώτη μάλιστα σελίδα της ηλεκτρονικής τους έκδοσης της Παρασκευής, πρόβαλαν συνέντευξη του Αγγελου Δεληβοριά, διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη. Τίτλος της «Προστατεύοντας το Παρελθόν, σε ένα καθόλου συνεργάσιμο Παρόν». Ο κ. Δεληβοριάς δεν παρουσιάζει μόνο το πολύτιμο έργο που έχει κάνει χρόνια σαράντα χρόνια στο τιμόνι του μουσείου, εκθέτει και τις τωρινές δυσκολίες του. Τη μείωση του προσωπικού του αλλά και των μισθών, που οφείλεται στην «απότομη και βαριά» περικοπή της κρατικής επιχορήγησης (από τα 2,6 εκατ. δολάρια του 2009 στις 900 χιλιάδες αυτού του χρόνου).
«Ζήτησα να συναντηθώ με τον πρωθυπουργό», λέει, «αλλά αυτή η στρατηγική δεν έφερε αποτελέσματα. Περιμένω ούτε κι εγώ δεν ξέρω πια από πότε -από τον Νοέμβριο, μπορεί και τον Οκτώβριο». Αλλά δεν χάνει την αισιοδοξία του. «Είμαι πεισματάρης», δηλώνει. «Φοβάμαι την αποδιοργάνωση, την παύση της ζωής. Ενας οργανισμός που δεν εξελίσσεται είναι καταδικασμένος να πεθάνει».
Ο Αγγελος Δεληβοριάς αυτή την εποχή ολοκληρώνει τα απομνημονεύματά του με τίτλο «Ενας απολογισμός και μια απολογία». «Η απολογία είναι προς αυτούς που έχασαν τη δουλειά τους», εξηγεί.
πηγη: Εφημερίδα των Συντακώτν
