Αναβίωσε το έθιμο της κούνιας στην Άγρα

Δεύτερη μέρα του Πάσχα σήμερα και στην πλατεία της Άγρας Λέσβου αναβίωσε το έθιμο της κούνιας. Ένα έθιμο που με το πέρασμα του χρόνου είχε ξεχαστεί και αναβιώνει με την πρωτοβουλία της προεδρίας του χωριού με ένα πανέμορφο χορευτικό τμήμα, ζωντανή μουσική, γευστικά τοπικά φαγητά και γλυκά, φτιαγμένα όλα από τις κυρίες του χωριού της Άγρας, ώστε να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι, δήλωσε στην ΕΡΤ3 ο Ιγνάτιος Ιντζιρτζής, πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Άγρας Λέσβου.

Το έθιμο της «κούνιας» έχει τις καταβολές του στην αρχαία Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την «αιώρα» των κοριτσιών κατά τα αθηναϊκά ανθεστήρια την περίοδο της άνοιξης προς τιμήν του θεού Διονύσου. Η αίσθηση ελευθερίας που δίνει η κίνηση της κούνιας προς τον ουρανό, πίστευαν πως έφερνε καλή τύχη. Γι’ αυτό και το ανασήκωμα της κούνιας συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης με τον ερχομό της Άνοιξης. Από το αρχαίο έθιμο της αιώρας φτάνουμε στο ανοιξιάτικο έθιμο της κούνιας που το συναντάμε σε όλη την Ελλάδα, κυρίως σε νησιωτικές περιοχές του Αιγαίου . Εντάσσεται στις εορταστικές εκδηλώσεις του Πάσχα και αποτελεί μια από τις εντονότερες και αγαπημένες αναμνήσεις των κατοίκων του χωριού μας. Επίσης το έθιμο είχε και έχει θρησκευτικό περιεχόμενο δηλαδή το κατέβασμα της κούνιας συμβολίζει τον ερχομό του Χριστού στη γη και το ανέβασμα την Ανάστασή Του.

Παλαιότερα το έθιμο της Κούνιας προέκυψε γιατί οι νέοι άντρες έστηναν μια μεγάλη κούνια και ζητούσαν από την κοπέλα που τους άρεσε να καθίσουν και να κουνηθούν μαζί. Αυτή ήταν η ένδειξη ότι είχαν αισθήματα για εκείνη κι εφόσον εκείνη δεχόταν την πρόσκλησή τους γινόταν μια άτυπη δέσμευση μεταξύ τους, με σκοπό το γάμο, πρόσθεσε ο κ. Ιντζιρτζής.