Για τον Χουσεΐν που αυτοκτόνησε στη Μόρια

Την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 18:00, συμμετέχουμε στην πορεία, στην πλατεία Σαπφούς

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΟΡΙΑΣ

Όταν ακούμε για στρατόπεδα συγκέντρωσης θυμόμαστε την φρίκη, την απόγνωση και τον θάνατο. Έχουμε συνδέσει την ύπαρξη στρατοπέδων συγκέντρωσης με ολοκληρωτικά καθεστώτα. Την ίδια όμως πολιτική διαχείρισης ανεπιθύμητων πληθυσμών ασκούν και «δημοκρατικά» κράτη όπως η Αμερική, η Αυστραλία, η Γαλλία και η Ελλάδα.

Στρατόπεδο συγκέντρωσης σημαίνει τη φυλάκιση ανθρώπων μόνο για την καταγωγή ή τον προσανατολισμό τους. Σημαίνει τον εξευτελισμό και την διάκριση τους μόνο γιατί έτυχε να γεννηθούν σε κάποιο σημείο της γης ή γιατί ανήκουν σε κάποια διαφορετική πολιτισμική, σεξουαλική ή πολιτική ομάδα. Είναι η ίδια φασιστική λογική της συλλογικής ευθύνης που αναπαράγεται με ευκολία στα δικαστήρια και στα δελτία ειδήσεων. Δικάζουν και διαπομπεύουν ανθρώπους γιατί βλέπουν πάνω τους το στίγμα του χρώματος, αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ζωή.

Τα όμορφα νησιά του Β.Α. Αιγαίου μπορεί να είναι για κάποιους πατρίδα αλλά για κάποιους άλλους είναι φυλακή. Και μέσα στις φυλακές υπάρχουν άλλες ακόμη χειρότερες όπως είναι τα Προαναχωρησιακά Κέντρα Κράτησης Αλλοδαπών (ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α) της Μόριας, της Κω ή της υπόλοιπης χώρας, τα κολαστήρια της Αμυγδαλέζας, της Πέτρου Ράλλη, της Κορίνθου, της Δράμας, της Ξάνθης και της Ορεστιάδας. Κολαστήρια χωρίς καμία υπερβολή που τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από τα αντίστοιχα των δικτατορικών καθεστώτων. Εκεί στοιβάζουν ανθρώπους με μοναδική κατηγορία την φασιστική διατύπωση "άνθρωποι από χώρες με χαμηλό προσφυγικό προφίλ".

Τη Δευτέρα 6 Ιανουαρίου, γιορτή των φώτων για τους χριστιανούς, το φώς δεν έφτασε στο σκοτεινό κελί του Χουσεΐν στο ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α. Μόριας. Βρέθηκε κρεμασμένος κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Οι συγκρατούμενοί του δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι μιας και ο ίδιος βρισκόταν σε απομόνωση για καιρό. Οι μόνοι μάρτυρες του θανάτου του ήταν οι αστυνομικοί που συστηματικά ξυλοκοπούν και βασανίζουν τους κρατούμενους. Έγινε άλλος ένας που πότισε με αιμα τα κολαστήρια, που κάποια μέρα θα λάμψουν, ζεσταίνοντας τις καρδιές μας, μέχρι να γίνουν στάχτη. Μέχρι τότε δύο κόσμοι θα ανταγωνίζονται στη βαρβαρότητα. Από τη μία οι κάθε είδους φυλακές, περιορισμοί, διακρίσεις και σύνορα και από την άλλη η κατανάλωση, η απάθεια και η διαμεσολάβηση.

Πορεία

16 Ιανουαρίου 18:00 – Πλατεία Σαπφούς

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ Λέσβου