Μυτιλήνη: "ένοχοι" γιατί δεν πνίγηκαν....
Μια δίκαιη δίκη για τον Ζαχίρ, τον Ακίφ, τον Μοχάμαντ, που είχαν την ατυχία να είναι μελαμψοί Αφγανοί, Σομαλοί, μουσουλμάνοι και όχι ξανθοί, γαλανομάτηδες και χριστιανοί. Είχαν την ατυχία να μην είναι «κανονικοί» πρόσφυγες (σύμφωνα με την κατάπτυστη δήλωση του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Νότη Μηταράκη και άλλων κυβερνητικών στελεχών). Από θύματα μετατράπηκαν σε θύτες. Από πρόσφυγες που είδαν τον χάρο με τα μάτια τους στα νερά της Μεσογείου, κατηγορήθηκαν για διακινητές.
Το όνειρό τους να ζήσουν ασφαλείς έγινε εφιάλτης και εκτίουν ποινές φυλάκισης 50 και 150 χρόνων σε ελληνικές φυλακές. Κατηγορούνται γιατί κράτησαν το τιμόνι της λέμβου που επέβαιναν και έσωσαν τη ζωή τους και αυτή των ομοεθνών τους όταν οι διακινητές τούς εγκατέλειψαν μεσοπέλαγα. Και δεν είναι οι μόνοι.
Την Πέμπτη 17 Μαρτίου στη Μυτιλήνη οδηγούνται στο Εφετείο ο Ζαχίρ και ο Ακίφ.
Ο Μοχάμαντ ακόμη περιμένει…
----
Μεγάλη συναυλία στη Μυτιλήνη
Διεθνοποίηση της αλληλεγγύης
Δεν θα είναι μόνοι τους. Η Μυτιλήνη θα ξαναγίνει το νησί της αλληλεγγύης. Η Κίνηση «Καλλιτέχνες υπέρ μιας δίκαιης δίκης για τον Μοχάμαντ και κάθε Μοχάμαντ» θα είναι εκεί. Οι μουσικές και τα τραγούδια δέκα καλλιτεχνών, που θα δώσουν συναυλία το προηγούμενο βράδυ στο Καφέ Πανελλήνιον της Μυτιλήνης, θα τους συντροφεύουν στη δικαστική αίθουσα και θα τους δίνουν κουράγιο. Την εκδήλωση θα προλογίσει ο διασώστης προσφύγων και μεταναστών Ιάσωνας Αποστολόπουλος.
Παρόντες θα είναι και ευρωβουλευτές -Έλληνες και ξένοι- που ανταποκρίθηκαν στην επιμονή του Στέλιου Κούλογλου να διεθνοποιήσει την προκλητική καταδίκη που στηρίζεται σε ευρωπαϊκή νομοθεσία ποινικοποιώντας το αίτημα για την παροχή ασύλου και νομιμοποιώντας τις απωθήσεις στη θάλασσα. Ο Στέλιος Κούλογλου μαζί με την Ιρλανδή Κλέρι Ντέιλι βρέθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο στις φυλακές της Χίου όπου παραμένουν έγκλειστοι οι πρόσφυγες, μίλησαν μαζί τους και υποσχέθηκαν να μην τους αφήσουν μόνους. Η διεθνής πρωτοβουλία «Μια δίκαιη δίκη για τον Μοχάμεντ» αναμένεται να παραχωρήσει συνέντευξη μετά το πέρας της δίκης στο Εφετείο.
Τα πρόσωπα της τραγωδίας
Μοχαμάντ Χανάντ Αμντί, 28χρονος Σομαλός. 45 λεπτά ακρόαση, 142 χρόνια φυλακή. Καταδικάστηκε ως διακινητής γιατί έπιασε το τιμόνι για να σώσει τον Δεκέμβριο του 2020 τη ζωή 33 προσφύγων που επέβαιναν στη λέμβο και εγκαταλείφθηκαν από τον διακινητή μεσοπέλαγα. Θα το ξανάκανες; «Φυσικά, θα το έκανα πάλι από την αρχή. Πρώτα για να σώσω τις ζωές όλων όσων επέβαιναν στη βάρκα και γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να χτίσω ένα καλύτερο μέλλον για μένα και την οικογένειά μου. Το έγκλημά μου είναι ότι εγκατέλειψα τη χώρα μου για να είμαι ασφαλής» - η πικρία του θύματος που μετατράπηκε σε θύτη. Σήμερα είναι κρατούμενος στις φυλακές της Χίου αναμένοντας το Εφετείο, που δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί.
Ζαχίρι Αμίρ, 26χρονος Αφγανός. Καταδικάστηκε σε 50 χρόνια και 10 μέρες φυλακή ως διακινητής γιατί συνελήφθη από το Λιμενικό να κρατά το τιμόνι μιας λέμβου την οποία εγκατέλειψε Τούρκος δουλέμπορος αφήνοντας, στις 12 Μαρτίου του 2020, μεσοπέλαγα στα παγωμένα νερά του Αιγαίου και κοντά στη Μυτιλήνη να σκυλοπνιγούν 23 πρόσφυγες. Μεταξύ αυτών και η έγκυος γυναίκα του. Κρατείται δύο χρόνια ακριβώς στις φυλακές της Χίου, ενώ η γυναίκα του και το παιδί του είναι σε δομή κράτησης στη βόρεια Ελλάδα. Περιμένει με αγωνία τη δίκη στο Τριμελές Εφετείο της Μυτιλήνης για την αποκατάσταση της αλήθειας. Θα είναι και η γυναίκα του εκεί για να υπερασπιστεί το δίκιο και το δικαίωμα να ζήσουν μαζί.
Ραζούλι Ακίφ, 24χρονος Αφγανός. Καταδικάστηκε σε 50 χρόνια και 10 μέρες φυλάκιση ως διακινητής, γιατί μαζί με τον Ζαχίρι Αμίρ μοιράστηκαν το τιμόνι μιας βάρκας με 23 πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν, πλήρωσαν τους διακινητές και αυτοί τους εγκατέλειψαν στα τουρκικά χωρικά ύδατα για να γλιτώσουν τη σύλληψη και τις βαριές ποινές. Δύο χρόνια -τα καλύτερα της νιότης του- βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές της Χίου και σήμερα των Σερρών. Περιμένει δικαιοσύνη από το Εφετείο στις 17 του Μάρτη.
50 χρόνια σε λίγα λεπτά
Ο Ρασούλι και ο Ζαχίρ είδαν για πρώτη φορά τον δικηγόρο τους στη δικαστική αίθουσα. Η δίκη κράτησε μόλις λίγα λεπτά. Ο δικαστής αφιέρωσε ένα λεπτό στον καθένα για ερωτήσεις. «Για ένα λεπτό, 50 χρόνια. Έκλαιγα για έναν μήνα» λέει με πικρία ο Ρασούλι.
Με νέους δικηγόρους να τους εκπροσωπούν πλέον, οδηγούνται στο Εφετείο σε λίγες μέρες. Ο Μοχάμαντ ακόμη περιμένει…
Πηγή: avgi.gr
