Παρουσιάσθηκαν στη Μυτιλήνη σε τρεις αντίστοιχες εκδηλώσεις που διοργάνωσαν οι Φίλοι Ιστορικής Μνήμης και Πολιτιστικής Δημιουργίας, στο Δημοτικό Θέατρο και στα Τσαμάκια (χώρο εκτελέσεων). Τα ντοκουμέντα που περιλαμβάνουν, συγκεντρώθηκαν μετά από πολύχρονες έρευνες και μελέτες του συγγραφέα, σε αρχεία, ληξιαρχεία, δημοτολόγια και βιβλία, που εκπλήσσουν ακόμα και τις οικογένειες όσων έδωσαν την ζωή τους στον αντιφασιστικό-αντιναζιστικό αγώνα.
Γιώργος Γαλέτσας
Το ιστορικό των εκτελέσεων στα «Τσακμάκια» κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής
Φωτογραφίες-ενθύμια ανακοινώσεις - ντοκουμέντα
Έκδοση Δήμου Μυτιλήνης 2010, σελ. 189
Ένα βιβλίο-χρονικό των 17 εκτελέσεων με 42 θύματα στον επίσημο τόπο εκτέλεσης των Γερμανών –τα «Τσακμάκια» – κατά την διάρκεια της 40μηνης γερμανικής κατοχής στο νησί της Λέσβου.
Με το βιβλίο αυτό παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά διάφορα ντοκουμέντα όπως ληξιαρχικές πράξεις θανάτου, ανακοινώσεις εκτελέσεων δημοσιευμένες στην τότε – μοναδική σε κυκλοφορία – εφημερίδα «Φως», φωτογραφίες εκτελεσμένων. Στο τέλος δε του κειμένου ορισμένων εκτελέσεων παρατίθεται μια μυθιστορία του συγγραφέα που στο βασικό της κορμό ανταποκρίνεται σε αληθινό σενάριο που φιλοτεχνήθηκε από διηγήσεις συγγενών των εκτελεσμένων.
Αυτά τα πεύκα που φιλοξενούν ακόμα και σήμερα στον κορμό τους τις σφαίρες των εκτελεστικών αποσπασμάτων που κάποιο πρωινό θέρισαν τις ζωές 42 συμπατριωτών μας ήταν και θα παραμείνουν για δεκάδες ακόμα χρόνια αδιάψευστοι μάρτυρες της εκτέλεσης 42 παλικαριών που στάθηκαν ορθοί απέναντι στα εκτελεστικά αποσπάσματα που έστησαν τα Γερμανικά στρατεύματα σε τούτο δω τόπο. Και σαν να μην έφτανε αυτό … από εδώ, μέσα σε τσουβάλια με ένα ψαροκάικο θα τους πετάξουν στη θάλασσα ανοιχτά της Φυκιότρυπας … θα τους οδηγήσουν στον αφανισμό επιτείνοντας την θλίψη και την οργή στους συγγενείς των – σκορπίζοντας το φόβο σ΄ ολόκληρο το νησί.
Για αυτό τα Τσαμάκια -κι επίσημα πια- με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λέσβου από το 2015, αποτελούν ένα Μαρτυρικό Τόπο Ιστορικής Μνήμης της νεώτερης ιστορίας του νησιού που πρέπει κάθε επισκέπτης του να στέκεται με σεβασμό, ως τόπο μνήμης αλλά και ανάχωμα στην ναζιστική πανούκλα.
Γιώργος Γαλέτσας
ΛΕΣΒΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Πρόλογος του Μανώλη Γλέζου.
Έκδοση Αιολίδα 2016, σελ. 400
-----------------------------------------------------------------
Γιώργος Γαλέτσας
ΛΕΣΒΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Πρόλογος του Μανώλη Γλέζου.
2ος τόμος
Έκδοση Αιολίδα 2018, σελ. 320
Δυο βιβλία-ένα οδοιπορικό στα μονοπάτια της φωτιάς που ακολούθησαν οι 249 συμπατριώτες μας.
Δυο βιβλία-ένα χρονικό, μια απόπειρα καταγραφής στο χώρο και στο χρόνο 249 ψηφίδων, ιδιαίτερα άδικων θανάτων, που λησμονήθηκαν και έμειναν στο περιθώριο της τοπικής ιστορίας.
Ένα χρονικό που ξεκινά στις 23 Απρίλη του ’41, ημερομηνία υπογραφής συνθηκολόγησης από τον Τσολάκογλου, και τελειώνει στις 8 Μάη του ’45, ημερομηνία συνθηκολόγησης του 3ου Ράιχ, που διαρθρώνεται με 5 κεφάλαια ανά τόμο που είναι:
1) Στρατόπεδο συγκέντρωσης Π. Μελά και φυλακές Επταπυργίου, με 34 θύματα όπου 24 εκτελούνται και 10 πεθαίνουν από κακουχίες. 2) Στρατόπεδα συγκέντρωσης Χαϊδαρίου, Λάρισας και τόποι εξορίας Αι Στράτης, Ανάφη, Ακροναυπλία.Περιλαμβάνονται 19 συμπατριώτες μας όπου ως κρατούμενοι των στρατοπέδων αυτών, οι 15 εκτελούνται και οι 4 πεθαίνουν από κακουχίες. 3) Αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ-Όμηρος. Δέκα επτά (17) συμπατριώτες μας σκοτώθηκαν σε μάχες ή εκτελέστηκαν. 4) Μεμονωμένες εκτελέσεις σε διάφορες περιοχές της χώρας 29 συμπατριώτες μας εκτελέστηκαν σε διάφορες πόλεις, εκτός Λέσβου και Λήμνου, όπου κατοικούσαν την εποχή αυτή. 5) Όμηροι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, φυλακές και χώρους καταναγκαστικής εργασίας σε Αυστρία, Γερμανία. Περιλαμβάνονται 17 συμπατριώτες μας που υπόδικοι ή κρατούμενοι μεταφέρθηκαν ως όμηροι, σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και εκτελέστηκαν ή πέθαναν από κακουχίες. 6)Υποχώρηση, συνθηκολόγηση Ελληνικού Στρατού-Μάχη της Κρήτης με 12 θύματα.7) Λέσβιοι που εκτελέστηκαν ή πέθαναν από κακουχίες στη Λήμνο 15 συμπατριώτες μας έχασαν τη ζωή τους, οι 7 θα εκτελεστούν και οι 8 θ’ θα πεθάνουν από κακουχίες ενώ εργαζόταν στα εκεί γερμανικά έργα ως υπόδικοι ή κρατούμενοι. 8) Λέσβιοι ναυτικοί ή πολίτες που πνίγηκαν μετά από πολεμική ενέργεια σε ποντοπόρα πλοία ή σε επίτακτα καΐκια. Περιλαμβάνονται 42 συμπατριώτες μας που πνίγηκαν. Οι 5 με ποντοπόρα πλοία και 37 με επίτακτα καΐκια ως κρατούμενοι των γερμανικών αρχών Κατοχής.
9) Συμπατριώτες μας που σκοτώθηκαν ή πέθαναν από βασανιστήρια στη ΛΕΣΒΟ. 28 συμπατριώτες μας έχασαν τη ζωή τους στο νησί μας, οι 6 εκτελεσμένοι εν ψυχρώ ενώ οι 22 μεταφέρθηκαν και πέθαναν στο νοσοκομείο ή στα σπίτια τους μετά από πολυήμερους βασανισμούς. 10) Λέσβιοι που έχασαν τη ζωή τους στο δρόμο για τη Μέση Ανατολή, που πέθαναν ή σκοτώθηκαν ως αξιωματικοί ή στρατιώτες υπηρετώντας τις συμμαχικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής 13 συμπατριώτες μας εκτελέστηκαν «εν πλω», στην προσπάθεια τους να διεκπεραιωθούν στα απέναντι μικρασιατικά παράλια και οι 28 σκοτώθηκαν σε μάχες της Μέσης Ανατολής και στο Ρίμινι.
Ο συγγραφέας ανέσυρε από την αφάνεια τις τραγικές και ηρωικές ιστορίες των 291 αμνημόνευτων Λέσβιων, που εξοντώθηκαν από τα κτηνώδη υποχείρια του Ναζισμού—Φασισμού, της τριπλής κατοχής και των ντόπιων συνεργατών τους. Ευθύνη όλων μας είναι να μάθουμε και να διαδώσουμε στα παιδιά μας την Ιστορική αλήθεια, που σκόπιμα αποσιωπούν, όσοι σκόπιμα δηλητηριάζουν την κοινωνία με νεοφασιστική-ακροδεξιά απανθρωπιά. Στις μέρες μας ο εθνικισμός και ο νεοναζισμός, με δήθεν <<πατριωτική>> και <<χριστιανική >> μάσκα, ξαναφουντώνει και μάλιστα στην Ευρώπη που πλήρωσε βαρύτατο φόρο αίματος στον αντιφασιστικό αγώνα. Η βαθιά παγκόσμια οικονομική κρίση, η κοινωνική ανισότητα της οποίας το χάσμα διευρύνεται, η όξυνση του προσφυγικού—μεταναστευτικού προβλήματος, σαν αποτέλεσμα του αιματοκυλίσματος των λαών από τις ηγεμονικές δυνάμεις που διαφεντεύουν τις τύχες του κόσμου, για την εξυπηρέτηση των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων, εκκολάπτουν πάλι το αβγό του φιδιού που χύνει το θανατηφόρο δηλητήριό του στα μυαλά και τις ψυχές ιδιαίτερα νέων ανθρώπων, θυμάτων των δυσμενών καταστάσεων. Η αμάθεια και η ιστορική λήθη ρίχνουν λάδι στη φωτιά διογκώνοντας το πρόβλημα.
Κλείνουμε με τα λόγια του συμπατριώτη μας , λαμπρού πνευματικού ανθρώπου και αντιστασιακού Στρατή Δούκα (1895—1983 ), << Μονάχα οι ηλίθιοι και οι νεκροί έχουν δικαίωμα να λησμονούν, μα όσοι έχουν την πνοή της ζωής μέσα τους, οφείλουν να θυμούνται για να στοχάζονται και να συγχωρούν. Η μνήμη είναι εκείνη που δίνει τροφή στο πνεύμα και την καρδιά. Η μνήμη είναι ένα ωραίο καθήκον μέσα στην ζωή…, μην αφήνετε να χάνεται ότι είναι τόσο ακριβά πληρωμένο…>>.
