"Διάπλους του Φιλοκτήτη" / 22 - 27 Ιουνίου 2012

Μετά από τόσους αιώνες, γίνεται μια προσπάθεια αναβίωσης του ταξιδιού του Φιλοκτήτη με ιστιοπλοϊκά σκάφη και φουσκωτά που θα ονομαστεί «ο Διάπλους του Φιλοκτήτη». Οι συμμετέχοντες θα ακολουθήσουν την ίδια πορεία με αυτή που ακολούθησε ο Φιλοκτήτης κατά την διάρκεια του θαλάσσιου ταξιδιού του.

• Στόχος μας:

Να μεταφέρουμε ένα μήνυμα ειρήνης και αδελφοποίησης των τριών πόλεων, της Λήμνου, της Τροίας και της Μελιβοίας, ιδιαίτερης πατρίδας του μυθικού ήρωα, επιδιώκοντας η προσπάθεια αυτή να αποτελέσει το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός της καλοκαιρινής περιόδου, αλλά και να ανοίξει ένα νέο παράθυρο όσον αφορά στην αναγνωρισιμότητα των περιοχών, δίνοντας το στίγμα της θαλάσσιας υποδομής τους, σε συνάρτηση με την απαράμιλλη ορεινή ομορφιά που χαρακτηρίζει την περιοχή του Κίσαβου και την ιδιαιτερότητα της Νήσου Λήμνος.

Πρόκειται για μια προσπάθεια η οποία πιστεύουμε ότι μπορεί να συντελέσει στην ανάπτυξη του κοινωνικού – οικονομικού – πολιτιστικού – εκπαιδευτικού και επιχειρηματικού γίγνεσθαι των περιοχών που θα συμμετάσχουν.

• Σκεπτικό διοργάνωσης:

Η εμπλοκή όσο το δυνατόν περισσότερων κοινωνικών ομάδων που δραστηριοποιούνται και στις δυο περιοχές.

Με την δικτύωση και συμμετοχή των ομάδων,  μας δίνεται η δυνατότητα ενός δυνατού cluster, όπου οι εμπλεκόμενοι δημιουργούν μια τεράστια οικονομία κλίμακας στο προϋπολογισμό, συμβάλλοντας οι ίδιοι στην οργάνωση και διοργάνωση.

•  Η μεγάλη συμμετοχή σκαφών αλλά και η οργάνωση του ταξιδιού, δίνει την δυνατότητα συμμετοχής σε νέους skipper, νέους ιδιοκτήτες σκαφών αλλά και σε φοβικές ομάδες σε σχέση με τη συμμετοχή τους σε θαλάσσιο ταξίδι.
• Η κάθε κοινωνική ομάδα – φορέας θα συμβάλλει με το αντικείμενο ενασχόλησης της, θα συμμετέχει με τη δική της ομάδα και έξοδα και θα φιλοξενηθεί από την αντίστοιχη ομάδα της άλλης περιοχής. Έτσι καλείται η καθεμιά να επωμιστεί το κόστος της αντίστοιχης ομάδας μόνο.
• Τα μεγάλα events (υποδοχή – έναρξη – λήξη – συγκροτήματα – μπουφές – φαγητό) διοργανώνονται με έξοδα – συμμετοχή των ανάλογων ομάδων.
• Ο κάθε σύλλογος – ομάδα δημιουργεί και προετοιμάζει το δικό του project, δικτύωση και πλαίσιο συνεργασίας.
• Η ανταλλαγή δώρων αφορά τον καθένα ξεχωριστά, σύλλογο ή ομάδα.

Σημειώνεται ότι δίνεται και η δυνατότητα συμμετοχής σε οποιοδήποτε ιδιώτη, ιδιοκτήτη σκάφους ή κοινωνικής ομάδας να συμμετέχει, καταβάλλοντας, όμως το κόστος συμμετοχής όλων των παροχών (συμμετοχή στην τελετή έναρξης – λήξης Αγιάς – Λήμνου, στην οργάνωση, στο σχεδιασμό του ταξιδιού, στην ενδυμασία, στις μετακινήσεις στη Λήμνο). Σίγουρα αυτό το κόστος θα είναι ιδιαίτερα χαμηλό λόγω της μεγάλης διοργάνωσης.

Συγκεκριμένα:

• Κάθε ομάδα θα ταξιδέψει με ένα ιστιοπλοϊκό των 8-10 ατόμων
•  Πολυπληθέστερες ομάδες ή άνθρωποι που δεν θέλουν να ταξιδέψουν με τα συμμετέχοντα σκάφη θα μετακινηθούν με λεωφορείο και πλοίο γραμμής (οργανωμένα)
• Μικρότερες ομάδες θα αποτελέσουν πλήρωμα μαζί με κάποια άλλη μικρότερη ομάδα
• Η κάθε ομάδα έχει τη δυνατότητα εύρεσης εθελοντή skipper ή και σκάφους χωρίς κόστος
• Τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων θα γίνονται τις νυχτερινές ώρες για οικονομία χρόνου
• Η κάθε ομάδα – σύλλογος αφού συμφωνήσει, θα έχει μια γραμμή επικοινωνίας από τώρα για την προετοιμασία δράσεων, ατζέντας και πρωτοκόλλου συνεργασίας με την αντίστοιχη ομάδα
• Θα υπάρχουν 2 σκάφη υποστήριξης και συντονισμού, ένα ιστιοπλοϊκό και ένα ταχύπλοο με γιατρό και διασώστες
• Ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος θα έχει  lesvosnews.net φιλοξενούμενους δημοσιογράφους και φωτογράφο
• Σε ένα σκάφος θα φιλοξενηθεί εκπρόσωπος της ιστιοπλοϊκής ομοσπονδίας
• Θα υπάρξει αντιπροσωπευτική αποστολή στο Τσανάκαλε της Τουρκίας για την προετοιμασία του ολοκληρωμένου ταξιδιού της επόμενης χρονιάς
• Όλα τα πληρώματα θα έχουν ίδια ενδυμασία
•  Η κάθε ομάδα θα έχει διαφορετικό χρώμα στα καρτελάκια και στα βραχιόλια
• Το κάθε πλήρωμα σκάφους θα πάρει σημαία, αυτοκόλλητα και ανά άτομο: καπέλο, μπλουζάκι T-shirt, μπλουζάκι polo, αδιάβροχο, πετσέτα fleece
• Τα έξοδα οδικής μεταφοράς θα βαρύνουν την ομάδα. Βέβαια θα υπάρξει οργάνωση για προσφορές για το λεωφορείο και το καράβι

Ο Φιλοκτήτης έτυχε να περνά από την Οίτη όταν ο Ηρακλής ζητούσε από το γιο του Ύλλο να ανάψει την πυρά για να τον κάψει, αλλά εκείνος δίσταζε. Από τους παρευρισκόμενους μόνο ο Φιλοκτήτης πήρε την πρωτοβουλία κι έτσι ο ήρωας του χάρισε το τόξο του και τα δηλητηριασμένα βέλη του για να τον ευχαριστήσει.

Όταν οι Δωριείς αποφάσισαν να αποπλεύσουν για την Τροία, ο Φιλοκτήτης (κάτοχος των όπλων και του τόξου του Ηρακλή) εκστράτευσε μαζί με τους άλλους Έλληνες, επικεφαλής επτά πλοίων με Θεσσαλούς πολεμιστές, στο καθένα από τα οποία επέβαιναν 50 κωπηλάτες και έμπειροι τοξότες.

Μία εκδοχή του μύθου λέει ότι, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τον ερωτεύεται η θεά Χρυσή. Εκείνος, όμως, αρνείται τον έρωτά της, αφού η μοίρα τον στέλνει στην Τροία.

Η θεά θυμωμένη και αποφασισμένη να εκδικηθεί, στέλνει το ιερό της φίδι που τον δαγκώνει στο πόδι.

Η πληγή του, όμως, κακοφόρμισε και ανέδιδε τόση δυσοσμία, που δεν ήταν δυνατόν για κανέναν να την ανεχτεί. Με προτροπή του Οδυσσέα, οι Έλληνες αρχηγοί αποφασίζουν να τον βγάλουν στη Λήμνο και να τον εγκαταλείψουν εκεί ολομόναχο, ενώ κοιμόταν.

Ήταν το ένατο έτος του πολέμου, όταν αποκαλύφθηκε από τον Έλενα, ότι βασική προϋπόθεση για την πτώση της Τροίας ήταν το τόξο και τα αλάθητα βέλη του Ηρακλή.

Έτσι, ο Φιλοκτήτης επανέρχεται στο προσκήνιο του μύθου. Αφήνοντας πίσω του τον θυμό και την πίκρα από την εγκατάλειψή του στη Λήμνο και ξεχνώντας αυτά που είχε υποφέρει επί εννέα ολόκληρα χρόνια για την άρνηση ενός έρωτα, ξαναβρίσκεται να πολεμά στο πλευρό των Ελλήνων κάτω από τα τείχη της Τροίας.

Κατορθώνει μάλιστα να γίνει ήρωας, όταν σκοτώνει τον Πάρη, κύριο υπεύθυνο για την φυγή της ωραίας Ελένης από την Ελλάδα, παίρνοντας έτσι εκδίκηση για την ατιμία που είχε συντελεστεί για λογαριασμό των Ελλήνων.

Μια δεύτερη εκδοχή του μύθου λέει ότι, ενώ ο στόλος των Ελλήνων έπλεε για την Τροία ο Φιλοκτήτης ανέλαβε να τους οδηγήσει στο νησί (Λήμνος) της θεάς Χρυσής (για κάποιους της Άρτεμης, για άλλους της Αθηνάς), που μόνο εκείνος γνώριζε πού βρισκόταν, για να πραγματοποιήσουν εκεί θυσία στο όνομα της θεάς, όπως πρόσταζε σχετικός χρησμός. Εκεί ο Φιλοκτήτης, σπρωγμένος από την Ήρα, που ήθελε να τον εκδικηθεί, γιατί είχε βοηθήσει τον νόθο γιο του συζύγου της Δία, Ηρακλή, πλησίασε τόσο κοντά στον ιερό χώρο που του επιτέθηκε μια Ύδρα, φύλακας του ιερού. Το φοβερό δηλητηριώδες ερπετό τον δάγκωσε στο πόδι. Η αθεράπευτη πληγή έβγαζε τέτοια δυσωδία, οι κραυγές του από τον πόνο τάραζαν τόσο τον στρατό, που οι σύντροφοί του δε δίστασαν, με την προτροπή του Οδυσσέα και των Ατρειδών να τον εγκαταλείψουν στο νησί. Δέκα ολόκληρα χρόνια, όσο κράτησε ο Τρωικός πόλεμος, ο Φιλοκτήτης υπέμεινε στο νησί άθλια ζωή, μόνος κι έρημος, με την πληγή πάντα να τον βασανίζει. Θα ερχόταν, όμως, η μέρα που οι Έλληνες θα θυμούνταν τον Φιλοκτήτη. Πράγματι, δίνεται χρησμός πως το Ίλιον δεν θα πέσει, αν δεν βοηθήσει το ανίκητο τόξο του Ηρακλή, το οποίο ο ημίθεος πεθαίνοντας είχε χαρίσει στον Φιλοκτήτη - τον μόνο άνθρωπο που διέθετε τέχνη και δύναμη αρκετή να το τανύσει - και ο Νεοπτόλεμος, γιος του Αχιλλέα, έρθει από τη Σκύρο και φορέσει τη σφυρηλατημένη από τον Ήφαιστο πανοπλία του πατέρα του. Αφού πρώτα ο Οδυσσέας φέρνει το Νεοπτόλεμο στην Τροία, μαζί αναχωρούν για τη Λήμνο για να φέρουν  τον πληγωμένο Φιλοκτήτη με  το ηράκλειο τόξο και τα βέλη του. Εκείνος, όμως, αρνείται να τα δώσει, δεν θέλει να συμφιλιωθεί με τους ανθρώπους που άλλοτε του έδειξαν τόση σκληρότητα. Τέλος, η παρέμβαση του θεοποιημένου Ηρακλή θα πείσει το Φιλοκτήτη και θα οδηγήσει τους Έλληνες στη νικηφόρα έκβαση του 10ετούς πολέμου.