Χυδαία προπαγάνδα

 

Σαν εμετό αράδιασε στον υπολογιστή του 1400 λέξεις μετά από 40 λεπτά ακρόασης της ραδιοφωνικής εκπομπής των δυο δημοσιογράφων του ΣΚΑΙ ο Αντώνης Κοκορίκος! Μάλιστα ήταν τόσο εξοργισμένος μαζί τους που αναγκάστηκε να δώσει το κομμάτι στη διόρθωση για να αφαιρέσει τα κοσμητικά επίθετα που θα οδηγούσαν σε μηνύσεις και αγωγές! «Τράβαγα τα μαλλιά μου» αναφέρει ακούγοντας την εκπομπή και δικαιολογείται ότι δεν άλλαξε σταθμό για να μην πέσει επάνω στον Τράγκα, ενώ κάνει λόγο για «χυδαία προπαγάνδα»!

 

Διαβάστε στη συνέχεια το κατεβατό με τίτλο «Τα μούτρα Πορτοσάλτε και Παπαδημητρίου σε ρόλο πρωινού τρομοκράτη, καταφέρνουν να γελοιοποιούνται» που υπογράφει ο Αντώνης Κοκορίκος: Είμαι ένας από τους ακούσιους ακροατές του συνάδελφου δημοσιογράφου Άρη Πορτοσάλτε που μαζί με τον Μπάμπη Παπαδημητρίου κάνουν εκπομπή στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Κλεισμένος στο αυτοκίνητο και στην κίνηση, άκουσα σχεδόν 40 λεπτά από την εκπομπή τους και τράβαγα τα μαλλιά μου με το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει η δημοσιογραφία, ακόμα και η προπαγάνδα όταν θέλει να γίνει χυδαία. Κανονικά έπρεπε να αλλάξω σταθμό, αλλά μπορεί να έπεφτα πάνω στον Τράγκα, οπότε το άφησα να κυλήσει. Άλλωστε δεν το κάνω συχνά και θέλω να ενημερώνομαι για το πώς εξελίσσονται τα μέσα ενημέρωσης. Στο τέλος είχα τόσα νεύρα που κάθισα κι έγραψα αυτό εδώ το κομμάτι, αυτολογοκρινόμενος για να μην εκφραστώ ελεύθερα. Μετά έδωσα το κομμάτι σε μια πιο ψύχραιμη συνάδελφο να το ξαναγράψει ώστε να είναι ευπρεπές.

 

Τα ανείσπρακτα, πληρώθηκαν στην κάλπη

Θέμα τους οι ρυθμίσεις που ανακοίνωσε η Νάντια Βαλαβάνη για την πληρωμή – άρα κίνητρα – με δόσεις βεβαιωμένων φόρων ως το τέλος του 2013 και ως το τέλος του 2014. Η άποψή τους ότι «είναι ανήθικο να χαρίζεις φόρους τους οποίους κάποιοι άλλοι πλήρωσαν. Τι είναι αυτοί; Ηλίθιοι;» Όταν επί 40 λεπτά αντί να ενημερώνεις τους ακροατές σου, επιδίδεσαι σε προπαγάνδα και απλώς χρησιμοποιείς μια είδηση ή μια ρύθμιση, έχεις ξεφύγει. Αλλά όταν λές επιχειρήματα με την αυθεντία του ειδήμονος πρέπει να ακούσεις και τον αντίλογο ή να τον φιλοξενήσεις. Δε μιλάς 40 λεπτά μόνος σου και σχολιάζεις αρνητικά ακόμα και τον φουκαρά τον ακροατή που σου έστειλε ένα μήνυμα 12 λέξεων κι εσύ του απαντάς με 1200 λέξεις…

 

Ανάλογα επιχειρήματα γράφουν και σοβαροί αρθρογράφοι στις συστημικές εφημερίδες οι οποίες προπαγανδίζουν μνημόνια από το 2010 και τώρα κάνουν «εποικοδομητική» κριτική στην κυβέρνηση Τσίπρα και υποτίθεται ότι «στηρίζουν» την Ελλάδα και την κυβέρνηση. «Όταν ήσασταν αντιπολίτευση φουσκώνατε το κίνημα «δεν πληρώνω» και τώρα λέτε ότι είναι «πατριωτικό καθήκον» η πληρωμή των φόρων». «Η Βαλαβάνη είπε ότι τα ανείσπρακτα είναι 72 δις ευρώ αλλά παραδέχθηκε ότι εισπράξιμα είναι μόνον τα 9 δις ευρώ». «Οι άλλοι που πλήρωσαν τους φόρους τους θα τους πάρουν πίσω;» «Αυτό δεν είναι δίκαιο;» και πολλά άλλα ευλογοφανή και απαράδεκτα.

 

Όταν επιβάλλεται ένας άδικος ή ένας δυσανάλογος φόρος οι φορολογούμενοι ανάλογα με την προσωπική τους κατάσταση κάνουν τα εξής: Α). Πληρώνουν είτε με το ζόρι, είτε με το χαμόγελο, είτε βρίζοντας. Β). Δεν πληρώνουν καθόλου είτε γιατί δεν μπορούν καθόλου είτε γιατί προτιμούν τα λίγα λεφτά που έχουν να τα δώσουν στις τράπεζες ή στην κάλυψη στοιχειωδών βιοτικών αναγκών. Γ). Πληρώνουν ένα μέρος είτε με δόσεις, είτε μόνον την πρώτη δόση, είτε για να μένουν ενήμεροι, είτε για να πάρουν μια ενημερότητα, είτε εκβιαζόμενοι ότι θα μπουν φυλακή ή θα γίνει κατάσχεση περιουσίας κλπ Το αν οδηγήθηκαν στη μία ή στην άλλη απόφαση προφανώς είναι και θέμα ιδεολογίας και πολιτικής προτίμησης. Κι αυτό πληρώνεται στην κάλπη όπως το πλήρωσε και το ΠΑΣΟΚ το 2012 και το 2015 και η ΝΔ το 2012 και το 2015. Είναι μια συνειδητή απόφαση η οποία έχει συνέπειες και μάλιστα σοβαρές. Ποινικές διώξεις, κατασχέσεις, έξοδα σε δικηγόρους κλπ ακόμα και φυλακίσεις. Τα υπόλοιπα πληρώνονται στο ταμείο.

 

Όταν είσαι αντιπολίτευση δουλειά σου είναι να κρίνεις αυστηρά τους άδικους φόρους και να υπόσχεσαι ότι θα τους καταργήσεις και θα εφαρμόσεις δίκαιη φορολογία. Όταν είσαι κυβέρνηση δουλειά σου είναι να εφαρμόσεις τις υποσχέσεις σου κι όχι να κάνεις τα ίδια που έκαναν οι προηγούμενοι.

 

Δεν μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω

Πρέπει όμως ταυτόχρονα να διαχειριστείς την κατάσταση που παρέλαβες από την προηγούμενη νόμιμη κυβέρνηση που διαδέχθηκες. (Εκτός κι αν είσαι επαναστατική κυβέρνηση, αποτέλεσμα εξέγερσης, συχνά αιματηρής). Αυτό σημαίνει ότι οι άδικοι φόροι του παρελθόντος πρέπει να πληρωθούν και να εισπραχθούν. Δηλαδή ταυτόχρονα με την κατάργησή τους ή με την αλλαγή τους επί το δικαιότερο, πρέπει και να εισπράξεις τον άδικο φόρο ως τη στιγμή της κατάργησης. Αλλιώς πρέπει να μειώσεις και τις αντίστοιχες δαπάνες. Αν πείς π.χ. ότι επειδή ήταν άδικος ο ΕΝΦΙΑ και καταργείται, όσοι δεν τον πλήρωσαν απαλλάσσονται και όσοι τον πλήρωσαν θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω και θα συμψηφιστούν με μελλοντικές υποχρεώσεις, πρέπει ταυτόχρονα να πείς ότι επίσης θα μείνουν απλήρωτοι οι δάσκαλοι τους επόμενους 6 μήνες.

 

Αυτό προφανώς δεν γίνεται, αλλιώς κάνουμε συζήτηση καφενείου όπως έκανε ο Πορτοσάλτε με τον Παπαδημητρίου. Ούτε γίνεται να πείς ότι όποιος είναι ΣΥΡΙΖΑ και δεν πλήρωσε απαλλάσσεται ενώ όποιος πλήρωσε και είναι ΝΔ δεν θα του επιστραφεί. Είτε ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και δεν φταίς για την επιβολή π.χ. του ΕΝΦΙΑ, είτε ψήφισες ΝΔ και συνεπώς συμφωνείς ότι ήταν ανάγκη η επιβολή του, ΟΛΟΙ πρέπει να τον πληρώσουμε. Είναι το κόστος σε κάθε πολίτη που έκανε αυτή την επιλογή το 2012 και πληρώνει τις συνέπειες. Ψήφισε ή δεν ψήφισε, θα πληρώσει. Όπως δεν μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω έτσι δεν γίνεται να αρνηθείς τις συνέπειες. Ούτε η ΕΡΤ γίνεται να ξανανοίξει όπως έκλεισε, ούτε όποιος πέθανε λόγω άγχους, ανεργίας και απελπισίας μπορεί να αναστηθεί.

 

Αφού έκλεισε αυτή η συζήτηση, ο κάθε υπουργός Οικονομικών πρέπει να διαχειριστεί κι άλλη μια εκκρεμότητα. Τι θα κάνω με ό,τι δεν εισπράχθηκε αν και έπρεπε να εισπραχθεί; Θα τους κλείσω φυλακή ή θα τους απαλλάξω; Ή κάτι ενδιάμεσο; Ούτε μπορώ να τους κλείσω φυλακή γιατί είναι πολλοί, ούτε να τους απαλλάξω, αλλιώς δεν θα πληρώνει κανείς στο μέλλον. Η επιλογή να τους κλείσεις φυλακή δεν υπάρχει από τη στιγμή που είναι 3.200.000 αυτοί που χρωστάνε. Πάντως θα είχε μια νομιμοποίηση το κράτος αν το έκανε. Επιβάλει έναν σκληρό και άδικο νόμο. Η επιλογή να τους απαλλάξεις όλους όσους δεν πλήρωσαν, δεν υπάρχει γιατί έχεις ανάγκη από δαπάνες ΤΩΡΑ και όχι μετά έναν χρόνο. Καταφεύγεις επομένως σε μια νέα ανηθικότητα η οποία είναι εξίσου άδικη για κάποιους πολίτες και συμφέρουσα για κάποιους άλλους. Δεν πρέπει να παριστάνεις τον δίκαιο ούτε να υπερασπίζεσαι την ανηθικότητα. Πρέπει να πεις καθαρά ότι κάθε έσοδο είναι νόμιμο και κάθε νόμιμο είναι και ηθικό, όπως το είπε και ο Βουλγαράκης με τον Καραμανλή και έγιναν ρόμπες.

 

Ο Πορτοσάλτε με τον Παπαδημητρίου αναρωτιόνταν επίσης αν θα το επιτρέψει η τρόϊκα και μάλιστα ρωτήθηκε και η Βαλαβάνη, η οποία αποδέχθηκε το δικαίωμα των δανειστών να καθορίζουν την εσωτερική πολιτική και αναρωτήθηκε ρητορικά: «Γιατί να μην το δεχθούν;» Σε αυτό δεν διαφέρει από τον Παπακωνσταντίνου, από τον Στουρνάρα και από τον Χαρδούβελη. Το πρόβλημα το έχει η Βαλαβάνη, η οποία ήδη έμπλεξε με τους μανδαρίνους του υπουργείου Οικονομικών οι οποίοι της πλάσαραν τις ίδιες συνταγές που προτείνουν σε όλους τους υπουργούς εδώ και 40 χρόνια. Κι επειδή γνωρίζω πολλούς που την ψήφισαν και γνωρίζω και το αριστερό της παρελθόν θα πρότεινα να παραιτηθεί αμέσως, αλλιώς θα χάσει την ψυχή της πολύ σύντομα. Δεν θα αναγνωρίζει τον εαυτό της μετά από λίγο. Κι επειδή δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κυνικοί και αδίστακτοι, δεν νομίζω ότι θα το αντέξει.

 

Αυτό δεν δικαιολογεί την παπαρολογία του Πορτοσάλτε και του Παπαδημητρίου οι οποίοι το γύρισαν και δεν έκαναν καθόλου ενημέρωση ή κριτική έστω και σκληρή. Η κυβέρνηση θέλει να χαρίσει κάτι που δεν μπορεί να εισπράξει επειδή ήταν άδικο. Κάνει λοιπόν εκπτώσεις στις ποινές διατηρώντας το φόβο της επιβολής της ποινής που δεν μπορεί να επιβάλει. Θα το κάνει για ένα χρόνο και μετά θα ξεγράψει όσα δεν εισέπραξε.

 

ΑΧ! Βρε Νάντια … πού έμπλεξες!

Το πρόβλημα είναι ότι μια αδικία δεν διορθώνεται και δεν μετατρέπεται ποτέ σε Δικαιοσύνη. Ένας άδικος φόρος δεν εισπράττεται παρά τραυματίζοντας τη συναίνεση των πολιτών. Χωρίς συναίνεση δεν υπάρχει δημοκρατία αλλά αυταρχισμός. Ένας άδικος φόρος είναι σαν το αυτοκίνητο που σπινιάρει, γυρίζουν οι τροχοί, αλλά μένει στο ίδιο μέρος. Σπαταλάει βενζίνη, τρώει τα λάστιχα, μπορεί να κάψει τη μηχανή και να σπάσει το διαφορικό, αλλά το αυτοκίνητο μένει στο ίδιο μέρος. Δεν εισπράττει τους φόρους που αναλογούν. Είναι σαν να φουλάρεις τη μηχανή της βάρκας, αλλά έχεις δεμένο το σκοινί στο ντόκ. Η προπέλα σκάβει τη θάλασσα, η μηχανή ουρλιάζει, αλλά το σκάφος μένει ακίνητο ή τεντώνει το σκοινί ή σπάζει τη δέστρα. Όλοι το ξέρουν αυτό. Και η Βαλαβάνη και ο Χαρδούβελης και ο Στουρνάρας και ο Παπακωνσταντίνου. Οι τρείς προηγούμενοι δεν είχαν πρόβλημα ηθικό και είδατε πού κατέληξαν. (Ο Στουρνάρας απορώ γιατί είναι ακόμα στη θέση του!)

 

Και η Βαλαβάνη εκεί θα καταλήξει αν ακούει τους μανδαρίνους. Αν δεν απαλλάξει π.χ. τους άνεργους. Ο Πορτοσάλτε και ο Παπαδημητρίου θα ήθελαν να την ακούσουν να λέει (όπως και οι προηγούμενοι) «να πουλήσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να πληρώσουν» ή να πουληθούν οι ίδιοι. Έτσι θα δικαιωθούν: «Να!» θα πούν! «Τώρα προσγειώθηκες στη σκληρή πραγματικότητα και έγινες κι εσύ σαν τα μούτρα μας!».

 

 

πηγή: www.enimerosi24.gr