yle="text-align: justify;">Επιστημονική έρευνα που βασίζεται σε συνεντεύξεις με Έλληνες δημοσιογράφους με εμπειρία σε παραδοσιακά και νέα μέσα αναδεικνύει τις αλλαγές που έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στο δημοσιογραφικό επάγγελμα τα τελευταία χρόνια ελέω….διαδικτύου.
Ένα απο τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν είναι ότι η ήδη ισχνή δημοσιογραφική κουλτούρα στην Ελλάδα συρρικνώθηκε περαιτέρω απο την οικονομική κρίση που λειτούργησε καταλυτικά. Στη συγκυρία αυτή το Ίντερνετ και οι on-line πλατφόρμες αντιμετωπίζονται απο τους Έλληνες δημοσιογράφους ως πηγή ανταγωνισμού και ανασφάλειας, αλλά ταυτόχρονα και ως οδός διαφυγής. Στην περίοδο που διανύουμε πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι αναζητούν εναλλακτικούς μηχανισμούς και συνεργατικές λύσεις και όπως προκύπτει απο την ανάλυση των συνεντεύξεων στην ουσία της η κρίση λειτούργησε ως επιταχυντής για τη “μετανάστευση” των παραδοσιακών δημοσιογράφων σε on-line πλατφόρμες.
Το διαδίκτυο άλλαξε τις σχέσεις εξουσίας, δημιουργώντας ένα νέο τύπο αυτονομίας και οδήγησε κατά πολλούς σε μεγαλύτερη διαφάνεια, ξαναμοιράζοντας τα χαρτιά στο τραπέζι, όπως πιστεύουν αρκετοί δημοσιογράφοι.
“Η ελληνική αγορά είναι πολύ μικρή για να μας σηκώσει όλους. Γι’ αυτό και χρειάζεται να επιμορφωθούμε, να διαβάσουμε για πολιτική, για διεθνείς σχέσεις, να μάθουμε ξένες γλώσσες. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε”, λέει δημοσιογράφος και μπλόγκερ με πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας σε παραδοσιακά και νέα μέσα, που τώρα δουλεύει για ενημερωτικό site με συνεργατικό χαρακτήρα.
Δεν λείπουν, όμως, κι εκείνοι που μισούν τη νέα τεχνολογία, όπως αναφέρει γνωστός αρθρογράφος μεγάλης σε κυκλοφορία ελληνικής εφημερίδας και μπλόγκερ “έχω πολλούς συναδέλφους που δεν τους αρέσει καθόλου να βλέπουν τα σχόλια των αναγνωστών κάτω από τα άρθρα τους”, με τους νεότερης ηλικίας δημοσιογράφους να αποδίδουν την κατάσταση αυτή στον εγωϊσμό των “παλιών” που αρνούνται να αφήσουν τον έλεγχο.
Την ίδια ώρα απο τα λεγόμενα των δημοσιογράφων προκύπτει με σαφήνεια ότι αν και τα νέα μέσα δημιουργούν ευκαιρίες, πολλές απο τις “παθογένειες” των παλιών μέσων κληροδοτούνται σε αυτά, ενώ ο μεγαλύτερος εχθρός στο διαδικτυακό περιβάλλον είναι το “copy-paste” και η αναδημοσίευση πληροριών και ειδήσεων χωρίς διασταύρωση και χωρίς πηγές. Ταυτόχρονα, ο ρόλος του δημοσιογράφου στην εποχή του διαδικτύου μοιάζει περισσότερο με αυτόν του επιμελητή παρά του ερευνητή-ρεπόρτερ.
Για τους περισσότερους το μέλλον της δημοσιογραφίας δεν διαγράφεται ιδιαίτερα ευοίωνο και αν υπάρχει προοπτική αυτή βρίσκεται σε ένα νέο μοντέλο “απο κάτω προς τα πάνω”, το οποίο θα δημιουργήσει χώρο για συνεργατικά projects. Με τα λόγια δημοσιογράφου που συμμετέχει σε μια τέτοια προσπάθεια “τέτοια μοντέλα κάνουν την επανάσταση και οι συνεργατικές προσπάθειες, όπως η δική μας, δεν είναι απλά επιχειρηματικά μοντέλα, αλλά μια προσπάθεια συλλογικής επικοινωνίας, ώστε να ενώσουμε τις δυνάμεις και να κάνουμε κάτι μεγαλύτερο”.
Τα παραπάνω είναι αποτελέσματα της έρευνας με τίτλο ‘Η μεταμορφωτική δύναμη του Ίντερνετ στην ελληνική δημοσιογραφική κουλτούρα” που έκαναν οι Δρ. Μαρία Τουρή, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ της Μ. Βρετανίας, Δρ. Σοφία Θεοδοσιάδου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Α.Π.Θ. και Δρ. Ιωάννα Κωσταρέλλα, επιστημονική συνεργάτιδα του Τμήματος Ψηφιακών Μέσων και Επικοινωνίας του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και στην οποία εξέτασαν τις αλλαγές που έχει φέρει το διαδίκτυο στο δημοσιογραφικό επάγγελμα.
Η εργασία παρουσιάστηκε αρχικά σε συνέδριο που έγινε το 2014 στη Θεσσαλονίκη με τίτλο “Η δημοσιογραφία σε μετάβαση: Κρίση ή Ευκαιρία;”, ενώ τον Απρίλιο του 2016 δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό . Οι δημοσιογράφοι που πήραν μέρος έχουν σημαντική εμπειρία τόσο στα παραδοσιακά, όσο και στα νέα μέσα.
πηγη: typologies.gr
