Αλάτι για το χρέος, όπως το 1897
Χρόνος ανάγνωσης :
3'Την αξιοποίηση ως και του συνόλου των μετοχών του Δημοσίου στην εταιρεία Ελληνικές Αλυκές ΑΕ εξετάζει η κυβέρνηση, 115 χρόνια μετά την παραχώρηση στον Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο των εσόδων του κρατικού μονοπωλίου στο αλάτι και 25 έτη έπειτα από την αποπληρωμή τού μετά τον Τρικούπη χρέους. Σύμφωνα με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ανατίθεται στο υπουργείο Οικονομικών να κάνει διαγωνισμό για να προσλάβει χρηματοοικονομικούς, τεχνικούς και νομικούς συμβούλους για τις ανάγκες αξιοποίησης του ποσοστού του Δημοσίου στην εταιρεία, που φτάνει το 55%.
Εργο των συμβούλων, σύμφωνα με την απόφαση, θα είναι η σύνταξη μελέτης για το σύνολο των δραστηριοτήτων της εταιρείας και η λογιστική απεικόνισή τους, η οικονομική και τεχνική αξιολόγηση των περιουσιακών στοιχείων, η παροχή νομικής υποστήριξης και η υποβολή εναλλακτικών προτάσεων αξιοποίησης του κρατικού μεριδίου.
Εχει εκδηλωθεί επενδυτικό ενδιαφέρον, σύμφωνα με τη Διυπουργική Επιτροπή, για την εταιρεία η οποία, σημειωτέον, διαθέτει ολιγοπωλιακή θέση στην εγχώρια αγορά άλατος, αλλά και ενδιαφέρουσα μετοχική σύνθεση. Το ποσοστό του Δημοσίου είναι 55%, ενώ συνεταίροι είναι κατά ποσοστό 25% η ΚΑΛΑΣ ΑΕ (του ομώνυμου ομίλου της οικογενείας Καλαμαράκη) και κατά 20% οι Δήμοι Μεσολογγίου, Κομοτηνής, Ξάνθης, Λέσβου, ο Δήμος Θερμαϊκού (από τον πρώην Δήμο Μηχανιώνας) και ο Δήμος Πύδνας-Κολινδρού (από τον πρώην Δήμο Κολινδρού).
Οι Ελληνικές Αλυκές έχουν σε λειτουργία επτά αλυκές σε Μεσολόγγι, Λέσβο, Κίτρος Πιερίας, Αγγελοχώρι, Νέα Κεσσάνη Ξάνθης και Μέση Κομοτηνής, ενώ διαθέτουν μία ανενεργή στη Μήλο και μία υπό κατασκευή στη Λήμνο. Η εταιρεία έχει ολιγοπωλιακό μερίδιο αγοράς στην Ελλάδα, αφού παράγει 200.000 τόνους άλατος όταν η χώρα καταναλώνει συνολικά 350.000 - εισάγονται περίπου 150.000 τόνοι κατ' έτος -, απασχολεί 37 άτομα (παλαιότερα είχε περισσότερα από 60), ενώ το καλοκαίρι, όταν αρχίζει η παραγωγή, κάθε χρόνο προσλαμβάνει 80-100 εργαζομένους για λίγους μήνες.
Πώληση του μεριδίου του Δημοσίου επιχειρήθηκε και το 2009 και προκάλεσε τις αντιδράσεις άλλων βιομηχανιών παραγωγής άλατος, αφού φοβούνταν ότι ο μέτοχος των Ελληνικών Αλυκών, ΚΑΛΑΣ ΑΕ, θα μπορούσε να αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στην αγορά, κάτι που ο ίδιος αρνήθηκε.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για κερδοφόρα εταιρεία, η οποία βέβαια παρουσιάζει κατά καιρούς και ζημιογόνες χρήσεις, που οφείλονται σε έναν συνδυασμό μείωσης της παραγωγής, αύξησης του μοναδιαίου κόστους και πτώσης των τιμών. Ωστόσο λειτουργεί με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, δεν λαμβάνει επιδοτήσεις και πορεύεται με τις δυνάμεις της. Το 2001 είχε επιχειρηθεί η μετοχοποίησή της και η είσοδός της στο Χρηματιστήριο Αθηνών, εγχείρημα το οποίο όμως δεν προχώρησε. Τότε η εταιρεία αποτιμήθηκε σε αξία μεταξύ 7 και 10 εκατ. ευρώ.
Στελέχη της εταιρείας, που μίλησαν στο Helios Plus υπό τον όρο της ανωνυμίας, σημειώνουν ότι το θέμα σήμερα δεν είναι η αποτίμησή της, αλλά οι προοπτικές και η δυναμική που μπορεί να αποκτήσει μέσα από συνέργειες, δίνοντας προστιθέμενη αξία στις Ελληνικές Αλυκές. Η επιχείρηση, επισημαίνουν, θα πρέπει να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές προκειμένου να είναι έτοιμη για ευρύτερες συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και να καταστεί κερδοφόρα για τους μετόχους της, αφού διαθέτει, όπως λένε, κρυμμένα assets.
Η εταιρεία, όπως σημειώνουν, διαθέτει εδάφη που μπορούν να αξιοποιηθούν στην παραγωγή ηλιακής ενέργειας με άλλες μορφές, κάτι που γίνεται ήδη στην Ισπανία. Επίσης υπογραμμίζουν ότι είναι εφικτό να γίνουν συνέργειες με λιμάνια, μέσα από την παροχή υπηρεσιών εφοδιαστικής αλυσίδας στην εμπορία άλατος, κάποιες εκ των οποίων ήδη παρέχονται από τις Ελληνικές Αλυκές σε τρίτους. Παράλληλα τονίζουν ότι χρειάζονται κεφάλαια για να προχωρήσει η επένδυση στις αλυκές της Λήμνου, καθώς απαιτούνται περί τα 6-7 εκατ. ευρώ.
Οι Ελληνικές Αλυκές ιδρύθηκαν το 1988 και αποτελούν εταιρική συνέχεια της «Αλυκαί Μεσολογγίου», που είχε ιδρυθεί το 1978 ως θυγατρική της ΕΛΕΒΜΕ. Το φιλόδοξο, τότε, εγχείρημα για την παραγωγή χλωρίου και πολυαιθυλενίου στο Μεσολόγγι είχε ξεκινήσει από τη χούντα των συνταγματαρχών, άρχισε να υλοποιείται επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή, όμως στη συνέχεια έμεινε στον «αέρα».
Το 1988 οι αλυκές του Μεσολογγίου ενοποιήθηκαν με τις βιώσιμες κρατικές αλυκές και έτσι δημιουργήθηκε η Ελληνικές Αλυκές ΑΕ. Ενας από τους λόγους ήταν ότι την ίδια χρονιά το μονοπώλιο άλατος αποδεσμεύτηκε από τους δανειστές της χώρας, έπειτα από 90 χρόνια εξυπηρέτησης των δανείων που δόθηκαν στην Ελλάδα μετά τη χρεοκοπία του 1897! Εν όψει της τότε μετοχοποίησης, που τελικά δεν έγινε, μερίδιο το οποίο ανήκε στην ΕΤΒΑ εξαγοράστηκε το 2003 από την ΚΑΛΑΣ ΑΕ.
πηγη: Το ΒΗΜΑ
