Αποχαιρετώντας το 2011, επίσκεψη στο Ζωοκομείο Λέσβου, θα μιλήσουμε επιτέλους για το κυνήγι;
Από τους Οικολόγους Πράσινους
Αποχαιρετώντας το 2011 την περασμένη Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου, σκεφτήκαμε να επισκεφτούμε το Ζωοκομείο Λέσβου στην Αγ. Παρασκευή. Μετά από 20 χρόνια προσφοράς στο νησί μας ένα ζευγάρι Ολλανδών, ο Jorris και Ineke Peeters, ο Γιώργος και η Κατερίνα, από τον Αύγουστο έχουν ανακοινώσει ότι δεν μπορούν να δέχονται πια τραυματισμένα άγρια ζώα και πουλιά όπως έκαναν όλα αυτά τα χρόνια. Από τα χέρια τους πέρασαν 5147 ζώα και πουλιά, από 217 διαφορετικά είδη, από φλαμίγκο μέχρι τραυματισμένα σκυλιά και από καστανόχηνες μέχρι πελεκάνους. Το σπίτι τους είναι μια μικρογραφία της κιβωτού, με περισσότερα από 150 ζωντανά να βρίσκουν καταφύγιο εκεί. Το έργο αυτών των ανθρώπων είναι πραγματικά μεγαλειώδες και το νησί μας τους χρωστά πολλά. Η επίσημη πολιτεία φυσικά απουσιάζει επιδεικτικά χωρίς να έχει προσφέρει καμία βοήθεια όλα αυτά τα χρόνια σε αυτούς τους ανθρώπους, προτιμώντας να χρηματοδοτεί πανηγυράκια και συλλόγους ημετέρων. Όλοι αυτοί που βάλουν κατά των οικολογικών ΜΚΟ που «αρπάζουν τα κονδύλια του κράτους και της ΕΕ» ας κάνουν μια επίσκεψη στην Αγ. Παρασκευή για να καταλάβουν τι σημαίνει ανιδιοτελής προσφορά. Μετά από τόσα χρόνια προσφοράς, χρηματοδοτώντας από το υστέρημα τους όλη αυτή τη προσπάθεια, αντικειμενικές συνθήκες δεν τους επιτρέπουν να συνεχίσουν το έργο τους και απαιτείται ενεργοποίηση των αρμόδιων φορέων αλλά και των πολιτών που έχουν περιβαλλοντικές ευαισθησίες, για να βρούμε πώς θα καλυφθεί αυτό το κενό.
Δυστυχώς η επίσκεψη μας συνέπεσε με την παραλαβή ενός τραυματισμένου βαλτόκιρκου (Circus cyaneus), χτυπημένου από σκάγια ενός ασυνείδητου κυνηγού σε 3 σημεία. Ο βαλτόκιρκος, του οποίου το άνοιγμα των φτερών ξεπερνάει το ένα μέτρο, ξεχειμωνιάζει σε βάλτους και μεταναστεύει στην Ανατολική Μεσόγειο κατά τη διάρκεια του χειμώνα και υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 9.000 αναπαραγόμενα ζευγάρια σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα κυρίως θα τον βρούμε στο Δέλτα του Έβρου και στους υγροτόπους της Καλλονής. Δυστυχώς το ανεξέλεγκτο κυνήγι, από κυνηγούς που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την τσίχλα από το γεράκι είναι καταστροφικό.
Έχοντας όλα αυτά το χρόνια μιλήσει με πολλούς κυνηγούς στα χωριά μας, όλοι παραδέχονται ότι τα πουλιά έχουν μειωθεί δραματικά, αλλά κανείς δεν θέλει να συζητήσει το πρόβλημα. Πριν 2 ημέρες έχασε τη ζωή του ένας κυνηγός στη Θεσπρωτία, άλλο ένα από τα τόσα λυπηρά κυνηγετικά περιστατικά σε όλη την Ελλάδα. Ευτυχώς στη Μυτιλήνη δεν έχουμε ακόμα θρηνήσει τραγικά περιστατικά αλλά με την αύξηση του πληθυσμού των αγριογούρουνων στα βουνά μας (που ξεκίνησε από την ανόητη εισαγωγή του είδους από κυνηγούς) δεν αποκλείεται στο μέλλον να ζήσουμε και εμείς τέτοια γεγονότα. Είναι αναγκαίες αποτελεσματικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της λαθροθηρίας, ουσιαστική ενημέρωση των κυνηγών για ευαίσθητα οικοσυστήματα και απειλούμενα είδη και εκπαίδευση της κοινωνίας σχετικά με τις συνέπειες της θήρας στα φυσικά οικοσυστήματα. Χρειάζεται επιτέλους εκσυγχρονισμός του συστήματος εκπαίδευσης κι εξετάσεων για την απόκτηση άδειας θήρας.
Τέλος οι Οικολόγοι Πράσινοι επαναφέρουν την πρόταση για την θεσμοθέτηση των 9 νέων Καταφυγίων Άγριας Ζωής στη Λέσβο, που παρά τις εισηγήσεις της αρμόδιας υπηρεσίας από το 2009 παγώνουν για πολύ καιρό στα συρτάρια της γραφειοκρατίας. Καλούμε το Δήμο Λέσβου, την Περιφέρεια, τα πολιτικά κόμματα, επιμελητήρια και σχετικές οργανώσεις να πάρουν ξεκάθαρη θέση για το ζήτημα αυτό, και να συμμετάσχουν σε μια ανοικτή διαβούλευση για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και την ανάπτυξη του νησιού μας, που όλοι πρέπει να παλέψουμε για αυτό.
Παρόλες τις πιέσεις που δέχονται τα νησιά μας έχουν ακόμα τόσες πολλές ομορφιές. Ευχόμαστε καλή χρονιά σε όλους και καλωσορίζουμε το 2012 με τη ρήση του Franz Kafka "Όποιος διατηρεί την ικανότητα να βλέπει την ομορφιά, δεν γερνάει ποτέ."
