Μανιταρο-εξόρμηση στον Κλαπάδο Λέσβου

Ο σύλλογος "Μανιταρόφιλοι Λέσβου" διοργανώνει την Κυριακή 28 Νοεμβρίου μανιταροεξόρμηση στον Κλαπάδο. Βγείτε από το πρωί στο βουνό, μαζέψτε τα μανιτάρια σας και θα μαζευτούμε όλοι στις 11.30 π.μ. στο μεγάλο πλάτωμα πριν το εγκατελειμένο χωριό του Κλαπάδου. Θα κάνουμε αναγνωρίσεις, θα κουβεντιάσουμε, θα φάμε, θα πιούμε.... όλα αυτά βέβαια καιρού επιτρέποντος. Μπρορείτε να φέρετε για αναγνώριση και μανιτάρια από άλλες περιοχές.

http://manitarilesvos.blogspot.com/

για όσους δεν ξέρουν το Κλαπάδο μερικά χρήσιμα στοιχεία

Ο Κλαπάδος είναι εγκαταλειμμένο αγροτικό χωριό στην περιοχή του οποίου έγιναν οι τελευταίες νικηφόρες μάχες των Ελλήνων στρατευμάτων κατά των Τούρκικών, το Δεκέμβριο του 1912 για την απελευθέρωση της Λέσβου. Κοντά στο ξωκλήσι του Αγίου Αλέξανδρου βρίσκονται ερείπια παλαιοχριστιανικού ναού, καθώς και λάρνακα από γκρίζο τραχείτη όπου, πιθανότατα, ενταφιάστηκε ο ασκητής 'Αγιος Αλέξανδρος. Ο Κλαπάδος ήταν ένα χωριό, απέναντι σχεδόν από τη Στύψη. Οι κάτοικοί του ήταν οι περισσότεροι Τούρκοι μουσουλμάνοι και οι λιγώτεροι Έλληνες. Γύρω στις 80 τούρκικες οικογένειες. Ήταν όμως όλοι αγάδες, δυνατοί. Είχαν ξεχωριστά νεκροταφεία και ξεχωριστά καφενεία. Σήμερα σώζονται κάποια ερείπια και κυρίως το χαμάμ που είναι σε καλύτερη κατάσταση. Σπίτια δεν σώζονται. Κάποια ερείπια μόνο μαρτυρούν παλιές δόξες. Οι τελευταίοι Κλαπαδιώτες εγκατέλειψαν το χωριό μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Οι Τούρκοι είχαν φύγει προ πολλού εννοείται. Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στα Δάφια, την Καλλονή και λιγότεροι στη Στύψη. Ωστόσο μέχρι το 1960 είχαν μείνει τρεις οικογένειες στο άδειο πια χωριό. Τις πληροφορίες αυτές μου έδωσε ο Αντώνης Αλετράς, που έχει χωράφια εκεί γύρω. Στο βιβλίο του Οικονόμου Τάξη "Συνοπτική ιστορία και Τοπογραφία της Λέσβου - έκδοση 2α εν Καίρω του 1909", διαβάζουμε για τον Κλαπάδο δυό γραμμές όλες κι όλες: "Κλαπάδος: Οθωμανικόν χωρίον έχον οικογενείας περί τας 60 μετά τεμένους και σχολείου παρ' αυτώ". Περισσότερα για τον Κλαπάδο βρήκα στο βιβλίο του Μύκη Αξιώτη "Περπατώντας τη Λέσβο" τόμος Α' Έκδοση 1992: "Στις 8 Δεκεμβρίου του 1912, ο στρατιωτικός διοικητής των Τουρκικών στρατευμάτων, ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στο στρατόπεδο του Κλαπάδου με 2000 άνδρες, υπογράφει το πρωτόκολλο παράδοσης. Η παράδοση των όπλων έγινε μέρα μεσημέρι στον Κλαπάδο μέσα στο χωριό. Ήταν η απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό. Εδώ τελειώνει η ιστορία του χωριού. Τα κανόνια κοσμούν το ηρώο της Πέτρας. Το όνομά του συνδέθηκε με την "Μάχη του Κλαπάδου"". Ωστόσο, ο Μάκης Αξιώτης, πηγαίνοντας πιο πίσω βρήκε και καταγράφει στο βιβλίο του κι άλλα στοιχεία για τον Κλαπάδο. "Γύρω στα 1640 ο Κλαπάδος είχε δύο εκκλησίες του Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού και της Αγίας Παρασκευής. Είχε 15 σπίτια χριστιανών και 15 "αγαρηνών". Ισα - ίσα μοιρασμένος δηλαδή. Το 1850 ο Κλαπάδος κατοικείται μόνο από Τούρκους". Στο βιβλίο του Σταυράκη Αναγνώστη "Λεσβιάς ωδή 1850" αναφέρεται και η εξής παράδοση: "Αδεται ότι οι κάτοικοι του Κλαπάδου, Χριστιανοί όντες, δι' υπερβολήν αθλιότητος, παρεδέχθησαν πανδημεί τον Ισλαμισμόν, προ μίας και ημισείας, ή και επέκεινα εκατονταετηρίδος, ελπίζοντας τρόπον τιμά, ανακούφισιν, δι' αυτού του μέσου, των δεινοπαθειών των. Η αθλιότης αυτών ην τοσούτον μεγάλη, ώστε και παροιμία περί αυτής επεκράτησεν έκτοτε επί της Νήσου. Εις τον Κλαπάδον γνωρίζουν να κατασκευάσωσιν εύμορφα μακαρόνια, αλλ' όμως στερούνται πρώτού ύλης και αλεύρου". Έμεινε το όνομα σε τούτο το χωριό. Ότι αλλαξοπίοτησε μαζί τους κι ο παπάς. Αυτά βέβαια είναι η άγραφη παράδοση. Το πιο πιθανό ίσως είναι ότι οι Χριστιανοί κάτοικοί του, σιγά - σιγά εγκατέλειψαν το χωριό και εγκαταστάθηκαν αλλού. Όπως εξάλλου και οι Τούρκοι συγκεντρώνονταν στα μεγάλα χωριά που υπήρχε ασφάλεια. Ο Γ. Αριστείδης στην "Τετραλογία Πανηγυρική 1863" αναφέρει πως τότε ήταν 66 ΟΘωμανικές οικογένειες στον Κλαπάδο. Ο Οικονόμου Τάξης όπως προαναφέραμε το 1909 (κοντά στην απελευθέρωση) μιλά για 60 οικογένειες Οθωμανών με τζαμί και σχολείο, που το 1912 έχει 25 παιδιά. Το 1920 ο Κλαπάδος είχε 283 κατοίκους, ενώ το 1928 κατεβαίνει στους 96. Το 1940 αναφέρονται 101 κάτοικοι, προφανώς πρόσφυγες.

Οικολογική διαδρομή: Κλαπάδος - Λαφιώνα - Aγ. Αλέξανδρος Πρόσφατα ο Δήμος Πέτρας με την υποστήριξη του κοινοτικού προγράμματος LEADER ΙΙ έβγαλε ένα φυλλάδιο που ενημερώνει τους φυσιολάτρες για την "οικολογική διαδρομή" Κλαπάδος - Λαφιώνα - Αγ. Αλέξανδρος. Αναφέρει στο φυλλάδιο για την διαδρομή αυτή: Η οικολογική διαδρομή αρχίζει μετά την Καλλονή, στα όρια του Δήμου Πέτρας, όπου έχουν στηθεί από το Δήμο ενδεικτικές πινακίδες και κιόσκια για τους περιπατητές. Ο δρόμος είναι χωματόδρομος, βατός για πεζούς και οχήματα. Στη διαδρομή έχουν τοποθετηθεί 4 κιόσκια για την ανάπαυση των περιπατητών, 4 πετρόκτιστες κρήνες με νερό, παγκάκια και τραπεζοκαθίσματα για ξεκούραση. Πρώτος σταθμός είναι ο παλιός ερειπωμένος "Κλαπάδος". Η όλη Θέα της διαδρομής είναι μοναδική, αφού μέσα από τα δάση μπορεί κανείς να αντικρίσει στο βάθος όλες τις παραλίες και τα χωριά του βόρειου τμήματος του νησιού μας (από το ακρωτήρι Πετεινός - Αναξος - Πέτρα - Μήθυμνα - Εφταλού ως τη Συκαμιά). Νοτιοδυτικά βλέπουμε τον Κόλπο της Καλλονής, ενώ ανατολικά φαίνεται ο απέραντος κάμπος των ελαιοκτημάτων της περιοχής Στύψης - Αγ. Παρασκευής. Διασχίζοντας τον όμορφο οικισμό της Λαφιώνας, απ' όπου κανείς μπορεί να οδηγηθεί στην Πέτρα, διαμέσου της επαρχιακής οδού, ή στην Αναξο από τους αγροτικούς δρόμους, φτάνουμε στην αρχαιολογική περιοχή παλαιοχριστιανικών εκκλησιών και του βυζαντινού οικισμού .·Αγ. Αλέξανδρος>·. Πάρτε το σακίδιο στον ώμο, φορέστε παπούτσια πεζοπορίας και περπατείστε καλοκαιρινοί επισκέπτες. Αξίζει τον κόπο...