ΠΕΚ: χοντρή μπίζνα το έργο "ΑΙΓΑΙΑ ΖΕΥΞΗ"

1) Το ηλεκτρικό ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να το παραχωρεί στους ιδιώτες για εκμετάλλευση και μάλιστα σε έργα που είναι πληρωμένα από τον ίδιο το λαό. Το ηλεκτρικό ρεύμα σαν κοινωνικό αγαθό πρέπει να είναι υπόθεση του κράτους. Η κατασκευή υποδομών, η διάθεση του και η συντήρηση των δικτύων, χωρίς καμιά παρέμβαση των ιδιωτών.

2) Όσο αναφορά για τις θέσεις εργασίας που εξαγγέλλει η Περιφέρεια Β.Α.Αιγαίου, πρέπει να πούμε ότι σύμφωνα με μελέτη που είδε το φως της δημοσιότητας και δεν έχει διαψεύσει είναι ό,τι σε κάθε τέτοια επένδυση ύψους 2,3 δις αντιστοιχεί 1 θέση εργασίας. Όσο για τις θέσεις εργασίας που προαναγγέλλονται κατά την κατασκευή του έργου, η εμπειρία από Αιολικά Πάρκα που δημιουργούνται είναι ό,τι υπάρχουν μεταφερόμενα συνεργεία διαφόρων εργολάβων με άθλιες συνθήκες εργασίας, αμοιβών, και ατέλειωτα ωράρια.

3) Η χρηματοδότηση τέτοιων έργων γίνονται συνήθως από προγράμματα όπως το ΕΣΠΑ, δηλαδή τσάμπα λεφτά του ελληνικού λαού στους μεγαλοεργολάβους και μόνο ένα μικρό ποσοστό θα βάλει ο εργολάβος από εξασφαλισμένο δάνειο και αυτό, κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι πραγματικά θα διατεθεί για την κατασκευή του έργου, γιατί με αυτά που καθημερινά ακούμε από τους ίδιους τους κρατικούς λειτουργούς για υπερτιμολογήσεις και διάφορες νομιμοφανείς παρατυπίες, δεν μας αφήνουν απονήρευτους. Τα λεφτά αυτά του Ελληνικού λαού, που βγαίνουν από τα χαράτσια και τη βάρβαρη φορολογία, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τα δίνει στους εργολάβους δώρο, για την δήθεν ανάπτυξη, που θα επιφέρουν με το έργο τους.

4) Το όποιο έργο γίνει από τους επίδοξους επενδυτές, που παρουσιάζονται ως σωτήρες, λίγο πολύ από την ενημέρωση της Περιφέρειας, το πληρώνουμε και θα το πληρώσουμε χρυσό, σε κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ! Με το χαράτσι για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) πληρώνουμε έξτρα σε κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ

5) Όσο για το περιβάλλον που διαφημίζουν ότι αυτές οι πηγές ενέργειας είναι φιλικές προς αυτό, αλήθεια πόσο φιλικές μπορεί να είναι οι τεράστιες καταστροφές δασών και ισοπεδώσεις βουνών, προκειμένου να τοποθετηθούν οι τεράστιοι όγκοι μπετόν στην παρθένα γη; Οι δρόμοι που θα διανοιχτούν μέσα από παρθένα δάση; Ποιο φυσικό κάλλος , αλλά και ποιά συμφιλίωση με το περιβάλλον μπορούν να έχουν οι τεράστιοι πυλώνες 100 μέτρων ύψους, με τις δυσμενείς επιπτώσεις που θα επιφέρουν στην πανίδα του περιβάλλοντα χώρου όπου λειτουργούν και σε ακτίνα χιλιομέτρων;

Τέλος, οι προτείνοντες το συγκεκριμένο έργο μιλούν για ανάπτυξη. Ανάπτυξη για ποιόν; Τι ανάπτυξη χρειάζεται σήμερα ο τόπος μας;

Έχουμε δύο δυναμικές πηγές ανάπτυξης του τόπου: α)την κτηνοτροφία, β)την ελαιοκαλλιέργεια. Εδώ έχουμε να πούμε ό,τι δεν υπάρχουν καλύτεροι φίλοι προς το περιβάλλον και όχι μόνο, από τον κτηνοτρόφο και τον ελαιοκαλλιεργητή, αυτοί είναι που προστατεύουν και έχουν συμφέρον από την προστασία της φύσης, γιατί αυτή είναι η ζωή τους. Αυτοί οι δυο κλάδοι της αγροτικής παραγωγής έχουν όχι μόνο εγκαταλειφτεί από την πολιτεία, αλλά δέχονται επίθεση από παντού και αυτοί που ακόμα ασχολούνται με αυτό το επάγγελμα, ψάχνουν τρόπο να απεγκλωβιστούν, βλέποντας μπροστά τους την χρεοκοπία, αν δεν έχουν ήδη χρεωκοπήσει.Η ελαιοκαλλιέργεια με τις τιμές στο λάδι, από πηγή πλούτου για τους κατοίκους, έχει γίνει βάσανο η όποια καλή σοδιά. Η δε κτηνοτροφία πάει από το κακό στο χειρότερο. Οι τιμές των προϊόντων κάθε χρόνο και χειρότερα, τα διάφορα αγροτικά εφόδια έχουν πάρει την ανηφόρα.Αν λοιπόν αναπτύξουμε την αγροτική παραγωγή, προστατέψουμε το αγροτικό προϊόν με τιμές ασφαλείας, απαγορέψουμε την είσοδο παρεμφερών προϊόντων που παράγονται στο τόπο μας, αναπτύξουμε την μεταποίηση γύρω από τα προϊόντα μας, χωρίς να αποκλείουμε και την παραγωγή ενέργειας σε μικρή κλίμακα που χρειάζεται ο τόπος, αναπτύξουμε τον τουρισμό, «χωρίς βραχιολάκια», όπως ονομάζονται οι τουρίστες του κατευθυνόμενου τουρισμού και τις άλλες πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες του τόπου, τότε αυτή η ανάπτυξη, είναι για το συμφέρον του λαού των νησιών μας. Είναι η ανάπτυξη που έχει ανάγκη ο τόπος.Η ανάπτυξη που σήμερα μας προτείνουν, δεν είναι τίποτα άλλο, από μια χοντρή μπίζνα των μεγαλοεταιρειών, που δρουν στον τομέα της ενέργειας, με παραπέρα επιδείνωση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής των νησιών μας και της παραπέρα ερήμωσης.