Μία αληθινή ιστορία. Μία παράσταση που απαγορεύτηκε στη Νέα Υόρκη. Ένα θέατρο ντοκουμέντο που «μιλάει» την αλήθεια. Πόσο κοστίζει άραγε κάτι τέτοιο; Για τη Rachel κόστισε μία ζωή… Μία 23χρονη κοπέλα που βρήκε το θάρρος να περάσει στην απέναντι όχθη και να δει την αλήθεια της άλλης πλευράς με τα δικά της μάτια… Την αλήθεια του παλαιστινιακού λαού που εδώ και 60 χρόνια βρίσκεται σε απόγνωση… Ήταν ηρωίδα; Ήταν τρελή; Ήταν πολύ διαφορετική από όλους εμάς; Πώς είναι ένας άνθρωπος που κάνει την υπέρβαση; Δεν έχει φίλους; Δεν πηγαίνει σε bar; Δεν ερωτεύεται; Δεν ακούει Magnetic Fields;
H επιτυχημένη παράσταση "Το όνομά μου είναι Rachel Corrie" σε σκηνοθεσία Μάνιας Παπαδημητρίου έρχεται στη Μυτιλήνη για 2 παραστάσεις.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης την Τετάρτη 6 Απριλίου.
ώρα 19:00 με δωρεάν είσοδο για μαθητές και σπουδαστές
ώρα 21:00 με είσοδο 10 ευρώ
Πρόκειται για ένα βραβευμένο έργο βασισμένο στα κείμενα της Αμερικανοεβραίας ακτιβίστριας Rachel Corrie που καταπλακώθηκε το 2003 από ισραηλινή μπουλντόζα στη Γάζα προσπαθώντας να αποτρέψει την κατεδάφιση παλαιστινιακών σπιτιών. Στην Αθήνα παίζεται για τρίτη σεζόν, με τον πρέσβη της Παλαιστίνης, ανθρώπους του πολιτικού χώρου, καθώς και πολλούς δημοσιογράφους να την έχουν μέχρι σήμερα τιμήσει με την παρουσία τους.
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Theater του Λονδίνου το 2005 και έκτοτε σε πολλά θέατρα της Αγγλίας και της Αμερικής, καθώς και σε πολλές άλλες χώρες παγκοσμίως. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία και διακρίσεις ανά τον κόσμο.
Η παράσταση «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie», που σκηνοθέτησε η Μάνια Παπαδημητρίου, παίζεται με μεγάλη επιτυχία στην Αθήνα, για 2η χρονιά, ενώ παράλληλα συνεχίζει την περιοδεία της σε 20 πόλεις της περιφέρειας.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ
70 λεπτά
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Νάνσυ Τρικκαλίτη
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Υπεύθυνος Παράστασης: Ανδρέας Μαυραγάνης
Βοηθός Σκηνοθέτη : Μάρω Αγρίτη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Σκηνικά: Άρτεμις Θεοδωρίδη
Video: Αγγέλα Δεσποτίδου
Επιμέλεια Κίνησης: Πάρης Μαντόπουλος
Φωτογραφίες: Θάνος Χόνδρος
Παίζουν: Δήμητρα Σύρου, Μάρω Αγρίτη
Μία θεατρική παράσταση συμπαραγωγή της Μάνιας Παπαδημητρίου, της εταιρείας Familia & του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, η περιοδεία της οποίας πραγματοποιείται με την υποστήριξη της ΟΠΑΠ ΑΕ, στο πλαίσιο του Προγράμματος Κοινωνικής Ευθύνης για τον Πολιτισμό.
Κριτικές εφημερίδων:
"Εκπληκτική ερμηνεία από τη Δήμητρα Σύρου και αριστοτεχνική, λιτή και χωρίς τίποτα το περιττό, σκηνοθεσία από τη Μάνια Παπαδημητρίου. Μια από τις καλύτερες στιγμές του πολιτικού θεάτρου στην Ελλάδα." Στέλιος Κούλογλου, Tvxs "Θα χαρώ πολύ αν αυτή η νέα ηθοποιός με τη χαρακτηριστική σκηνική ευαισθησία και τα πυρακτωμένα μάτια τιμηθεί με το επερχόμενο Βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Της αξίζει." Ιωάννα Μπλάτσου, Protagon "Ακτιβισμός σημαίνει φως… Μια ενσάρκωση που ώρες ώρες θυμίζει μετενσάρκωση." Αστερόπη Λαζαρίδου, Το Βήμα "Σκηνοθέτις και ηθοποιός επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα αφηγηματικό τοπίο, μιμούμενες σχεδόν τους κανόνες του αρχαίου δράματος." Στέλλα Χαραμή, Ελεύθερος Τύπος "Το έργο μας ζητά να δούμε το φεγγάρι αντί για το δάκτυλο που το δείχνει." Γρηγόρης Ιωαννίδης, Ελευθεροτυπία «Βρίσκομαι στην Παλαιστίνη εδώ και δύο εβδομάδες και μία ώρα και ακόμα δεν βρίσκω τις λέξεις για να περιγράψω αυτά που βλέπω. Τίποτα δεν θα μπορούσε να με έχει προετοιμάσει για την πραγματικότητα της κατάστασης εδώ. Απλώς δεν μπορείς να το φανταστείς αν δεν το δεις…» Rachel Corrie 2003 «Υπάρχουν έργα που γίνονται για το θέατρο. Υπάρχουν, όμως και έργα που γίνονται στο θέατρο, για να μας κινητοποιήσουν να πάρουμε θέση σε ζητήματα που έχουμε συνηθίσει να προσπερνάμε, γιατί «έτσι ορίζουν οι καιροί». Το έργο «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie» ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Πρέπει, απλώς, να παίζεται, για να μαθαίνει ο κόσμος τι συμβαίνει και δε γίνεται γνωστό. Το θέατρο είναι πάντα μια πράξη πολιτική, αλλά το θέατρο ντοκουμέντο είναι κάτι περισσότερο από αυτό: είναι ένα είδος ακτιβισμού, στοχεύει, και μερικές φορές το πετυχαίνει, στο να μην ξεχνάμε αυτό που δεν πρέπει να ξεχαστεί και να μην επαναπαυόμαστε μέσα σ’ ένα σύστημα, επειδή απλώς μας έχει δεχθεί… Οφείλουμε οι άνθρωποι της τέχνης να δείχνουμε αυτό που μένει ανοιχτή πληγή στον κόσμο και η Λωρίδα της Γάζας είναι μια ανοιχτή πληγή. Για μένα η Rachel Corrie είναι μία σύγχρονη Anna Frank και τα emails της είναι το ημερολόγιό της». Σημείωμα Σκηνοθέτιδας «Κάποιοι μιλούν για καταστροφή και άλλοι για ελπίδα. Κάποιοι βλέπουν τις ειδήσεις και άλλοι γίνονται η είδηση. Κάποιοι μιλούν και άλλοι πράττουν. Κάποιοι εμμένουν στο «εγώ» και άλλοι γίνονται «εμείς». Κάποιοι ονειρεύονται και άλλοι ξυπνούν για να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα.Εμείς επιλέγουμε. Αντί να γκρινιάζουμε για το σκοτάδι, ας ανάψουμε ένα κερί...» Σημείωμα Μεταφράστριας
