«Εγώ φεύγω, εσείς να δούμε τώρα»

Παρακολουθώ με περίσσια υπομονή τα όσα αποδεδειγμένα παρασκηνιακά λέγονται, γράφονται και εν συνεχεία δίνονται σε σάιτ που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. 

Μέσω τέτοιων δημοσιευμάτων, αλλά ευτυχώς και σε σοβαρά Μέσα ενημέρωσης, που μπήκαν στον κόπο να μου τηλεφωνήσουν για να μάθω κι εγώ την είδηση, πληροφορήθηκα την πρόθεση του επικεφαλής της παράταξής μου να με διαγράψει. 

Μία πρόθεση που έγινε απόφαση της παράταξης, χωρίς ακόμα και τώρα, ενόψει της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου ο κ. Μαμάκος ή ο κ. Βατός να βρουν το κουράγιο να μου την ανακοινώσουν. Αντιδημοκρατικές διαδικασίες και παλαιοκομματικές λογικές, ξένες προς εμένα, ξένες προς το χώρο που υπηρετώ.

Αρχικά κάποια δημοσιεύματα με εμφάνιζαν να έχω διαγραφεί μέχρι και από το ΠΑΣΟΚ και κάποια άλλα, που υπέγραφαν κάποιοι που υποστήριζαν μάλιστα ότι αγωνίστηκαν μαζί μου στις πρόσφατες εκλογές, με εγκαλούσαν γιατί δέχτηκα την τιμητική πρόταση να είμαι υποψήφια Πρόεδρος σε ένα νομικό πρόσωπο. 

Δέχτηκα πριν και μετά την εκλογή μου έμμεσες και άμεσες απειλές, αλλά και τηλεφωνήματα δήθεν νουθεσίας, λες και η απόφασή μου να είμαι υποψήφια πρόεδρος σε ένα υπό διάσπαση διαδημοτικό νομικό πρόσωπο, είχε τέτοια βαρύνουσα πολιτική σημασία, σα να έριξα καμιά κυβέρνηση. 

Περίμενα πάντως πολύ για να κατασταλάξω τελικά στο τι ενόχλησε τόσο πολύ την παράταξή μου και τους δορυφόρους της για να μη μου μιλάνε ξαφνικά και να μην έχουν το κουράγιο ούτε να μου πουν γιατί αναστατώθηκαν από την εκλογή μου. 

Γιατί εδώ θα πρέπει να πω, ότι η δυσαρέσκεια της δημοτικής αρχής για την εξέλιξη στο νομικό πρόσωπο, είναι λογική, κατανοητή και σεβαστή. Πάντα η δημοτική αρχή δυσαρεστείται από την αντιπολίτευση.

Περιέργως όμως το μείζον θέμα που έχει προκύψει, δεν αφορά τόσο στην δυσαρέσκεια της δημοτικής αρχής. 

Αλλά στην δυσαρέσκεια της παράταξης της μείζονος αντιπολίτευσης, στην οποία έχω την τιμή να έχω εκλεγεί πρώτη σε σταυρούς. 

Γιατί όμως δυσαρεστήθηκε τόσο η παράταξή μου; 

Επειδή λειτούργησα ως αντιπολίτευση; 

Με περίσσια σπουδή με κατηγορούν, τάχα μου, για έλλειψη συλλογικής συνείδησης. 

Και αναρωτιέμαι: 

Σε ποια συλλογική απόφαση της παράταξης δεν συμμορφώθηκα και από πού κι ως πού λειτούργησα κατά μόνας; 

Η παραταξιακή συνάντησή μας παραμονές των εκλογών στο νομικό πρόσωπο δεν έβγαλε καμία απόφαση που να μου υποδείκνυε μία συγκεκριμένη στάση στο ενδεχόμενο να διεκδικήσω την προεδρία. 

Ως εκ τούτου, αυτό που εμφανίζεται ως λόγος της διαγραφής μου, αν δεν είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, σίγουρα είναι ψέμα και λάσπη.

Μία λάσπη μάλιστα που έρχεται από συντρόφους! 

Μία λάσπη που έρχεται από συντρόφους που με γνωρίζουν από παιδί και από τα πρώτα μου βήματα στην αυτοδιοίκηση! 

Μία λάσπη που έρχεται από συντρόφους που γνωρίζουν την πολιτική μου παιδεία και την πολιτική ιστορία της οικογένειάς μου. 

Μία λάσπη που τελικά αφήνει να εννοηθεί στην κοινή γνώμη και στην κοινωνία, ότι εγώ λειτούργησα για να πάρω μία καρέκλα! 

Και μάλιστα ποια καρέκλα; 

Την προσωρινή καρέκλα ενός διαδημοτικού συμβουλίου!

Οφείλω μια ξεκάθαρη εξήγηση απέναντι στους πολίτες:

• Εκλέχτηκα σε μία παράταξη που στηρίχτηκε από το ΚΙΝΑΛ. Ένα κόμμα το οποίο με έχει τιμήσει δύο φορές μάλιστα να είμαι στο ψηφοδέλτιό του ως υποψήφια βουλευτής και συνεχίζει να με τιμά, ορίζοντας με πρόσφατα μέλος γραμματείας τομέα  νησιωτικής πολιτικής του κόμματος. 
• Στο νομικό πρόσωπο Πολιτισμού, Αθλητισμού και Τουρισμού εκλέχτηκα με τις ψήφους των συναδέλφων δημοτικών συμβούλων του Δήμου Δυτικής Λέσβου, που προέρχονται μάλιστα και αυτοί από παράταξη που στήριξε το ΚΙΝΑΛ. Κι αυτό το σημειώνω γιατί κάποιοι επιχείρησαν μέχρι και να δώσουν κομματική διάσταση στα τελευταία γεγονότα.  
• Με δεδομένο ότι η πρόθεση και των δύο δήμων είναι να συστήσουν ξεχωριστά νομικά πρόσωπα, η τιμητική πρόταση να είμαι υποψήφια Πρόεδρος, μου έγινε στη λογική ότι ήμουν η μοναδική εκ των πέντε μελών που είχα αυτοδιοικητική εμπειρία για να βοηθήσω στο μεταβατικό στάδιο. Και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που δέχτηκα την πρόταση να διεκδικήσω την Προεδρία. Αυτή είναι η αυτοδιοίκηση. 
• Τώρα αν κάποιοι θέλουν να βλέπουν στην εκλογή μου, εμπλοκή μου στην κόντρα που φαίνεται να υπάρχει μεταξύ των δύο δήμων, πραγματικά είναι δικό τους πρόβλημα. Δεν έχω λόγο να αποδεικνύω τα αυτονόητα και δεν με αφορά και η φερόμενη κόντρα των δύο δήμων.
• Στο νομικό πρόσωπο εκλέχτηκα δημοκρατικά και με την ιδιότητα μου, της εκλεγμένης δημοτικής συμβούλου. Όχι ως πολίτης ας πούμε, όπως συνέβη σε άλλο νομικό πρόσωπο.
• Επειδή η αναπαραγωγή της είδησης της εκλογής μου μετατράπηκε σε κορυφαίο θέμα της επικαιρότητας και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από ανθρώπους που μπορεί να μην γνωρίζουν καλά πράγματα και καταστάσεις, οφείλω να πω και ότι δεν με τοποθέτησε Πρόεδρο ο δήμαρχος Στρατής Κύτελης. Δεν προσχώρησα κοινώς στη δημοτική αρχή.
• Τέλος, επειδή τόσο εκ μέρους κύκλων της δημοτικής αρχής, αλλά κυρίως εκ μέρους κύκλων της παράταξης μας, μου ασκείται κριτική στο ότι η εκλογή μου στο νομικό πρόσωπο προκαλεί δυσλειτουργία στη δημοτική αρχή και στον δήμο Μυτιλήνης κατ΄ επέκταση, ας εξηγήσουν τότε γιατί αποδεχθήκαμε με χαρά ως παράταξη την πρόταση του Δημάρχου για ανάληψη –όχι εκλογή, σημειώνω ανάληψη- της ΕΨΥΠΑΛ από άλλο μέλος μας;  

Πριν αποφασίσω να δεχτώ την πρόταση να είμαι υποψήφια Πρόεδρος, δεν περίμενα πραγματικά ότι η εκλογή μου σε ένα προσωρινό διαδημοτικό νομικό πρόσωπο θα προκαλούσε τέτοια αναταραχή. 

Θέλω όμως να σημειώσω για να δώσω και μία πολιτική απάντηση σε όσους με σχολιάζουν δυσμενώς για την αποδοχή της πρότασης να είμαι υποψήφια Πρόεδρος, πως σε κάθε περίπτωση δεν έκανα τίποτα άλλο από εκείνο που επιχειρεί να φέρει ο «Κλεισθένης» μέσω της απλής αναλογικής στα δημοτικά συμβούλια και στα νομικά πρόσωπα. 

Θυμίζω μόνο ότι η απλή αναλογική αποτέλεσε εφαλτήριο σε πολλούς συναδέλφους να κατέβουν στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, θεωρώντας ότι Δήμος δεν θα είναι πια μόνον η δημοτική αρχή. 

Θεώρησαν ότι οι επιτροπές, τα νομικά πρόσωπα, ακόμα και οι αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου θα προσέφεραν έναν ενεργότερο ρόλο στις παρατάξεις της μειοψηφίας, σε μία προσπάθεια να καταλάβουμε όλοι λίγο διαφορετικά την λογική της άσκησης ή και του ελέγχου της εξουσίας. 

Ομολογώ ξανά ότι και εγώ προσωπικά δεν είχα ξεκάθαρη θέση υπέρ ή κατά της απλής αναλογικής, διατηρώντας επιφυλάξεις κυρίως λόγω της νοοτροπίας μας, που ακόμα δεν είναι στο επίπεδο εξασφάλισης ευρέων συναινέσεων. 

Ως εκ τούτου, η αντιμετώπιση της εκλογής μου στο νομικό πρόσωπο, με λυπεί προσωπικά σαν άνθρωπο που υπομένω τόσες και τόσες κρίσεις, αποδίδοντας μου χωρίς κανέναν ενδοιασμό μάλιστα ιδιοτελή πρόθεση. Και όχι τόσο από τη δημοτική αρχή. Αλλά από την αντιπολίτευση! Αυτό είναι σίγουρο πως ο «Κλεισθένης» δεν το είχε προβλέψει με τίποτα! 

Σαν πολιτικό όμως δεν πρόκειται αυτή η λύπη να με απογοητεύσει. Αντιθέτως θεωρώ ότι η ιστορία αυτή της διαγραφής μου από την παράταξή μου, είναι διδακτική για όλους μας. 

Όσο για τους τέως προφανώς συντρόφους μου και όσα δεν τολμούν να μου πουν, θα τους πω μόνον αυτό. Η συνέχεια θα μας κρίνει όλους με ή χωρίς τάχα μου συλλογική συνείδηση. Εκείνους που κάναμε αντιπολίτευση και εκείνους που θα θελήσουν ή κάνουν ήδη συμπολίτευση. Ο Ελύτης νομίζω το έγραψε καλύτερα: «εγώ φεύγω, εσείς να δούμε τώρα».