Α
ύριο έρχεται στη Μυτιλήνη η Αλέκα Παπαρήγα προκειμένου να παραστεί σε εκδήλωση για τα 70 χρόνια από το Go Back που είπαν το 1944 κάτοικοι της Λέσβου. Τα Δεκεμβριανά είναι άλλη μια μαύρη σελίδα της ελληνικής ιστορίας που έβαλε τη σφραγίδα της για τη μετέπειτα πορεία όχι μόνο της Αριστεράς αλλά και των λεγόμενων αστικών κομμάτων. Και είναι λογικό να δημοσιεύθηκαν το τελευταίο διάστημα μια σειρά από αφιερώματα για την ιστορική αυτή στιγμή της χώρας μας. Και ίσως για πρώτη φορά διάβασα αναλύσεις οι οποίες να ξεφεύγουν από το γνωστό απόλυτο και φανατισμένο πλαίσιο του «μαύρου-άσπρου». Δυστυχώς ή ευτυχώς η ιστορία πολλές φορές γράφεται με γκρίζα χρώματα και γι αυτό άλλωστε θα πρέπει να στεκόμαστε απέναντι της με ψυχραιμία και χωρίς φανατισμό.Δεν επιχειρώ μια ακόμη ιστορική ανάλυση. Όχι μόνο γιατί υπάρχουν πολλοί καλύτεροι αλλά γιατί πλέον η ιστορία των γεγονότων αυτών έχει αποτυπωθεί με τους νέους να κρατούν περισσότερο μια ουδέτερη στάση. Και είναι λογικό πολλοί νέοι οι οποίοι έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε δημοκρατικά ευρωπαϊκά καθεστώτα, ζώντας σε καθεστώς ελευθερίας που μερικές φορές φτάνει σε βαθμό κατάχρησης, να δυσκολεύονται ν΄ αντιληφθούν τις ιδιαιτερότητες της εποχής. Πολύ περισσότερο το φανατισμό της εποχής αυτής που οδήγησε να θεωρηθεί μια ολόκληρη γενιά, ως χαμένη γενιά.
Ένα μόνο θέλω να σημειώσω για το οποίο βέβαια ο καθένας ας απαντήσει μέσα του. Σε τι κατάσταση θα ήταν σήμερα η Ελλάδα και οι Έλληνες εάν είχε επικρατήσει η άλλη πλευρά; Φοβάμαι ότι από μόνη της η απάντηση αποκαλύπτει αυτό που φοβούνται πολλοί να ομολογήσουν. Ότι και παρά τις επεμβάσεις των ξένων δυνάμεων, πρέπει να θεωρούμαστε τυχεροί που οι τότε μεγάλοι της εποχής, τοποθέτησαν την Ελλάδα στην πλευρά της Δύσης. Έτσι παρά τα όσα δεινά πέρασε κατά διαστήματα η ελληνική κοινωνία, ακόμα και σήμερα που η χώρα μας πλήττεται από την κρίση, οι κάτοικοι της σαφώς είναι σε πολύ καλύτερη θέση έτσι ώστε να διοργανώνουν εκδηλώσεις τύπου GO BACK. Και την επομένη να παίρνει Αλβανούς, Ρουμάνους ή Βούλγαρους για τα κτήματα της!
ΕΜΡΗΣ
