Η Πολιτική Επιτροπή της Λαϊκής Ενότητας Λέσβου καλεί τους πολίτες του νησιού μας να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση, που διοργανώνουν συλλογικότητες και σωματεία που αντιδρούν στον φράχτη του Έβρου, το Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 19:00 στην πλατεία Σαπφούς.
Είναι ντροπή αυτές τις ώρες υπό τα απαθή βλέμματα της κυβέρνησης, της ΕΕ και της γραφειοκρατίας του ΟΗΕ, να μετατρέπεται καθημερινά το Αιγαίο σε νεκροταφείο ψυχών.
Tην ίδια ώρα που η κυβέρνηση αξιοποιεί μια ρητορική αλληλεγγύης και συμπόνιας ως εσωτερικό άλλοθι της, στις ακτές της Λέσβου και των άλλων νησιών του Αιγαίου συνεχίζουν καθημερινά να ξεβράζονται πτώματα, ιδίως μικρών παιδιών. Παρότι καταδικάζει τα τείχη αποτροπής που κατασκευάζουν χώρες όπως η Ουγγαρία, δεν έθεσε ποτέ υπό αμφισβήτηση το τείχος που κατασκεύασαν οι προκάτοχοι της στο Έβρο.
Ο φράχτης του Έβρου αποτελεί την αιτία όλων αυτών των πνιγμών στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, εφόσον αναγκάζει πρόσφυγες και μετανάστες να ακολουθήσουν τις επίφοβες θαλάσσιες διόδους για τη διάσχιση των συνόρων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι από την ολοκλήρωση του φράχτη οι πνιγμοί στο Αιγαίο έχουν αυξηθεί δραματικά και θα συνεχίσουν να αυξάνονται, αφού κανένα συρματόπλεγμα δεν μπορεί να σταματήσει αυτούς που αγωνίζονται για επιβίωση και μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Απέναντι σε απελπισμένους που ζητούν βοήθεια επί της ουσίας, η αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, καθιστά τη χώρα μας συνένοχη σε ένα έγκλημα μεγάλης έκτασης, κάτι που δεν συνάδει με καμιά δημοκρατία και καμιά έννοια ανθρωπισμού.
Απέναντι στην κατάσταση αυτή δεν μπορούν να δώσουν λύση τα υποκριτικά δάκρυα συγκίνησης για τα νεκρά παιδιά στις ακτές του Αιγαίου από τους εκφραστές των πολιτικών που ευθύνονται γι’ αυτούς τους θανάτους. Ούτε βέβαια η συνέχιση της ίδιας πολιτικής της καταστολής, της «αποτροπής», της απόπειρας να μετατραπούν περιοχές ή χώρες ολόκληρες σε φυλακές μεταναστών και προσφύγων. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ριζικά διαφορετική πολιτική που να έχει ως αφετηρία την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά, όπως ταιριάζει ακριβώς σε μια χώρα που οι άνθρωποί της έχουν νιώσει στο πετσί τους τι σημαίνει προσφυγιά και μετανάστευση, που σήμερα βλέπει τους νέους της να φεύγουν για την ξενιτειά.
Για την Λαϊκή Ενότητα είναι σαφές ότι το συνολικό πρόβλημα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης δεν μπορεί να λυθεί όσο συνεχίζουν να υπάρχουν οι συνθήκες που το αναπαράγουν. Είναι επίσης σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση χωρίς ένα ισχυρό διεθνές και ευρωπαϊκό αντιπολεμικό και αντιρατσιστικό κίνημα, χωρίς την απαίτηση για κατάργηση της Ευρώπης – Φρούριο, ενός δομικού στοιχείου στη συγκρότηση της Ε.Ε.
Μέχρι τότε, όμως, μία ουσιαστική πολιτική αλληλεγγύης στους μετανάστες και τους πρόσφυγες θα προϋπέθετε σύγκρουση με τη βασική κατεύθυνση της Ε.Ε. για δημιουργία ειδικών προσφυγικών ζωνών, άρνηση αποδοχής των hotspots στην Ελλάδα, γκρέμισμα του φράχτη του Έβρου και καθιέρωση ασφαλών λωρίδων διέλευσης , άρνηση συναίνεσης στην άσκηση βίας σε πλοιάρια που μεταφέρουν πρόσφυγες και μετανάστες, περιορισμό της FRONTEX, σταθερή απαίτηση για κατάργηση των Κανονισμών του Δουβλίνου και καταμερισμό των προσφύγων στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών, δημιουργία ανοιχτών κέντρων πρώτης υποδοχής και φιλοξενίας, με προσανατολισμό των αναλογούντων ευρωπαϊκών πόρων στην ενίσχυση και διευκόλυνση των προσφύγων και όχι σε έργα συντήρησης και ενδυνάμωσης της καταστολής.
