Μ. Κομνηνάκα: Ξανά κομμουνιστής βουλευτής, για να επιστρέψει η δύναμη στο λαό και τους αγώνες του
Στη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ στην πλατεία Σαπφούς, στη Μυτιλήνη χαιρέτισε η Μαρία Κομνηνάκα, βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ και εκ νέου υποψήφια στη Λέσβο, η οποία επεσήμανε:
«Η σημερινή συγκέντρωση αποτελεί επιβεβαίωση της απόφασής μας και ξεκάθαρο μήνυμα ότι στη Λέσβο το ΚΚΕ θα αναδειχθεί πολύ πιο δυνατό.
Ο λαός της Λέσβου, της Λήμνου, του Άη Στράτη, όχι μόνο θα έχει εκπρόσωπο της δικής του φωνής μέσα στη Βουλή, επανεκλέγοντας κομμουνιστή βουλευτή, αλλά θα συμβάλει σημαντικά να εκφραστεί η συνολική ισχυροποίηση του ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ έχει και μεγάλη ιστορία αλλά και αγωνιστικό, δυναμικό παρόν στο νησί, που αποδεικνύουν ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος. Η προσφορά κανενός αγωνιστή δεν πάει στο βρόντο.
Η προσπάθεια για να ζει ο λαός μας σε ένα καλύτερο μέλλον, σε μια άλλη κοινωνία, είναι αυτό που μας δίνει κουράγιο και δύναμη.
Αυτή τη δύναμη, σας καλούμε να ενισχύσουμε, για να επιστρέψει στους λαϊκούς αγώνες, για υγεία και εισόδημα, για να μη θρηνούμε θύματα εν έτει 2023.
Για να εκφραστεί μαχητικά η στήριξη των θέσεων και της πρωτοπόρας δράσης μας, για την υπεράσπιση του σύγχρονου δημόσιου συστήματος υγείας που έχουν ανάγκη τα νησιά μας.
Όπως διεκδικήσαμε με πολλές εκατοντάδες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και παρεμβάσεις, αλλά και πρωτοστατώντας στην αγωνιστική διεκδίκησή του.
Όπως κάναμε και για την εξασφάλιση ασφαλών και φτηνών συγκοινωνιών, για τη σύνδεση των νησιών μας μεταξύ τους και με την ηπειρωτική χώρα. Για ασφαλείς, δημόσιες και επαρκείς υποδομές μόρφωσης, άθλησης, πολιτισμού.
Για την ουσιαστική αύξηση των μισθών με επαναφορά των ΣΣΕ, της 13ης και 14ης σύνταξης και μισθού, για να προστατευθεί η λαϊκή στέγη με την απαγόρευση των πλειστηριασμών.
Για την εξασφάλιση του εισοδήματος των βιοπαλαιστών αγροτών και αλιέων του νησιού, με κατώτερες εγγυημένες τιμές για τα προϊόντα τους, μείωση του κόστους παραγωγής και πλήρη αποζημίωση σε καταστροφές, συμπεριλαμβανόμενων και των αλιέων, για τους οποίους σήμερα δεν υπάρχει κρατικός μηχανισμός αποζημιώσεων. Να υλοποιηθούν τα αιτήματα για ζώνες αγρανάπαυσης, όπως άμεσα μπορεί να γίνει στον κόλπο της Καλλονής, αλλά και να διαμορφωθεί νομοθετικό πλαίσιο για τους βιοπαλαιστές αλιείς που ασχολούνται με τα όστρακα.
Αυτές τις προτάσεις και εκατοντάδες παρεμβάσεις μας επικοινωνήσαμε στα νησιά του νομού μας, και αυτές τις προτάσεις αγκάλιασε ο λεσβιακός λαός.
Τις παλέψαμε και μέσα από το κίνημα, τα σωματεία, τους συλλόγους, τις επιτροπές αγώνα.
Και αποδείχτηκε ότι τίποτα δεν έχει περισσότερο αποτέλεσμα από τη μαχητική διεκδίκηση και στάση του λαού.
Ας θυμηθούμε πότε γελάσαμε, πότε νιώσαμε ανάταση, πότε πήραμε ανάσα.
Ας θυμηθούμε πώς καταφέραμε να ορθώσουμε ανάστημα, σε δύσκολες στιγμές, να ρίξουμε φως στο μαύρο που μας επιφύλαξαν!
Ήμασταν μαζί στο μεγάλο ξεσηκωμό το Φλεβάρη του ‘20, που η κυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ για να μας πειθαρχήσει, και τους στείλαμε πίσω από κει που ήρθαν.
Με το ΚΚΕ μπροστά στα χρόνια της πανδημίας, δείξαμε ότι κάτω από τις μάσκες έχουμε φωνή, διεκδικήσαμε μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής μας, όταν όλοι "βάρεσαν σιωπητήριο".
Όπως συνεχίζουμε σταθερά να διεκδικούμε την πλήρη στελέχωση του Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας, για να μη μετράμε νέα εγκλήματα.
Το ΚΚΕ αταλάντευτα πρωτοστάτησε στις απεργίες για να μην περάσει ο νόμος έκτρωμα του Χατζηδάκη, ούτε μισός ούτε ολόκληρος.
Δώσαμε σταθερά τη μάχη για να αποζημιωθούν οι κάτοικοι της Βρίσας, και να σταθεί το χωριό στα πόδια του.
Όπως μπήκαμε μπροστά και στις φλόγες των Βατερών και του Σταυρού για να σωθούν ζωές και περιουσίες, γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώζει το λαό.
Το ΚΚΕ ήταν εκεί να ζητήσει άμεση αποκατάσταση αλλά και μέτρα πρόληψης από τις καταστροφές και όταν ο σεισμός χτύπησε τη βορειοανατολική Λέσβο, στις πλημμύρες στην Πεδή, για να μην πληρώσουν οι κάτοικοι άλλη μια καταστροφή.
Ήμασταν μαζί για να μην τσιμεντοποιηθεί το Αφεντέλι στην Ερεσό.
Με σταθερότητα και χωρίς τη βολική διγλωσσία άλλων, παλέψαμε για να τερματιστεί το αίσχος των hot –spot, είτε ήταν η Μόρια, είτε ο Καρά – Τεπές, είτε η Βάστρια, ενάντια στις άθλιες αποφάσεις εγκλωβισμού των ξεριζωμένων, μετατροπής του νησιού μας σε φυλακή προσφύγων της ΕΕ.
Οι κομμουνιστές πέρασαν το μήνυμα "μόνο ο λαός σώζει το λαό" κι απ’ τις δυο ακτές του Αιγαίου, πρωτοστατώντας στο μάζεμα τόνων αλληλεγγύης για τους σεισμόπληκτους γείτονες.
Όπως και τον Ιούλιο του '21, όταν κοκκίνισε με τα νιάτα μας η προκυμαία και η πόλη της Μυτιλήνης, για να νικήσει η φιλία των λαών.
Η θέση μας ήταν μαζί με τους χιλιάδες, από τη Μυτιλήνη ως την Καλλονή, που πλημμύρισαν τους δρόμους, μετά το έγκλημα των Τεμπών, για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα στο βωμό του κέρδους.
Στεκόμαστε σταθερά και όχι ευκαιριακά μπροστά στη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, στις νέες ανατιμήσεις ή τις απολύσεις εργαζομένων.
Μπορεί κανείς να συγκρίνει αυτές τις στιγμές που πήραμε ανάσα όλα αυτά τα χρόνια, στιγμές που έριξαν κόκκινο στη νύχτα, σε σχέση μ’ αυτό που μας παρουσιάζουν ως κανονικότητα.
Ως τη σταθερότητα που θέλει να διαφυλάξει η όποια επόμενη κυβέρνηση, για την οποία ετοιμάζουν τα κουστούμια τους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Και στην οποία ζητάνε να καταθέσουν ως προίκα και την έδρα που ονειρεύονται να πάρουν απ’ το ΚΚΕ στο νομό.
Αυτή που έχτισαν ο ένας πάνω στους νόμους του άλλου, αποδεκατίζοντας πρωτοβάθμιες δομές, κέντρα υγείας, νοσοκομεία. Για να θησαυρίζουν ιδιωτικά διαγνωστικά και κλινικές και ν’ αποτελεί μονόδρομο η αναζήτηση θεραπείας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Αυτή που σημαίνει για αγρότες, αλιείς και κτηνοτρόφους, να μην αποζημιώνονται για τις καταστροφές, να στοχοποιούνται οι βιοπαλαιστές αγρότες για τις τιμές των προϊόντων στο ράφι των μεγαλεμπόρων, να μη στηρίζονται για το κόστος παραγωγής, ειδικά σε αγροεφόδια, ζωοτροφές, ρεύμα και πετρέλαιο.
Αυτή που οδήγησε στην κατάργηση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ, με το 3ο μνημόνιο που όλοι μαζί ψήφισαν και υλοποίησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και στη σύνδεσή του από τη σημερινή με το προσφυγικό.
Είδαμε το κολαστήριο της Μόριας, να εγκαινιάζεται από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, να γιγαντώνεται επί ΣΥΡΙΖΑ και τη σημερινή κυβέρνηση να προωθεί το αίσχος της Βάστριας, διατηρώντας τη φυλακή προσφύγων στον Καρά-Τεπέ.
Είδαμε να ψηφίζουν όλοι μαζί απλόχερα φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις στους εφοπλιστές, αλλά να σωπαίνουν "εκκωφαντικά", στις προτάσεις του ΚΚΕ γι’ αφορολόγητο στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα και στην ενέργεια για το λαό.
Είδαμε και τη μετονομασία των νησιών μας σε ΝΑΤΟικα από τον πρωθυπουργό, αλλά και όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, όχι μόνο να βγάζουν τσιμουδιά γιατί συμφωνούν, αλλά να στέλνουν και όπλα στην Ουκρανία, χειροκροτώντας μέσα στη Βουλή τους ΝΑΖΙ του τάγματος Αζόφ.
Βλέπουμε και σήμερα, ότι στα μεγάλα, τα σημαντικά, τα ζωτικά, βρίσκονται απέναντι από τα δικά μας συμφέροντα. Γι’ αυτό όλοι μαζί ψήφισαν πάνω από τους μισούς νόμους της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Γι’ αυτό λέμε ότι είμαστε όλοι μας και μόνοι τους.
Γι αυτό λέμε ότι ελπίδα είναι η δική μας ετυμηγορία, τα δικά μας κριτήρια.
Στις 21 Μάη δε θα ξεχάσουμε, ότι με το νου, τα χέρια μας, τους αγώνες μας βγήκαμε μόνο κερδισμένοι.
Ότι όσο και αν μας θεωρούν δεδομένους, εμείς μπορούμε να κάνουμε την έκπληξη.
Ότι ο δρόμος της υποταγής μας φέρνει πάντα σε χειρότερη θέση και ότι δε μας ταιριάζει να μπαίνει η ζωή μας στη ζυγαριά κόστους – οφέλους.
Ο νομός μας, τα νησιά μας, μένουν ζωντανά από τη ζωντάνια του λαού και της νεολαίας.
Για αυτή τη ζωντάνια το ΚΚΕ έδωσε και θα ξαναδώσει όλες τις δυνάμεις του.
Ώστε και στη Λέσβο, τη Λήμνο και τον Άη Στράτη, από καλύτερες θέσεις να δίνουμε τη μάχη απέναντι σε κάθε εμπόδιο που βάζουν τα κέρδη των λίγων και τα κόμματά τους, στην ικανοποίηση των δικών μας αναγκών.
Για να γίνει ακόμα μεγαλύτερος πρωταγωνιστής ο εργάτης, ο αγρότης, ο νέος, η γυναίκα.
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, είναι η εγγύηση, ότι μπορούμε να βαδίσουμε άλλο δρόμο, για τις ζωές των πολλών που δημιουργούν, κόντρα στα κέρδη των λίγων που παρασιτούν επάνω μας.
Με τη νίκη σύντροφοι και φίλοι».
