-Να φύγουν τώρα! / -Και να πάνε πού; / -Οπουδήποτε, αλλά μακριά από μας
Ανυπότακτη Μυτιλήνη
Οι δημοτικοί άρχοντες για τους πρόσφυγες:
-Να φύγουν τώρα!
-Και να πάνε πού;
-Οπουδήποτε, αλλά μακριά από μας
Έκρηξη των αντιφάσεων της «σκληρής» γραμμής για το προσφυγικό και χάος στη δεξιά «πολυκατοικία, ενώ ο ρατσισμός σαν γενική γραμμή εξακολουθεί να κυριαρχεί. Αυτός θα μπορούσε να είναι ο περιεκτικός τίτλος μιας παρουσίασης της προχθεσινής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Μυτιλήνης.
Ο κοινός παρονομαστής που συγκρότησε προεκλογικά το ρατσιστικό μέτωπο αποδείχτηκε κατάλληλος για προπαγάνδα όσο η δεξιά «πολυκατοικία» ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά δεν είναι πλέον αρκετός για να εξασφαλίσει τη συνοχή της τώρα που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Έτσι, η «αλληλεγγύη» καταρρέει:
- Η κυβέρνηση εξαγγέλλει ένα πιο σκληρό ρατσιστικό πλαίσιο διαχείρισης του ζητήματος (κλειστά κέντρα-φυλακές, σκλήρυνση της τακτικής του Λιμενικού με καταδίωξη και πυροβολισμούς ενάντια σε σκάφη που μεταφέρουν πρόσφυγες, καταστρατήγηση βασικών δικαιωμάτων των προσφύγων για να «επιταχυνθεί» η διαδικασία… μη παροχής ασύλου, αποχαρακτηρισμός ενός μέρους των ευάλωτων κατηγοριών προσφύγων όπως οι ανήλικοι μεταξύ 14 και 18 ετών κ.λπ.), αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Διότι απλούστατα τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να… εξαφανίσει τους πρόσφυγες και έτσι να «καταργήσει» το «πρόβλημα». Και επιπλέον, η πολιτική της υφίσταται αντικειμενικούς περιορισμούς από την ανάγκη να τηρεί στοιχειωδώς τα προσχήματα ώστε να μην εκτίθεται η ίδια υπερβολικά αλλά και να μην εκθέτει την «ευρωπαϊκή οικογένεια», πολύ περισσότερο που ανακάλυψε κι αυτή στο «χρυσωρυχείο» των χρηματοδοτήσεων της ΕΕ και του ΟΗΕ αρκετό «χρυσάφι» για να λαδώσει τους μηχανισμούς του (δεξιού) πελατειακού κράτους.
- Οι (δεξιοί) δημοτικοί άρχοντες όμως είναι δεσμευμένοι σε άλλη γραμμή απέναντι σε αυτούς που τους ψήφισαν: «να φύγουν κι ας πάνε οπουδήποτε αλλού». Έτσι, ο δήμος Δυτικής Λέσβου αποφασίζει να κλείσει τη δομή «φιλοξενίας» στη Συκαμιά με το αιτιολογικό ότι «εμείς δεν κάνουμε πολιτική για το προσφυγικό, αυτό είναι δουλειά της κυβέρνησης». Αφού λοιπόν η εν λόγω δομή είναι στη δικαιοδοσία του δήμου, την καταργούν! Τι κι αν διαμαρτύρονται οι εκπρόσωποι της Συκαμιάς και του Λεπέτυμνου ότι αυτή η δομή είναι για τη συγκέντρωση και ολιγόωρη παραμονή/συγκέντρωση των προσφύγων πριν μεταφερθούν στη Μόρια; Τι κι αν εξηγούν με απλή λογική πως η κατάργηση της δομής σημαίνει να μην συγκεντρώνονται και άρα να διαχέονται στη γύρω περιοχή; Η «αλληλεγγύη» έχει χαθεί. Καθένας πετάει την «καυτή πατάτα» στον άλλον.
Στο προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο Μυτιλήνης ήταν η σειρά του δήμου Μυτιλήνης να πετάξει την «καυτή πατάτα» έξω από τα δικά του όρια, αποφασίζοντας να μη δημιουργηθεί κλειστό κέντρο κράτησης στα όρια του δήμου Μυτιλήνης και απορρίπτοντας την πρόταση για μη δημιουργία κλειστού κέντρου σε όλο το νησί… Ο δήμαρχος της Δυτ. Λέσβου κ. Βέρρος διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτό, αλλά με ποιο δικαίωμα διαμαρτύρεται όταν έκανε ακριβώς το ίδιο με τη Συκαμιά;
Στην πραγματικότητα τόσο ο κ. Κύτελης όσο και ο κ. Βέρρος γνωρίζουν πολύ καλά ότι το κλειστό κέντρο «κάπου» θα γίνει. Και απλώς προσπαθούν να καλύψουν καθένας τα νώτα του - εις βάρος των άλλων. Όποιος πίστεψε ότι οι ενέργειές τους και τα λόγια τους εμπνέονται από «υψηλά ιδεώδη» (της «πατρίδας», της «θρησκείας» ή «του νησιού») απλώς παραπλανήθηκαν. Για τους πελατειακούς μηχανισμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης το μόνο «υψηλό ιδεώδες» είναι η αναπαραγωγή τους και το χτίσιμο πολιτικής καριέρας με το χάιδεμα των αυτιών των ψηφοφόρων.
Ο σκληρός/ακροδεξιός ρατσιστικός κορμός είναι το μόνο… κυβερνητικό στήριγμα στη δημιουργία κλειστού κέντρου/φυλακής. «Αυτό δεν ζητούσαμε; Φυλακή δεν ζητούσαμε;». Το δίκιο έπνιγε την εμβληματική προσωπικότητα του «χώρου» κ. Χατζηκομνηνό, που αποχώρησε αγανακτισμένος και λοιδορούμενος από την «πάνδημη λαϊκή θέληση» του «να φύγουν κι ας πάνε οπουδήποτε αλλού»…
Ο περιφερόμενος θίασος των «αγανακτισμένων» ακροδεξιών και χρυσαυγητών, ολιγάριθμος και με μόνιμη σύνθεση, γεγονός που μαρτυράει ότι έχουν συστήσει μηχανισμό με κεντρικά συντονιζόμενη παρέμβαση υπό υψηλή πολιτική κάλυψη, χυδαιολογούσε πάλι και προπηλάκιζε δημοτικούς συμβούλους. Η διακριτική και συχνά ανοιχτή ανοχή που δείχνουν απέναντί του οι δημοτικοί άρχοντες τους έχει αποθρασύνει και αναδείξει σε τάγμα εφόδου και σιδηρούν βραχίονα του ακροδεξιού/ρατσιστικού μπλοκ.
Ο «λαός της δεξιάς» αισθάνεται «προδομένος». Στη Θέρμη και τα Μιστεγνά η ΝΔ πήρε κοντά 60% στις εκλογές και ο κόσμος της «άλλα περίμενε». Καθώς δεν είχε διευκρινιστεί ποτέ τι θα ήταν αυτό το «άλλα», πίστεψε ότι η ΝΔ θα περιφρουρούσε την «αυλή» καθενός από τους πρόσφυγες. Όμως δεν γίνεται οι πρόσφυγες να εξαϋλωθούν ούτε να αναληφθούν στους ουρανούς. Το κλειστό κέντρο κάπου θα γίνει. Οι δημοτικοί άρχοντες που προσποιούνται ότι δεν είχαν ενημερωθεί από την κυβέρνηση και δεν ήξεραν τίποτε για τα Μυστεγνά, προφανώς δεν λένε την αλήθεια. Έτσι κάτοικοι από τα Μυστεγνά και τη Θερμή, που παραβρέθηκαν μαζικά στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, καταφέρθηκαν κατά του δημάρχου και ζητούσαν κι αυτοί το «αυτονόητο»: όχι στην αυλή μας.
Θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε τι θα αποφασίσει για το κλειστό κέντρο κράτησης/φυλακή το Περιφερειακό Συμβούλιο. Δεν είναι δήμος για να πετάξει την «καυτή πατάτα» από το ένα χωριό στο άλλο ή στον γειτονικό δήμο… Τυχόν άρνηση στη δημιουργία κλειστού κέντρου θα σημαίνει άρνηση για όλη την περιφέρεια. Θα ανοίξουν τέτοια κόντρα με την κυβέρνηση; Θα τα «μασήσουν» με ήξεις αφήξεις; Θα το δεχτούν προβάλλοντας τη σκληρή γραμμή «φυλακή θέλαμε εξαρχής»; Θα το μάθουμε σύντομα… Ο κ. Μουτζούρης πάντως έχτισε το πολιτικό του κεφάλαιο πάνω στη σκληρή γραμμή. Τώρα όμως ήρθε η ώρα του «συγκεκριμένου ελέγχου»…
Απομένει να μάθουμε τι θα κάνει ο κ. Κύτελης με τον Καρά Τεπέ (όπου νέος διευθυντής διορίστηκε υψηλόβαθμος σύμβουλος του τέως δημάρχου κ. Γαληνού, προς δόξαν της «συνέχειας του κράτους»).
Απομένει να δούμε τι θα κάνουν όλοι αυτοί που «τρώνε ψωμί» από τους πρόσφυγες (ξενοδόχοι και επαγγελματίες της εστίασης αλλά και σούπερ μάρκετ, εμπορικά κ.λπ., ιδιαίτερα της Μυτιλήνης) που έχουν δει πελάτες και τζίρους να αυξάνονται τα τελευταία χρόνια. Το κυβερνητικό σχέδιο σημαίνει μεταξύ άλλων, ότι αυτή η «πίτα» θα μοιραστεί αλλιώς - κάποιοι θα βρεθούν κι εδώ «προδομένοι»…
Απομένει όμως κυρίως να δούμε πώς θα υλοποιηθεί το κυβερνητικό σχέδιο και πόσα νέα βάσανα (πνιγμούς, θανάτους, ταλαιπωρίες, αυτοκτονίες, απελάσεις με συνοπτικές διαδικασίες κ.λπ.) θα προσθέσει σε κατατρεγμένους ανθρώπους που η μοίρα τους το έφερε να περάσουν από τη χώρα του «Ξένιου Διός» για να φυλακιστούν, προπηλακιστούν, στοιβαχτούν σαν τις σαρδέλες, πεθάνουν.
Ως Ανυπότακτη Μυτιλήνη «χαιρετίζουμε» τις αντιφάσεις, τις τάσεις διάσπασης και την αποκάλυψη των παραλογισμών που κρύβονται πίσω από τις ρητορείες και τις ανάξιες «αξίες» του ρατσιστικού μετώπου. Είναι μια ευκαιρία να αποκαλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις και τα κίνητρα των πρωταγωνιστών αυτού του μετώπου και να ανοίξουν χαραμάδες ευρύτερου προβληματισμού και επανατοποθέτησης του θέματος σε πλήρη αντίθεση με τη ρατσιστική ατζέντα.
Ωστόσο, τα πράγματα εξακολουθούν να είναι πολύ επικίνδυνα. Το μόνο σίγουρο δεδομένο, η κυβερνητική απόφαση για δημιουργία φυλακών προσφύγων, συνιστά ευθεία παραβίαση όλων των διεθνών εγγυήσεων για τους πρόσφυγες αφού τους τιμωρεί με φυλάκιση, δηλαδή στέρηση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Συνιστά κλιμάκωση του κρατικού ρατσισμού. Αν υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο χωρίς αντιστάσεις, τότε ανοίγει ο δρόμος για το επόμενο βήμα: να υλοποιηθεί το «να πάνε αλλού» με τη δημιουργία «Σπιναλόγκας προσφύγων» σε ακατοίκητες βραχονησίδες - πρόταση που έχει ήδη ακουστεί. Να γίνει η Ελλάδα παγκόσμιο σύμβολο και πρωτοπορία του κρατικού ρατσισμού, της αποκτήνωσης και του αγριανθρωπισμού.
Το κεντρικό σημείο που διαχωρίζονται οι γραμμές στο προσφυγικό είναι τούτο: Μας ενώνει ο υποτίθεται κοινός στόχος «να φύγουν»; Εμείς -και δυστυχώς είμαστε οι μοναδικοί- λέμε όχι! Πρέπει να μας ενώσει ένα άλλο πρόταγμα: να μπορούν να ζουν δίπλα μας, μαζί μας, όχι σαν «κυνηγημένα σκυλιά», σαν «υπάνθρωποι», και «λαθροπίθηκοι» που λέει ο ρατσιστικός οχετός, όχι σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αλλά έχοντας ίσα δικαιώματα.
Στην περίπτωση που δεν μπορούν να πάνε στη Δ. Ευρώπη, επειδή δεν μπορούν να ζήσουν στις πατρίδες τους κι επειδή δεν μπορούν να μένουν εσαεί σε στρατόπεδα, επειδή πρέπει τελικά να ζήσουν μια κανονική ζωή, εάν θέλουν να ζήσουν στην Ελλάδα, οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι. Τους θέλουμε ,μαζί μας, δίπλα μας, να παλεύουμε μαζί, για μια καλύτερη ζωή για όλους μας.
Γιατί αυτές οι διακρίσεις αύριο θα επεκταθούν και σε άλλους, σε όλους εμάς. Γιατί όλες οι διακρίσεις τρέφονται και επιδεινώνονται από την εκμετάλλευση και την κλιμακούμενη λιτότητα, που τα θύματά τους δεν είναι μόνο οι πρόσφυγες αλλά και οι Έλληνες εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαινίασε στο όνομα της Αριστεράς τον κρατικό ρατσισμό με όσα έκανε στη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που ψηφίζει λευκό για την κατάργηση της δομής στη Συκαμιά ή το ψήφισμα της πλειοψηφίας του δήμου Μυτιλήνης - όσα έκανε στην κυβέρνηση τον δεσμεύουν και στην αντιπολίτευση. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον Αριστερά, είναι σοσιαλφιλελεύθερη/συστημική σοσιαλδημοκρατία. Είναι όμως τραγικό το ΚΚΕ να υποτάσσεται στο πρόταγμα «να φύγουν», να ψηφίζει για το κλείσιμο της δομής στη Συακαμιά και να βάζει την υπογραφή του στο ομόφωνο ψήφισμα του δήμου της Χίου (που είναι όπλο στα χέρια των ρατσιστών), έχοντας την αυταπάτη ότι μπορεί να βάζει -και να έχει καθαρή τη συνείδησή του- «αστερίσκους» σε ρατσιστικά μέτωπα και πρωτοβουλίες, και να συμμετέχει μάλιστα σε αυτές με τα Εργατικά Κέντρα (όπως της Χίου και της Μυτιλήνης). Η Αριστερά πρέπει να δημιουργεί τους όρους για την αλληλεγγύη των καταπιεσμένων κι όχι να σιγοντάρει κινητοποιήσεις στις οποίες κυριαρχεί το «να φύγουν» του ρατσιστικού μετώπου. Όταν καταγγέλλουμε τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, την Ευρώπη-φρούριο και την Ελλάδα-κρατητήριο, το κάνουμε, μεταξύ άλλων, και επειδή όλα αυτά στερούν στην πράξη από τους πρόσφυγες τη δυνατότητα να φύγουν όπως θέλουν αυτοί. Επομένως, στην πράξη, το «να φύγουν» έχει μόνο μία ερμηνεία: «να τους διώξουμε από δω»! Κανένας «αντιμπεριαλιστικός αστερίσκος» δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα! Ζητούμε λοιπόν να φύγουν, αλλά όπως θέλουν αυτοί. Κι επειδή αυτό δεν είναι άμεσα εφικτό, εστιάζουμε στο να ζουν μαζί μας σαν ισότιμοι πολίτες με πλήρη δικαιώματα.
Ανυπότακτη Μυτιλήνη
Μυτιλήνη 27/11/2019