Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την Ημέρα της Γυναίκας
Η οπισθοδρόμηση της ελληνικής κοινωνίας ως προϊόν της οικονομικής, περιβαλλοντικής, και κοινωνικής κρίσης βρίσκει τις γυναίκες σήμερα αντιμέτωπες περισσότερο από ποτέ με τη συνεχιζόμενη καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους. Oι Οικολόγοι Πράσινοι αγωνιζόμαστε πάντα ενάντια στον εφησυχασμό, και στην αντίληψη που θεωρεί ότι η ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα έχει επιτευχθεί πολύ περισσότερο τώρα που η διάχυση επικίνδυνων σεξιστικών ιδεών από ακραίους πολιτικούς χώρους σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας ενθαρρύνει την επιστροφή στους παραδοσιακούς έμφυλους ρόλους και την κατάργηση των γυναικείων κεκτημένων. Προς επίρρωση όλων των παραπάνω έρχεται η πρόταση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης για κατάργηση της –έτσι κι αλλιώς υποβαθμισμένης τα τελευταία χρόνια- Γενικής Γραμματείας Ισότητας.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι αφιερώνουμε αυτή την ημέρα
…στις γυναίκες θύματα της βίας γιατί οι χρόνιες εξαγγελίες των αρχών (ξενώνες, τροποποίηση νόμου, καμπάνιες ευαισθητοποίησης) παραμένουν εξαγγελίες και εξακολουθούμε να θρηνούμε γυναίκες θύματα δολοφονιών και βιασμών με μια πολιτεία ανάλγητη και απρόθυμη να στηρίξει τις γυναίκες και να αναλάβει πρωτοβουλίες για την εξάλειψη του φαινομένου. Στοιχεία αποκαλύπτουν ότι τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας αυξάνονται, καθώς η οικονομική κρίση συνιστά έναν επιβαρυντικό παράγοντα στις ήδη βεβαρημένες έμφυλες σχέσεις. Η απώλεια της εργασίας για τους άνδρες επιφέρει βαρύ πλήγμα στο πατριαρχικό, στερεοτυπικό πρότυπο με συνέπεια πολλές φορές την όξυνση της βίας.
…στις γυναίκες θύματα της οικονομικής κρίσης καθώς οι επιπτώσεις της δεν βιώνονται με τον ίδιο τρόπο από τους άνδρες και τις γυναίκες γιατί η κρίση βρήκε τα δύο φύλα να ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά. Πιο συγκεκριμένα:
Η ανεργία που έτσι και αλλιώς ήταν γένους θηλυκού, διπλασιάστηκε για τις γυναίκες, οι οποίες ήταν σε καθεστώς εργασιακής απορρύθμισης πολύ πριν αυτή θεσπιστεί επισήμως (ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, ευέλικτες μορφές εργασίας).
Τα ¾ των εργαζομένων σε καθεστώς μερικής απασχόλησης εξακολουθούν να είναι γυναίκες.
Η μισθολογική διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα φτάνει έως και 20% με μεγαλύτερες διαφορές στον ιδιωτικό τομέα. Συνεπώς οι περικοπές μισθών έπληξαν κυρίως τις γυναίκες που έτσι κι αλλιώς αμείβονταν χαμηλότερα.
Οι τομείς του δημοσίου στους οποίους περιορίστηκαν ή και πάγωσαν τελείως οι προσλήψεις, αυτός της υγείας και της παιδείας, είναι τομείς στους οποίους κυριαρχούν αριθμητικά οι γυναίκες εργαζόμενες. Συνέπεια αυτού του μέτρου είναι ακόμη περισσότερες γυναίκες στην ανεργία, ανασφάλιστες και χωρίς κοινωνικές παροχές.
Η αποσάθρωση του κοινωνικού κράτους ξεκίνησε από υπηρεσίες και δομές κοινωνικής πρόνοιας και στήριξης της οικογένειας που συνέδραμαν τη γυναίκα στους πολλαπλούς της ρόλους (βρεφονηπιακοί σταθμοί, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, χώροι και υπηρεσίες φροντίδας ηλικιωμένων).
Στοιχεία από άλλες χώρες καταδεικνύουν ότι τα ποσοστά επαγγελματικής επανόδου μετά από μία κρίση είναι πολύ υψηλότερα για τους άνδρες από ό,τι για τις γυναίκες.
Η δαμόκλειος σπάθη της ανεργίας οδήγησε επίσης στη μείωση των καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο από τις γυναίκες.
Και όλα τα παραπάνω οι μετανάστριες, οι γυναίκες πρόσφυγες και οι γυναίκες των μειονοτήτων τα βιώνουν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.
…στις αγωνίστριες γυναίκες (αλλά και τα κορίτσια) της Χαλκιδικής που πρωτοστατούν στον αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής τους, του περιβάλλοντός τους και την υποθήκευση του μέλλοντος τους. Γυναίκες που είναι εδώ και μήνες στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στα καταστροφικά σχέδια εξόρυξης χρυσού στον τόπο τους, που προσάγονται, συλλαμβάνονται, υφίστανται τη βία των αρχών, την άγρια καταστολή και την παραβίαση των δικαιωμάτων τους, αλλά συνεχίζουν να αγωνίζονται, να αυτοοργανώνονται, να αρθρώνουν μαχητικό λόγο διεκδικώντας τα αυτονόητα.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και είμαστε πάντα δίπλα στις γυναίκες που αγωνίζονται για έναν κόσμο χωρίς βία και διακρίσεις. Απαιτούμε από την πολιτεία να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες για την προστασία των γυναικών από την οικονομική κρίση, τη βία και την περιθωριοποίηση και να εγκαταλείψει τα σχέδια για περαιτέρω υποβάθμιση υπηρεσιών και δομών που προάγουν την ισότητα των φύλων.
