Πορεία στη Μυτιλήνη ενάντια στις «πιστοποιήσεις» - Σάββατο 6 Φλεβάρη
Αφήνουμε πίσω το 2015 και τις πάμπολες «επιτυχίες» των ευρωπαϊκών πολιτικών που εφαρμόστηκαν πάνω στο ζήτημα της μετανάστευσης (χιλιάδες πνιγμοί στο Αιγαιο, φράχτες σε Ουγγαρία, Κροατία και πιο πρόσφατα Μακεδονία, συμφωνία Ευρώπης-Τουρκίας για αναχαίτιση των μεταναστευτικών ροών από τα τουρκικά εδάφη) και μπαίνουμε στο 2016, το οποίο φαντάζει εξίσου ζοφερό.
Η Ευρώπη πλέον δείχνει απροκάλυπτα το ξενοφοβικό της πρόσωπο, επικαλούμενη τη συσσώρευση μεταναστών στα εδάφη της. Πριν λίγες μέρες μάλιστα, έγινε πρόταση σε σύνοδο της Ε.Ε. να φτιαχτεί στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών, το οποίο θα χωράει 300.000-400.000 ανθρώπους που θα κρατούνται εκεί εως ώτου τελειώσει ο πόλεμος στη Συρία και μετά θα στέλνονται πίσω! Στη Δανία, η βουλή ψήφισε τις προηγούμενες μέρες νόμο που επιτρέπει την κατάσχεση τιμαλφών, χρηματικών ποσών και αντικειμένων αξίας μεταναστών προκειμένου αυτοί να έχουν πρόσβαση στη στέγαση. Κέντρα «φιλοξενείας» στην Ουαλία επιβάλλουν τη χρήση κόκκινων βραχιολιών στους «τροφίμους» τους, θυμίζοντάς μας κάτι από τα κίτρινα αστέρια που διαχώριζαν τους Εβραίους από τους υπόλοιπους αιχμάλωτους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όλα αυτά τα περιστατικά που μας προκαλούν συνειρμούς από το ναζιστικό παρελθόν, φυσικοποιούνται και μέσω ευθείων φασιστικών επιθέσεων. Σε Γερμανία, Σουηδία και πολύ πρόσφατα και στην Ελλάδα ομάδες νεοναζί στοχοποιούν και πειτίθενται σε μετανάστες στο δρόμο ή σε χώρους φιλοξενείας όπου αυτοί βρίσκονται. Ο παρακρατικός όμως ρατσισμός συμπορεύεται αγαστά με τον θεσμικό, καθώς, όσο συμβαίνουν όλα αυτά, τα ευρωπαϊκά κράτη στρατηγικά, το ένα πίσω από το άλλο σηκώνουν φράχτες, ενισχύοντας τα σύνορά τους σε μία προσπάθεια να μπλοκάρουν μεν την εισροή μεταναστών στο εσωτερικό τους και να ελέγξουν δε την είσοδο των λεγόμενων «προσφύγων».
Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα, η οποία αποτελεί το εξωτερικό σύνορο της Ευρώπης προς την ανατολή και ως εκ τούτου, την κύρια πύλη εισόδου μεταναστών σε ευρωπαϊκά εδάφη, έχει επιστρατευτεί μία ευρωπαϊκή δύναμη ελέγχου, ένας μισθοφορικός στρατός, που στόχο έχει την καλύτερη φύλαξη των συνόρων με περιπολίες, την καταγραφή, τον εντοπισμό πλαστών εγγράφων και τη δακτυλοσκόπηση μεταναστών. Πρόκειται για τη Frontex, η οποία έχει ήδη κάνει αισθητή την παρουσία της στα νησιά του Βορείου Αιγαίου και κυρίως στη Χίο και τη Λέσβο. Πέρα από την αποστολή της φύλαξης των χωρικών υδάτων, η Frontex, συνεργαζόμενη με το λιμενικό, τη τοπική αυτοδιοίκηση και την ελληνική αστυνομία, πλέον προβαίνει σε ελέγχους όλων όσων παρεμβαίνουν σε ακτές και συγκεκριμένες τοποθεσίες με σκοπό τη βοήθεια μεταναστών. Ο έλεγχος αυτός συμβαίνει με στόχο να διαπιστωθεί αν τα άτομα που βοηθούν είναι πιστοποιημένοι συνεργάτες κάποιας επίσης πιστοποιημένης ΜΚΟ ή εθελοντικής ομάδας/οργάνωσης, διότι στην αντίθετη περίπτωση, η βοήθεια που προσφέρουν θεωρείται μη διαπιστευμένης ποιότητας και άρα είναι παράνομη.
Μιλάμε λοιπόν για μία θεσμική και συντονισμένη ευρωπαϊκα προσπάθεια ποινικοποίησης της αυθόρμητης αλληλεγγύης, αλλά και κάθε πρωτοβουλιακού συντονισμού για τη στήριξη των μεταναστών. Παραδείγματα αποτελούν η σύλληψη ισπανού εθελοντή στη Χίο με την κατηγορία της κατασκοπίας, απλώς επειδή φωτογράφισε ένα σκάφος της Frontex, αλλά και οι συλλήψεις τριών ακόμα ισπανών στη Λέσβο, οι οποίοι βαρύνονται με κατηγορίες όπως αυτή της διακίνησης «παράνομων μεταναστών». Είμαστε σίγουροι πως σειρά θα έχουν οι αυτοοργανωμένες προσπάθειες και οι υποδομές πρώτης υποδοχής μεταναστών, όπως αυτή του Πλατάνου στη Σκάλα Συκαμιάς και της No Borden Kitchen στα Τσαμάκια.
Το θέμα όμως είναι το εξής: Ποιούς ουσιαστικά εξυπηρετεί η πιστοποίηση των ομάδων που δρουν αυτοβούλως υποστηρικτικά στους μετανάστες; Γιατί, ενώ υπάρχουν τόσα άλυτα ζητήματα που σχετίζονται με τη μετανάστευση, το βάρος πέφτει στις πιστοποιήσεις των ΜΚΟ και των εθελοντών; Είναι σαφές πως όφελος από αυτό έχουν κατ’αρχήν οι μεγάλες ΜΚΟ, οι οποίες λειτουργού πια ως δωρεάν κρατικοί φορείς και είναι αυτές που συνεργάζονται με την τοπική αστυνομία και χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά κονδήλια καθώς συμβάλλουν στην υλοποίηση των ευρωπαϊκών μεταναστευτικών επιταγών. Αυτές οι ΜΚΟ, σαφώς πιστοποιημένες κρατικά, συχνά χαίρουν και της αποδοχής μερίδων της τοπικής κοινωνίας. Στο Μόλυβο, μέσα στον περασμένο Μάιο, κάτοικοι και μαγαζάτορες ζητούσαν την παραμονή μόνο των μεγάλων ΜΚΟ στο χωριό, καθώς αυτές είναι που μπορούν να φέρουν το επιθυμητό κέρδος, αλλά και μια ευρωπαϊκή αύρα (με τους δεκάδες ευρωπαϊους εθελοντές τους) στο χωριό τους και στις επιχειρήσεις τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πληρότητα των ξενοδοχείων στη Μυτιλήνη και σε άλλα μέρη της λέσβου, τα οποία σφίζουν από μέλη ΜΚΟ, που κάνουν κρατήσεις για μήνες. Αν συνυπολογίσουμε τις ενοικιάσεις αυτοκινήτων για μεγάλα χρονικά διαστήματα, και την κάλυψη των αναγκών όλων αυτών των ανθρώπων, μπορούμε να πούμε ότι η τουριστική περίοδος στη Λέσβο δεν τελείωσε ποτέ! Και ιδιαίτερα μετά από τα πρόσφατα δημοσιεύματα περί νόμπελ ειρήνης στον τύπο, για κάποιους η τουριστική περίοδος δεν θα τελειώσει ποτέ. Θα πλουτίζουν για πολύ ακόμα πουλώντας την αλληλεγγύη που πολλοί από αυτούς δεν έδειξαν ποτέ.
Για εμάς, η έμπρακτη βοήθεια στους-ις μετανάστες-τριες δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει κρατικό έλεγχο, ούτε να πιστοποιηθεί βάσει κάποιου κανονισμού ποιότητας και υγιεινής. Δεν διαμεσολαβείται από καμία ΜΚΟ. Μπορεί να είναι αυτοοργανωμένη και αντιιεραχική.
- Όσο η Ευρώπη χτίζει φράχτες και σύνορα
- Όσο η Frontex, το λιμενικό και η ελληνική αστυνομία καταστέλουν κάθε πρωτοβουλιακή βοήθεια σε μετανάστες/τριες
- Όσο ο θεσμικός διαχωρισμός πρόσφυγα-μετανάστη εγκλωβίζει χιλιάδες ανθρώπους σε κέντρα κράτησης και στρατόπεδα συγκέντρωσης
- Όσο μετανάστες/τριες βιώνουν καθημερινά ρατσιστικές επιθέσεις, οικονομική εκμετάλλευση και εργασιακή υποτίμηση στην Ευρώπη-φρούριο
- Εμείς θα αγωνιζόμαστε για ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση
- Ενάντια στην Ευρώπη που χτίζει φράχτες και τοίχους
- Ενάντια στον πλασματικό διαχωρισμό των ανθρώπων σε πρόσφυγες και μετανάστες
Αδιαμεσολάβητη αλληλεγγύη
Για έναν αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό αγώνα ΜΑΖΙ με τους μετανάστες
*Αμέριστη αλληλεγγύη στη μαροκινής καταγωγής μετανάστρια Sanaa Taleb, η οποία κρατείται στο κέντρο κράτησης γυναικών στο Ελληνικό. Η Taleb έχει προβεί σε απεργία πείνας, μετά από τις προσπάθειες για βίαιη απέλασή της από τη χώρα και στις 26/1 εκδικαζόταν η υπόθεσή της, καθώς η ίδια κατηγορείται για απείθεια προς τις αρχές και καταστροφή δημόσιας περιουσίας.
*Αμέριστη αλληλεγγύη στην κατάληψη στέγης μεταναστών Ορφανοτροφείο, στη Θεσσαλονίκη, που δέχεται από την πρώτη στιγμή απειλές για εκκένωση από την εκκλησία, η οποία έχει σκοπό να το γκρεμίσει για να χτίσει στο μέλλον κέντρο φιλοξενείας ευπαθών.
ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ
Σάββατο 6 Φλεβάρη, 11.00 Κεντρικά Λύκεια
Λεσβιακή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σε Μεταναστες-τριες
