"Σε «μηχανηματάδες» και μεγαλο-αγρότες όλο το χρήμα των σχεδίων βελτίωσης"

Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά

Σε «μηχανηματάδες» και μεγαλο-αγρότες όλο το χρήμα των σχεδίων βελτίωσης

Κερδισμένοι από το πρόγραμμα «Σχέδια Βελτίωσης» είναι και πάλι οι προμηθευτές αγροτικών μηχανημάτων και εφοδίων. Αυτή είναι η ουσία της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων που έδωσε στην δημοσιότητα η Περιφερειακή Αρχή Βορείου Αιγαίου στις αρχές του Αυγούστου, τελευταία  από όλες τις Περιφέρειες της χώρας. Τα χρήματα των φορολογούμενων εργαζομένων που δίνονται για την ενίσχυση των επενδύσεων στην πρωτογενή παραγωγή θα καταλήξουν - και αυτήν τη φορά - στις τσέπες των «μηχανηματάδων» (όπως αποκαλούνται στην πιάτσα οι προμηθευτές γεωργικών μηχανημάτων), καθώς αυτοί δράττουν της ευκαιρίας και έχουν φουσκώσει τις τιμές των αγροτικών μηχανημάτων ως και 50% σε σχέση με τις τρέχουσες πραγματικές τιμές της αγοράς.

Το δεύτερο στοιχείο που προκύπτει από την ανακοίνωση, είναι η ενίσχυση αποκλειστικά και μόνο μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων και ο ουσιαστικός αποκλεισμός από τις χρηματοδοτήσεις των μικρών παραγωγών.

Τρίτο βασικό χαρακτηριστικό, είναι η εκτρωματικά άνιση κατανομή των πόρων του προγράμματος μεταξύ των νησιών του βορείου Αιγαίου, με την Λέσβο να παίρνει την μερίδα του λέοντος, ενώ η Χίος, η Σάμος, η Λήμνος, η Ικαρία και τα άλλα νησιά παίρνουν ψίχουλα. Τούτο συμβαίνει καθώς ο κύριος όγκος των μεγάλων αγροτικών εκμεταλλεύσεων του βορείου Αιγαίου βρίσκεται στην Λέσβο.

Τα παραπάνω αποδεικνύουν πως τα χρηματοδοτικά προγράμματα της Ε.Ε. δεν καρπώνονται στο ελάχιστο από τη μεγάλη μάζα των φτωχομεσαίων αγροτών. Όλα τα χρήματα μοιράζονται κάθε φορά μεταξύ των «μηχανηματάδων» και των μεγαλο-αγροτών. Έτσι τα κοινοτικά προγράμματα επιταχύνουν την καταστροφή των μικρών παραγωγών, την συγκέντρωση της αγροτικής γης και του ζωικού κεφαλαίου σε όλο και λιγότερα χέρια και την βαθύτερη καπιταλιστικοποίηση της πρωτογενούς παραγωγής. Δεν πρόκειται για περιστασιακή αστοχία ενός χρηματοδοτικού προγράμματος αλλά για ένα διαχρονικό στόχο που συνειδητά υπηρέτησαν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και Ν.Δ. αλλά και οι Περιφερειακές Αρχές Καλογήρου και Μουτζούρη που διαχειρίστηκαν το συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι περιφερειακές αρχές, είχαν την δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τις υπερτιμολογήσεις που έγιναν από τους προμηθευτές και δεν το έπραξαν. Όπως και δεν έλαβαν μέτρα ώστε οι χρηματοδοτήσεις να κατευθυνθούν κατά προτεραιότητα στους μικρούς παραγωγούς και παράλληλα να γίνει ισόρροπη και δίκαιη κατανομή σε όλα τα νησιά.

Η αγαστή συνεργασία κεντρικού κράτους (κυβερνήσεις) και τοπικού κράτους (περιφερειακές αρχές) επιταχύνει το ξεκλήρισμα των φτωχομεσαίων αγροτών.

Η επιτυχία των κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης της αγροτικής παραγωγής - με άμεσες και έμμεσες επιδοτήσεις - έχει οδηγήσει στο ξεκλήρισμα δεκάδων χιλιάδων μικρών παραγωγών στα νησιά του βορείου Αιγαίου, στην κατάρρευση των τιμών παραγωγού στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα των νησιών μας, αλλά και στην αδυναμία της τοπικής παραγωγής να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες καταρχήν των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών των νησιών μας.

Η Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά με ερώτηση που είχε καταθέσει στο Περιφερειακό Συμβούλιο στις αρχές Ιουλίου είχε αναδείξει το θέμα. Η παράταξη μας αγωνίζεται για πρωτογενή παραγωγή ενταγμένη σε κεντρικό σχεδιασμό που θα έχει ως πρώτο στόχο την κάλυψη των διατροφικών αναγκών των κατοίκων και επισκεπτών των νησιών, την προστασία του περιβάλλοντος και το ξαναζωντάνεμα της ζωής των χωριών και των πόλεων των νησιών μας.

Αγωνιζόμαστε για:

-        Κατάργηση της ΚΑΠ, την ενίσχυση με άμεσες επιδοτήσεις αποκλειστικά των φτωχομεσαίων αγροτών από κρατικές επιδοτήσεις,

-        Την εκπόνηση και εφαρμογή δημόσιων επενδυτικών προγραμμάτων για την βελτίωση και ανάπτυξη των υποδομών που έχει ανάγκη η αγροτική παραγωγή στις μέρες μας.

-        Την ανασύσταση της Αγροτικής Τράπεζας που θα λειτουργεί υπό τον έλεγχο των φτωχομεσαίων αγροτών και των εργατών γης.

-        Την δημιουργία δημοκρατικών  παραγωγικών αγροτικών συνεταιρισμών που θα έχουν την ευθύνη οργάνωσης της παραγωγής. Στα χέρια αυτών των συνεταιρισμών θα πρέπει να περάσουν όλες οι παραγωγικές μονάδων των συνεταιριστικών οργανώσεων που έχουν κλείσει, ή βρίσκονται σε λειτουργία ή παραχωρήθηκαν σε ιδιωτικά κεφάλαια τα προηγούμενα χρόνια.