Μία ακόμη ρύθμιση αποκαλυπτική των ταξικών φραγμών, που ορθώνονται συνεχώς με τους νέους σχεδιασμούς του Υπ. Παιδείας, αποτελεί η θέσπιση κοινής ΕΒΕ (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) για ΑΕΙ για τους μαθητές των εσπερινών λυκείων και για τους μαθητές των ημερησίων λυκείων.
Δε θα ασχοληθούμε επί της παρούσης με αυτό το fake άλλοθι –ΕΒΕ-που βρήκε η κυβέρνηση των αρίστων να πετσοκόψει (και μάλιστα εν μέσω πανδημίας) τον αριθμό των εισακτέων και τα Δημόσια Πανεπιστήμια για να δημιουργήσει την πελατεία των Κολλεγίων (των οποίων οι τίτλοι πλέον έχουν εξισωθεί από την παρούσα κυβέρνηση με αυτούς των Δημόσιων Πανεπιστημίων).
Θέλουμε όμως να επισημάνουμε ιδιαίτερα ότι η θέσπιση κοινής ΕΒΕ και για τους μαθητές/τριες των εσπερινών λυκείων και για τους μαθητές των ημερησίων λυκείων θα αποτελέσει ανυπέρβλητο εμπόδιο στην εισαγωγή των αποφοίτων των εσπερινών λυκείων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πρόκειται για εργαζόμενους και με οικογενειακές υποχρεώσεις μαθητές/τριες που στο μέσον της σχολικής χρονιάς μαθαίνουν ότι θα ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις στις πανελλαδικές εξετάσεις τους απόφοιτους των ημερησίων λυκείων.
Η δήθεν επίκληση στη «συνταγματική ισότητα» που επικαλέστηκε το Υπουργείο εκτός του ότι αποτελεί αστήριχτο επιχείρημα, είναι κυρίως υποκριτικό τη στιγμή που για την είσοδο στα Κολλέγια) δε συντρέχουν παρόμοιες προϋποθέσεις ( δηλ. ΕΒΕ ).Ποια ισότητα επικαλείται όταν συγκρίνονται ανόμοιες καταστάσεις; Είναι δυνατόν βιοπαλαιστές μαθητές/τριες που σηκώνουν πολλαπλά οικογενειακά βάρη να έχουν τη δυνατότητα να διαθέσουν για μελέτη τον ίδιο χρόνο με τους μαθητές των ημερησίων λυκείων; Προς τι το εκδικητικό μένος σε ανθρώπους που κατά την περίοδο της εφηβείας τους δεν είχαν τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις Λυκειακές τους σπουδές; Ποια είναι η δεύτερη ευκαιρία που τους παρέχει για την πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της εκπαίδευσης; Πρόκειται για αντισταθμιστική ρύθμιση με κοινωνικό πρόσημο, που ισχύει εδώ και αρκετά χρόνια με κάποιες παραλλαγές και τώρα καταργείται τελείως.
Η ακαδημαϊκή πορεία αρκετών αποφοίτων του Εσπερινού Σχολείου της Μυτιλήνης όμως μαρτυρά ότι αυτό έχουν ανταποκριθεί και με το παραπάνω στις Ακαδημαϊκές τους υποχρεώσεις.
Η απόσυρση της συγκεκριμένης ρύθμισης θα μπορέσει έστω και την ύστατη αυτή στιγμή να αποτελέσει και το αυτονόητο «συγνώμη» του Υπουργείου Παιδείας σε εκείνους τους μαχητές της ζωής που δεν παρατάνε ποτέ τα όνειρά τους και για μία ακόμη αναστάτωση που τους έχει προκαλέσει.
