Τοποθέτηση Γ.Μπουρνού στη Βουλή για τις προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές

…Προέρχομαι ως Βουλευτής από το νομό Λέσβου και είμαι σίγουρος ότι όλη η Ευρώπη και ο κόσμος γνωρίζει τι έχουμε αντιμετωπίσει στο νησί μας από το 2015 και πέρα. 

Τα ερωτήματα πλέον τίθενται έχοντας ξεπεράσει πλέον τη φάση του κατεπείγοντος. Η κατάσταση στο ΚΥΤ της Μόριας είναι εκτός ελέγχου, γιατί οι ροές τους τελευταίους μήνες έχουν αυξηθεί – θυμίζοντας τις χειρότερες εποχές που η δική μας κυβέρνηση είχε κληθεί να διαχειριστεί το 2015 έως 2016 - και ταυτόχρονα, δυστυχώς, έχουμε και μία διαχείριση από τη ΝΔ η οποία δεν έχει βοηθήσει προς την γρήγορη αποσυμφόρηση της Μόριας, όπως είχαμε ξεκινήσει να κάνουμε εμείς.

[…] Είναι θετικό σε επίπεδο συμβολικό και σε επίπεδο πολιτικής ουσίας το γεγονός, ότι στο κείμενο της Φινλανδικής Προεδρίας το ζήτημα της διαχείρισης των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών  δεν συμπεριλαμβάνεται στο κεφάλαιο της ασφάλειας, αλλά στα υπόλοιπα ζητήματα που πρέπει να διαχειριστεί η ΕΕ. Αυτό έχει την δική του σημασία σε μία εποχή που η ακραία συντηρητικοποίηση  της ΕΕ οδηγεί στην πολιτισμική ηγεμόνευση στους ευρωπαϊκούς λαούς πολύ ακραίων, ρατσιστικών και ξενοφοβικών αντιλήψεων. 

[…] Αφού λοιπόν σωστά η Φινλανδική Προεδρία τοποθετεί το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα ξεχωριστά από την ασφάλεια - σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις του Όρμπαν, της Πολωνίας ή και την νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα - το ζήτημα είναι να ξεπεραστεί σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτικής η έλλειψη ηγεσίας που ζήσαμε όλη αυτήν την περίοδο. 

Η ευρωπαϊκή ηγεσία έσπευδε κάθε φορά να επιδείξει κακώς εννοούμενη πυγμή στα ζητήματα τα δημοσιονομικά, αλλά όχι στο ζήτημα της διαχείρισης των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, ενώ έχουμε στα χέρια μας συμφωνίες για την μετεγκατάσταση, για την επανένωση οικογενειών και για τον διαμοιρασμό της ευθύνης στην βάση της Αρχής της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Αυτές οι συμφωνίες δεν έχουν εφαρμοστεί. Έχουν παραβιαστεί μονομερώς από μία σειρά από κράτη – μέλη. 

Το ουσιώδες ζήτημα λοιπόν είναι εάν και κατά πόσο η Φινλανδική Προεδρία έχει την πολιτική βούληση να διαχειριστεί με αποφασιστικότητα το γεγονός, ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό μια σειρά από κράτη – μέλη παραβιάζουν μονομερώς τις ευρωπαϊκές συμφωνίες για τη μετεγκατάσταση, την επανένωση οικογενειών και τον διαμοιρασμό της ευθύνης. 

[…] Γιατί, πρώτα απ’ όλα, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το ανθρώπινο κόστος που επωμίζεται στις πλάτες του τόσο ο τοπικός πληθυσμός στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου όσο και ο προσφυγικός και μεταναστευτικός πληθυσμός που, φτάνοντας σήμερα να ξεπερνά τις 11.000 στη Μόρια, αντιμετωπίζει οριακές καταστάσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ίδια του την επιβίωση».