Καταπέλτης η ανοιχτή επιστολή του Διευθυντή του Μουσείου Τεριάντ Κ. Μανιατόπουλου προς τους δημοτικούς συμβούλους του Δήμου Λέσβου. Ο μη καθορισμός εκπροσώπων στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο, όπως ζητήθηκε από τα τέλη του περασμένου Μαΐου από το αρμόδιο Υπουργείο, επιφέρει σοβαρότατες συνέπειες.
Αντί για το αυτονόητο, επιλέχθηκε η μεθόδευση της «καθυστέρησης» και της αναβολής με διάφορους τρόπους, της συζήτησης σε διαδοχικές συνεδριάσεις για τέσσερις συνεχόμενους μήνες, αδιαφορώντας για τα επακόλουθα, εκθέτοντας παράλληλα τη Δημοτική Αρχή.
Αν σκεφτεί κανείς τις δικαστικές εκκρεμότητες, τις αντίστοιχες σε ασφαλιστικά ταμεία, το ενδεχόμενο ακύρωσης διακανονισμού οφειλής προς το ΙΚΑ, τη μη καταβολή της μισθοδοσίας, την έλλειψη προσωπικού, διαπιστώνει την κρισιμότητα της κατάστασης, που πιθανότατα να οδηγήσει ακόμα και σε αναστολή των εργασιών του Μουσείου.
«Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι,
Την προηγούμενη Δευτέρα συζητήθηκε για μια ακόμη φορά το θέμα του ορισμού εκπρόσωπων για το Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου Τεριάντ. Θεώρησα πιο σωστό να σας απευθύνω την παρούσα μετά από τη συνεδρίαση, γιατί δεν θα επιθυμούσα να σκεφθεί κάποιος ότι σκοπός μου ήταν να κάνω υποδείξεις ή να εκμαιεύσω τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Από τα τέλη Μαΐου όπως γνωρίζετε, έχει ζητηθεί εκ μέρους του Υπουργείου, από το Δήμο Λέσβου να αποστείλει τα ονόματα των εκπροσώπων του στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο.
Κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι θεώρησαν ότι δεν ήταν «ηθικό» να δεσμευτεί η Νέα Δημοτική Αρχή από την Απερχόμενη, στην επιλογή των εκπροσώπων. Βέβαια, αυτό που ζητήθηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν η επιλογή για την ανάληψη κάποιας «διοίκησης» και ούτε η συμμετοχή απαραίτητα εκλεγμένων εκπροσώπων, αλλά οποιονδήποτε πολιτών που έχουν ενασχόληση με τα πολιτιστικά.
Στο διάστημα που μεσολάβησε από το Μάιο μέχρι και σήμερα παρατηρήθηκε μια προσπάθεια να καθυστερήσει η σχετική απόφαση με οποιονδήποτε τρόπο. Αντιπαρέρχομαι της ουσίας σχετικά με το ποια θα ήταν η ουσιαστική διαφορά, πέρα από την πολιτική τοποθέτηση ανάμεσα στα προτεινόμενα πρόσωπα, μέλη της τέως ή της νυν Δημοτικής Αρχής! Η ουσία πάντως, είναι ότι μέχρι και σήμερα ο Δήμος δεν έχει στείλει απάντηση στο αίτημα του Υπουργείου, παρόλο που με έγγραφά μου είχα επισημάνει το κατεπείγον της κατάστασης, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συνέπειες από την καθυστέρηση αυτή, τις οποίες επιτρέψτε μου εν συντομία να σας παραθέσω:
1.Μέσα στο πρώτο 10ημερο του Οκτωβρίου θα εκδικαστεί, κατόπιν αναβολής, στο 5μελές Εφετείο, υπόθεση του μουσείου. Εάν δεν έχει διοριστεί μέχρι τότε το ΔΣ, ώστε να εξουσιοδοτήσει το δικηγόρο του Μουσείου, τότε δεν θα έχουμε την αναγκαία νομική εκπροσώπηση, με άγνωστες συνέπειες.
2.Τους τελευταίους 4 μήνες δεν έχουν καταβληθεί εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό πέρα από τις προσαυξήσεις που εξαιτίας των προστίμων θα κληθεί να καταβάλει το μουσείο επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό του, έχει και μια σοβαρότερη συνέπεια. Δεν χορηγείται πλέον Ασφαλιστική Ενημερότητα λόγω αυτών των οφειλών, γεγονός που λόγω αδυναμίας κατάθεσης των απαραίτητων δικαιολογητικών, πιθανόν να επιφέρει και την απώλεια σημαντικού μέρους της κρατικής επιχορήγησης, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή του.
3.Με μεγάλη προσπάθεια και μετά από χρονοβόρα διαδικασία, το προηγούμενο ΔΣ κατάφερε να επιτύχει έναν διακανονισμό της οφειλής μας προς το ΙΚΑ, με μηνιαία δαπάνη που το μουσείο έχει τη δυνατότητα να καλύψει. Κάθε περαιτέρω καθυστέρηση στην καταβολή των δόσεων, ίσως να έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί η παραπάνω ρύθμιση και το ύψος του ποσού του νέου διακανονισμού θα είναι αρκετά υψηλότερο έως και απαγορευτικό για τις δυνατότητές μας. Περιττό να σας αναφέρω ότι σε αυτή την περίπτωση αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αναστολή των εργασιών του Μουσείου.
4.Στους εργαζόμενους του Μουσείου δεν έχει καταβληθεί η μισθοδοσία των τελευταίων 4 μηνών. Αντιλαμβάνεστε φυσικά ότι κάτι τέτοιο υπό τις σημερινές δύσκολες συνθήκες είναι εξοντωτικό, δεδομένων των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει και αδυνατεί να εκπληρώσει ο καθένας από εμάς. Φυσικά υπάρχει και η μη αμελητέα αντίστοιχη επίπτωση στο ηθικό των εργαζομένων, οι οποίοι καλούνται να καλύψουν εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ανάγκες και καθήκοντα περισσότερα από αυτά που τους έχουν ανατεθεί, λόγω έλλειψης προσωπικού.
5.Το προσωπικό που διαθέτει το Μουσείο, εκτός του διευθυντή, απαρτίζεται πλέον μόνο από δύο φύλακες, καθώς ο τρίτος έχει υποβάλλει τα δικαιολογητικά του για συνταξιοδότηση. Παράλληλα, η απουσία υπαλλήλου Διοικητικού ή Οικονομικού κλάδου, καθιστά αδύνατη την ενεργοποίηση και χρήση, έστω και σε στοιχειώδες επίπεδο, των διαφόρων εφαρμογών που επιβάλλονται από την εποπτεύουσα αρχή, στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού των υπηρεσιών του δημοσίου τομέα. Συγκεκριμένα, για τις περισσότερες από αυτές απαιτούνται ειδικές γνώσεις οικονομικών, καθώς και ο ορισμός-πιστοποίηση αρμόδιου υπαλλήλου για τη Διαύγεια, την Ενιαία Αρχή Πληρωμών, τον έλεγχο νομιμότητας πιστοποιητικών υπαλλήλων, την καταχώρηση πειθαρχικών υποθέσεων στο πληροφοριακό σύστημα, τον υπολογισμό μισθοδοσίας και απόδοση κρατήσεων στα Ασφ. Ταμεία, την αποστολή οικονομικών στοιχείων προς την ΕΛΣΤΑΤ, κλπ.
6.Δεδομένης της προσπάθειας που έγινε εκ μέρους του προηγούμενου Διοικητικού Συμβουλίου, ώστε να καλυφθούν οι στοιχειώδεις έστω ανάγκες σε προσωπικό από το Υπουργείο ενόψει της αναμενόμενης επαναλειτουργίας του Μουσείου, το κενό και η απουσία Διοίκησης για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν το λιγότερο επιβλαβές, εφόσον προκάλεσε επιπλέον καθυστέρηση στις όποιες διεκδικήσεις μας. Είναι αυτονόητο ότι με 2 φύλακες, χωρίς γραμματειακή και διοικητική υποστήριξη, χωρίς καθαρίστρια ή άλλο υποστηρικτικό προς το κοινό προσωπικό, η όποια σκέψη για εγκαίνια και επαναλειτουργία του Μουσείου είναι καθαρά ουτοπική. Δεν θα αναφερθώ φυσικά στα οφέλη που θα είχε το νησί μας, αλλά και το Μουσείο, εάν είχαμε καταφέρει να λειτουργήσουμε κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου.
7.Με απόφαση του προηγούμενου ΔΣ έχει συμφωνηθεί ο δανεισμός έργων της συλλογής στο Τελλόγλειο Ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη, ώστε να πραγματοποιηθεί τέλη Οκτωβρίου, έκθεση αφιέρωμα στο Μουσείο Τεριάντ. Είναι εύκολα αντιληπτό ότι το κέρδος για το Μουσείο είναι μεγάλο, πλην, όμως, χωρίς την ύπαρξη Διοικητικού Συμβουλίου, οι διαδικασίες που είναι απαραίτητο να προηγηθούν, είναι αμφίβολο εάν θα ολοκληρωθούν εγκαίρως.
Δικαίως φυσικά θα αναρωτηθεί κάποιος, καλά όλα αυτά, αλλά υπάρχει θέμα «ηθικής τάξεως», δεν θα έπρεπε δηλαδή η πλειοψηφία της νέας αρχής να ορίσει αυτή τους εκπροσώπους. Φυσικά και αυτό θα ήταν το επιθυμητό.
Ήταν, λοιπόν, αναγκαίο να υποστεί τέτοια βλάβη το Μουσείο, εφόσον ήταν θέμα «αρχής» να αναβληθεί με κάθε τρόπο η διαδικασία;
Όχι απαραίτητα.
Θα μπορούσε να αποφευχθεί ένα μεγάλο μέρος από τις παραπάνω βλάβες και κυρίως αυτές που σχετίζονται με τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία και τις δαπάνες γενικότερα, εάν είχε ζητηθεί από την πρώτη στιγμή από το Υπουργείο να εκδοθεί Υπουργική Απόφαση, όπως και σε ανάλογη περίπτωση στο παρελθόν. Σύμφωνα με την υπ. αριθμ. Β/50131 Υπουργική απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 648 Β τεύχος 6/9/1982, περί ανάθεσης εξουσίας υπογραφής εγγράφων του Μουσείου - Βιβλιοθήκης Στρ. Ελευθεριάδη Τεριάντ στο Διευθυντή αυτού, αναφέρεται μεταξύ άλλων: Μπορεί να ανατεθεί στο Διευθυντή του Μουσείου-Βιβλιοθήκης Στρ. Ελευθεριάδη Τεριάντ (Ν.Π.Δ.Δ. εποπτευόμενο από το ΥΠ. Π.Ε., την εξουσία να υπογράφει «με εντολή Υπουργού» έγγραφα καταστάσεις, εντάλματα, επιταγές κλπ. για πάγιες λειτουργικές δαπάνες, εντός των εγκεκριμένων πιστώσεων του προϋπολογισμού.
Υπήρχε, όμως, μια απολύτως απαραίτητη προϋπόθεση για να είχε δοθεί η παραπάνω λύση. Θα έπρεπε από το Μάιο οι αρμόδιοι του Δήμου να ενημέρωναν το Υπουργείο και γιατί όχι και το Μουσείο που είναι αποδέκτης των συνεπειών που προανέφερα, ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα, μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Δημοτικής Αρχής, να απαντηθεί το αίτημα σχετικά με την εκπροσώπηση.
Ξεκάθαρα και χωρίς δυνατότητα παρερμηνειών.
Δυστυχώς, αντί για το αυτονόητο, επιλέχτηκε η μεθόδευση της «καθυστέρησης», και της αναβολής με διάφορους τρόπους, της συζήτησης σε διαδοχικές συνεδριάσεις για 4 συνεχόμενους μήνες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες και εκθέτοντας παράλληλα τη Δημοτική Αρχή.
Δεν γνωρίζω την τελική εξέλιξη. Αυτοί που σκέφτηκαν να ενεργήσουν εν «κρυπτώ» είναι οι υπεύθυνοι για τις όποιες συνέπειες, είτε αυτές αφορούν τις βλάβες που έχουν προκληθεί στο Μουσείο, είτε για τους χειρισμούς εκ μέρους του Υπουργείου. Και να είναι σίγουροι ότι μέσα στο πλαίσιο του νόμου, οι ευθύνες αυτές θα τους καταλογιστούν.
Αυτή η επιστολή δεν θα υπήρχε καν λόγος να γραφτεί, εάν όπως επισήμανα προηγουμένως, κάποιοι έδειχναν τη στοιχειώδη λογική και ενημέρωναν το Μουσείο σχετικά με το χειρισμό ενός κοινού προβλήματος, ώστε να μην υπάρξουν «παράπλευρες απώλειες». Θεωρώ ότι καθήκον κάθε δημόσιου λειτουργού είναι να προστατεύει με κάθε νόμιμο τρόπο αυτό που του ανατέθηκε να διαχειρίζεται.
ΥΓ. Το Μουσείο όπως κάποιοι από εσάς γνωρίζουν, δεν ανήκει και ούτε πρόκειται ποτέ να ανήκει στο Δήμο, λόγω του αμετάβλητου των όρων της Δωρεάς. Και φυσικά, δεν τον επιβαρύνει με καμία δαπάνη. Είναι Ν.Π.Δ.Δ. και εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού. Κατά συνέπεια, η όποια συνεργασία ανάμεσα στα δυο μέρη θα πρέπει να διέπεται από τους κανόνες της ισότιμης συμμετοχής και της αμοιβαίας και ειλικρινούς εμπιστοσύνης».
Με εκτίμηση
Ο Δ/ντης του Μουσείου
Κώστας Μανιατόπουλος
πηγή: εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ
