Γράφει o Στρατής Μπαλάσκας / εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
Την ώρα της κρίσης, με συμπολίτες μας πραγματικά να πεινούν, φαίνεται πως υπάρχουν χρήματα ώστε κάποιοι ιερείς, αντί να προβαίνουν σε συντηρήσεις των ναών-μνημείων που στα χέρια τους έχει εμπιστευτεί η Εκκλησία-κοινωνία, προβαίνουν σε καταστροφές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας καταστροφής, το ξύλινο τέμπλο του ναού της Παναγίας στη Χρυσομαλλούσα, που χωρίς την απαραίτητη μελέτη βάφτηκε με μπρουτζομπογιά. Και μπορεί να λάμπει σα χρυσός, αλλά σε ένα ναό της θρησκείας αποκούμπι του φτωχού, το ξυλόγλυπτο τέμπλο χρυσό δεν είναι. Αντίθετα, η αποκατάστασή του απαιτεί πάρα πολλά χρήματα, που κάποια στιγμή ας τα πληρώσει επιτέλους και κάποιος καταστροφέας και όχι ο λαός.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού της Παναγίας στη Χρυσομαλλούσα αποτελούσε μέρος του παλιού ναού που χτίστηκε επί Μητροπολίτη Μυτιλήνης Καλλινίκου το 1816, στη θέση εξωκκλησιού. Το 1887 ο παλιός ναός, στην αυλή του οποίου ετάφη ο πολιούχος άγιος της Μυτιλήνης, ο Άγιος Θεόδωρος, επεκτάθηκε προς τα ανατολικά. Όπως, δε, αναφέρει ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος Κλεόμβροτος στο ιστορικό του έργο «Mytilena Sacra», προφανώς στηριζόμενος σε Κώδικα της εποχής, ο μαστρο-Θεολόγος μεγάλωσε το παλιό τέμπλο από ξύλο καρυδιάς και έφτιαξε καινούργιο δεσποτικό θρόνο.
Αυτά τα δύο τουλάχιστον ξυλόγλυπτα μνημεία της Χριστιανοσύνης, αλλά και του πολιτισμού μας, με απόφαση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου προσφάτως βάφτηκαν με μπρουτζομπογιά. Και σα να μην έφταναν τα παραπάνω, πράσινα και κόκκινα βάφτηκαν τα τμήματα του ξυλόγλυπτου τέμπλου που λειτουργούν ως «φόντο» στις γλυπτές επιφάνειες.
«Έκπληξη…»
Η προϊσταμένη της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, η οποία ρωτήθηκε σχετικά χθες, εξέφρασε την έκπληξή της για το γεγονός και δεσμεύτηκε ότι θα ελέγξει τα όσα αναφέραμε και θα μας απαντήσει.
Ας σημειωθεί ότι σε δεκάδες ναούς με ανάλογης πολιτιστικής και υλικής αξίας ξυλόγλυπτα τέμπλα, πραγματοποιούνται σήμερα πραγματικά πανάκριβες εργασίες από ειδικούς, προκειμένου να απομακρυνθεί η μπογιά με την οποία στο παρελθόν είχαν βαφεί. Το να βάφεται-καταστρέφεται σήμερα ένα τέτοιο τέμπλο ηλικίας τουλάχιστον δύο αιώνων, είναι πραγματικά πρωτόγνωρο και εντυπωσιακό!
