Μ
ε αφορμή τη δημοσιότητα που πήραν τα προβλήματα λειτουργίας του δημόσιου συστήματος υγείας στην Λέσβο, κρίναμε χρήσιμο να πούμε τη θέση μας.
Το ΚΥ (Κέντρο Υγείας) Μυτιλήνης είναι το πρόσφατο όνομα, που δόθηκε στην πρώην Μονάδα Υγείας του ΠΕΔΥ, πρώην ΕΟΠΥΥ, πρώην ΙΚΑ στην Απάνω Σκάλα, που οδηγήθηκε στη διάλυση, το 2014 με απόφαση της τότε κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου. Ωστόσο το πρώην ΙΚΑ αποτελούσε μια στρεβλή κατάσταση - παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία - όπου ιδιώτες γιατροί, που ανήκαν στο υπουργείο εργασίας παρείχαν τη μοναδική «δημόσια» ΠΦΥ (Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας) των αστικών κέντρων. Η Μονάδα Υγείας του ΠΕΔΥ επωμίστηκε με τους ελάχιστους εναπομείναντες γιατρούς που δέχτηκαν να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, να συνεχίσει να παρέχει ΠΦΥ στους ασφαλισμένους όλων των ταμείων. Με τον δραστικό περιορισμό των συμβεβλημένων με τα ταμεία ιδιωτών γιατρών, οι κάτοικοι της Μυτιλήνης έμειναν από τότε ουσιαστικά χωρίς δημόσια ΠΦΥ. Η εθελοντική μετακίνηση ορισμένων γιατρών από τα ΚΥ και τα ΠΙ (Περιφερειακά Ιατρεία) πέριξ της Μυτιλήνης και η πρόσληψη ελάχιστων επικουρικών γιατρών, έδωσε τη δυνατότητα στη μονάδα, να συνεχίσει να λειτουργεί. Όμως η λειτουργία της υπό αυτούς τους όρους, αν και απέτρεψε το επιχειρούμενο κλείσιμο, δεν μπόρεσε να καλύψει με επάρκεια τις ανάγκες του πληθυσμού της πόλης.
Οι κυβερνήσεις που πέρασαν, δεν αντιμετώπισαν ουσιαστικά τα προβλήματα λειτουργίας του ΚΥ Μυτιλήνης. Τέσσερα χρόνια μετά τη διάλυση των πολυϊατρείων του ΕΟΠΥΥ από τον Α. Γεωργιάδη, δεν έχει φτιαχτεί νέος οργανισμός και δεν έγινε καμιά μόνιμη πρόσληψη σε αυτό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επεδίωξε να στήσει την πρωτοβάθμια περίθαλψη εκτός του Ε.Σ.Υ. με τις ΤΟΜΥ (Τοπικες Μονάδες Υγείας) και με την προκήρυξη νέων συμβάσων του ΕΟΠΥΥ με ιδιώτες γιατρούς. Η επισφαλής χρηματοδότηση των ΤΟΜΥ μέσω ΕΣΠΑ και οι απαράδεκτες συμβάσεις που πρότεινε στους ιδιώτες γιατρούς, οδήγησαν σε παταγώδη αποτυχία την πολιτική της. Στη Λέσβο καμία ΤΟΜΥ δεν ιδρύθηκε και κανένας νέος γιατρός δεν σύναψε σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ.
Δεν μπορεί να συνεχίζεται η υπάρχουσα κατάσταση, όπου ορισμένοι γιατροί των ΚΥ και των ΠΙ καλούνται ή αναγκάζονται να στηρίξουν ταυτόχρονα διαφορετικά ΚΥ του νησιού, το ΚΥ Μυτιλήνης και το Βοστάνειο. Χρειάζεται να φτιαχτεί τώρα, νέος οργανισμός στο ΚΥ Μυτιλήνης. Να ενταχθούν σε αυτόν τα ΠΙ που βρίσκονται γύρω από την πόλη της Μυτιλήνης. Ο οργανισμός του ΚΥ Μυτιλήνης να προβλέπει ικανό αριθμό γενικών γιατρών, παθολόγων και παιδιάτρων, ώστε να καλύπτονται επαρκώς οι ανάγκες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της Μυτιλήνης. Χρειάζονται γιατροί ειδικοτήτων (καρδιολόγος, γυναικολόγος, ψυχίατρος, κτλ), που θα παρέχουν τις υπηρεσίες τους στην ΠΦΥ και θα στηρίζουν παράλληλα τις ανάγκες και του Νοσοκομείου Μυτιλήνης. Οι προκηρύξεις των θέσεων των επί θητεία γιατρών, να προχωρήσουν άμεσα.
Επίσης συνεχίζονται οι μετακινήσεις γιατρών στα απομακρυσμένα ΚΥ. Χρειάζεται και εκεί επικαιροποίηση των οργανισμών και κίνητρα για την προσέλκυση νέων ιατρών και όχι να χρησιμοποιούνται σαν εφαλτήρια για την μεταπήδηση προσωπικού στα αστικά κέντρα απογυμνώνοντας τα, όπως είθισται.
Η πολύμηνη αναμονή για ένα ραντεβού στα ΤΕΙ (Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία) του Βοστανείου, είναι ένα χρόνιο πρόβλημα που ταλαιπωρεί τους ασθενείς και κανείς δεν μπορεί να το κουκουλώσει. Το πρόβλημα αυτό οξύνθηκε τα τελευταία χρόνια από πολλούς παράγοντες. Οι μεγάλες ελλείψεις ειδικευμένων γιατρών στο Νοσοκομείο και η διάλυση του δημόσιου συστήματος ΠΦΥ των ασφαλιστικών ταμείων, επιβάρυναν την κατάσταση. Η διαμονή χιλιάδων προσφύγων – βασανισμένων ανθρώπων με υψηλή νοσηρότητα - σε άθλιες συνθήκες στη Μόρια και η ανεπάρκεια των Μ.Κ.Ο. να τους προσφέρουν αξιόπιστη ΠΦΥ, είναι ένας επιπλέον λόγος. Ωστόσο ο κύριος παράγοντας της ταλαιπωρίας είναι η αυξημένη προσέλευση των ασθενών στα ΤΕΙ. Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στην οικονομική κρίση και τη φτωχοποίηση των εργαζομένων. Οι ασθενείς αδυνατούν πλέον να πληρώσουν ιδιώτες γιατρούς, δεν βρίσκουν γιατρούς συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ και καταφεύγουν αναγκαστικά στα ΤΕΙ.
Δεν στηρίζουμε τη μίζερη πραγματικότητα
Η Διοίκηση του Νοσοκομείου Μυτιλήνης, η Διοίκηση της 2ης ΥΠΕ και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προσπαθούν να διαχειριστούν επικοινωνιακά τη μίζερη πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι ασθενείς και οι εργαζόμενοι στην υγεία. Όμως, δεν γίνεται να υπάρξει ουσιαστική βελτίωση της σημερινής μιζέριας, με εθελοντικές ή αναγκαστικές μετακινήσεις προσωπικού και γιατρών από τα ΚΥ στο Νοσοκομείο και αντίστροφα, με τη διαιώνιση και την ομηρία των επικουρικών γιατρών και εργαζομένων, με τα μπλοκάκια και τις συμβάσεις του ΟΑΕΔ και του ΚΕΕΛΠΝΟ κτλ.
Ο οργανισμός του Νοσοκομείου είναι ξεπερασμένος, αναχρονιστικός και εκτός πραγματικότητας. Αντιστοιχεί στο Βοστάνειο όπως ήταν στη δεκαετία του 1980. Από τότε νέες πτέρυγες χτίστηκαν, νέα τμήματα αναπτύχθηκαν, τα άλματα στην άσκηση της ιατρικής είναι τεράστια. Επομένως χρειαζόμαστε έναν νέο οργανισμό, που να ανταποκρίνεται στις επιστημονικές κατακτήσεις του 21ου αιώνα και στις αυξημένες κοινωνικές ανάγκες για περίθαλψη και υγεία.
Αγωνιζόμαστε για να καταρτιστούν νέοι οργανισμοί στο Νοσοκομείο και στην ΠΦΥ, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες. Να γίνουν μαζικές προσλήψεις γιατρών επί θητεία, νοσηλευτών και εργαζομένων στο δημόσιο σύστημα υγείας, με μονιμότητα. Να αποκατασταθούν οι μισθοί των γιατρών και των εργαζομένων στην υγεία στα επίπεδα του 2012, όπως προτείνει η απόφαση και του ΣτΕ. Να σταματήσουν οι αναγκαστικές και οι ρουσφετολογικές μετακινήσεις από μονάδα σε μονάδα. Να δοθούν θετικά κίνητρα για την κάλυψη των κενών σε απομακρυσμένες και άγονες μονάδες. Να σταματήσει η αναγκαστική μετανάστευση των νέων γιατρών, να προσληφθούν στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Είναι σαφές πως τέτοιοι στόχοι δεν χωράνε στην πολιτική της κυβέρνησης και τη μέγγενη των μνημονίων που έχουν επιβάλλει η Ε.Ε. και το ΔΝΤ, από το 2010. Η σημερινή κυβέρνηση, αποδεχόμενη το πλαίσιο των μνημονίων, επέλεξε να διαχειριστεί με μπαλώματα τη μίζερη πραγματικότητα και αυτό κάνει. Για μας είναι καθαρό, πως για να υπάρξει σύγχρονο, δωρεάν, αποκλειστικά δημόσιο και αξιόπιστο σύστημα υγείας, πρέπει να ανατραπεί το πλαίσιο αυτό και η εφαρμοζόμενη πολιτική της λιτότητας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Για αυτή την ανατροπή αγωνιζόμαστε σταθερά όλα αυτά τα χρόνια της οργής και της διάψευσης της ελπίδας και σε αυτόν τον αγώνα καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
