77 χρόνια από την εκτέλεση του Ηλία Καζάκου

  Στις 5 Ιουνίου κάθε χρόνο, το Λιμενικό Σώμα Μυτιλήνης τελεί μνημόσυνο  μπροστά στο παλιό λιμεναρχείο, όπου βρίσκεται η προτομή του Ηλία Καζάκου, που γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1905 και το 1941 υπηρετούσε ως Λιμενάρχης Μυτιλήνης. Τρεις μέρες πριν την εισβολή των Γερμανών στο νησί μας, μεσάνυχτα, για να αποφύγει τους καταδότες, φόρτωσε στο αλιευτικό « Ροδόπη» τα όπλα του Λιμεναρχείου και τα βύθισε στη θάλασσα έξω από το λιμάνι, για  να  μην  πέσουν  στα  χέρια  των  κατακυητών.

     Από  τις πρώτες μέρες της Κατοχής, συμμετείχε στο συμμαχικό, κατασκοπευτικό δίκτυο που οργάνωνε διαφυγές προς τα τουρκικά παράλια και στη συνέχεια συνδέθηκε με την αντιναζιστική - αντιφασιστική οργάνωση « Όμηρος », που δημιουργήθηκε στην Αθήνα.

     Στις αρχές του 1942, ενώ απουσίαζε στην Αθήνα, ειδοποιήθηκε ότι τον καταζητούν οι Γερμανοί και προσπάθησε να διαφύγει στην Τουρκία, αλλά η αποστολή προδόθηκε και τον συνέλαβαν μαζί με άλλους 42 πατριώτες.

    Μετά από βασανιστήρια στα κρατητήρια της ακτής Μουτσοπούλου για ένα μήνα, τους μετέφεραν στις φυλακές Αβέρωφ και με μια ομάδα 8 πατριωτών, τους εκτέλεσαν στο Σκοπευτήριο στις 5-6-1942.

    Περισσότερες πληροφορίες για την αντιναζιστική του δράση στη Λέσβο, την προσπάθεια διαφυγής προς τα τουρκικά παράλια και τις τελευταίες στιγμές πριν την εκτέλεση, μπορεί να διαβάσει κάθε ενδιαφερόμενος  στην σελίδα  της ομάδας του facebook « ΦΙΛΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ».

   Στην τελευταία επιστολή προς τη σύζυγό του, γράφει: « …Μετά 10 λεπτά είμεθα προ του εκτελεστικού αποσπάσματος. Θάρρος, υπερηφάνεια. Πάντες 8 εν όλω, εστάθημεν ψύχραιμοι. Αξιωματικοί εγώ, ο Κωστούλας χέρι με χέρι, γράφω όρθιος στο πακέττο…         

                                                                                                      Σας φιλώ πάλιν

                                                                                                                      Ηλίας

                                                                                                      Αιώνια μαζί σας »

     Όταν λοιπόν, μπροστά στην προτομή του πατριώτη Ηλία Καζάκου, που εκτελέστηκε από τα ναζιστικά στρατεύματα, τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο και φωνάζοντας « Ζήτω η Ελλάς», πριν μερικούς μήνες κατά την υποστολή της σημαίας, κάποιοι λίγοι νεοναζιστές, περιβαλλόμενοι από «ανύποπτους» περαστικούς, ύψωσαν το χέρι σε ναζιστικό χαιρετισμό, τον εκτέλεσαν  για … δεύτερη φορά!!!

    Ο χαρακτηριστικός τούτος χαιρετισμός, του ναζιστικού κόμματος στην αρχή, που επεκτάθηκε στη συνέχεια σε όλους τους Γερμανούς πολίτες, ήταν το πρώτο και κυριότερο βήμα που όπλισε το ίδιο υψωμένο χέρι να εκτελέσει δεκάδες συμπατριώτες μας στα Τσαμάκια, χιλιάδες πατριώτες σε όλη τη χώρα μας, εκατομμύρια πολίτες στην Ευρώπη.

ΦΙΛΟΙ  ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ  ΜΝΗΜΗΣ  ΚΑΙ  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ