Κ
ηδεύτηκε το μεσημέρι της Πέμπτης 15 Οκτωβρίου η Ευρυδίκη Σιφναίου, διευθύντρια Ερευνών του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ). Η Ρούρα, όπως την ήξεραν οι γνωστοί και οι φίλοι της, απεβίωσε στις 13 Οκτωβρίου ύστερα από μακρά ασθένεια. Ήταν 58 ετών.Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην École des hautes études en sciences sociales (EHESS) στο Παρίσι προσανατολισµένες στην οικονοµική και κοινωνική Ιστορία και στη βιοµηχανική αρχαιολογία. Διδάκτωρ της ίδιας σχολής με τη διατριβή Lesbos, la ville de Mytilène et sa région. Économie et société (1840-1912) (1994).
Εργάστηκε εθελοντικά στην Κεντρική Αμερική. Το 1996 διετέλεσε σύµβουλος των υπουργείων Πολιτισµού και Τουρισµού σε ζητήµατα νεότερης Ιστορίας και επανάχρησης βιοµηχανικών κτιρίων. Την ίδια χρονιά ξεκίνησε η συνεργασία της με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, στο οποίο υπηρέτησε μέχρι τον θάνατό της φθάνοντας στον βαθμό της διευθύντριας Ερευνών.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονταν στην οικονοµική και κοινωνική Ιστορία της Ανατολικής Μεσογείου, στην Ιστορία της ∆ιασποράς, στην Ιστορία των Επιχειρήσεων και στη Βιοµηχανική Αρχαιολογία. Διεξήγαγε έρευνες σε σχετικές αρχειακές συλλογές του Χάρβαρντ και του Πρίνστον ως υπότροφος των αμερικανικών πανεπιστημίων. Ως ερευνήτρια του ΕΙΕ, ήταν επιστηµονική υπεύθυνη και συνδιοργανώτρια, µε την Τζελίνα Χαρλαύτη, του ερευνητικού προγράµµατος «Η συµβολή των Ελλήνων στην ανάπτυξη των πόλεων λιµανιών της Αζοφικής, 19ος αιώνας».
Άνθρωπος πρόσχαρος και δραστήριος, πνεύμα ανεξάρτητο, μια κοσμοπολίτισσα με αστική παιδεία και γενναιόδωρη φύση, έσκυψε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον επάνω στην κοινωνική και οικονομική ιστορία της Μυτιλήνης, τόπου καταγωγής της.
«Πρωτοπόρος με διεθνή αναγνώριση στους τομείς της Οικονομικής Ιστορίας, της Ιστορίας των Επιχειρήσεων και της Ιστορίας της Διασποράς, η Ρούρα πάλεψε γενναία και με πείσμα ως την τελευταία στιγμή, οργανώνοντας και συμμετέχοντας σε συνέδρια, προωθώντας ερευνητικά έργα και γράφοντας», δήλωσαν εκφράζοντας τη θλίψη τους οι συνάδελφοί της στο ΕΙΕ. «Δεν πρόλαβε να δει στις προθήκες το τελευταίο της βιβλίο, που βρίσκεται ήδη στο τυπογραφείο. Οι συνάδελφοι και οι φίλοι της θα θυμούνται πάντα το πρωτότυπο πνεύμα της και το γεμάτο ζωντάνια και αισιοδοξία χαμόγελό της».
