«Έφυγε» από κοντά μας ο Μιχαήλ Πίτσιος

“Έφυγε” σήμερα από κοντά μας πλήρης ημερών και σε ηλικία 87 ετών, ο Μιχαήλ Πίτσιος.

Γεννήθηκε το 1928 στη Θεσσαλονίκη, με ρίζες από το Πήλιο του Βόλου. Μεγάλωσε στη Μυτιλήνη, όπου τελείωσε το σχολείο. Σπούδασε οικονομικά στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή του Πειραιά. Υπηρέτησε τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό.

Ασχολήθηκε επί πολλά έτη με τον ναυταθλητισμό και ιδιαίτερα με την υδατοσφαίριση, μέσα από τις τάξεις του Ναυτικού Ομίλου Μυτιλήνης, με τον οποίο το 1952 κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος. Στα τέλη της δεκαετίας του 40 και στις αρχές του 50 υπήρξε διεθνής, φορώντας ως αμυντικός το σκουφάκι της Εθνικής Ελλάδος polo. Στη δεκαετία του 70, διετέλεσε Αντιπρόεδρος και στη συνέχεια Πρόεδρος του ιστορικού Συλλόγου της Μυτιλήνης.   

Παντρεύτηκε τη Βικτωρία Βαλιάδη (το γένος Βασιλείου), με την οποία έζησαν μαζί 50 χρόνια και απέκτησαν δύο παιδιά. Τον Πάνο και τη Δέσπω. Η σύζυγός του “έφυγε” το 2010 χτυπημένη από την επάρατη νόσο.  

Επαγγελματικά κινήθηκε από νεαρή ηλικία μέσα στο εμπόριο (αντιπροσωπεία “ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ” στη Λέσβο) και τη βιοτεχνία – ελαιουργία (ελαιοτριβεία “ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ” στα Λουτρά και στα Μυστεγνά).     

Διετέλεσε Πρόεδρος του Επαγγελματικού & Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου, καθώς και Αντιπρόεδρος του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου.

Είχε πολύ ενεργό ανάμειξη στην ίδρυση της Ναυτιλιακής Εταιρείας Λέσβου, της οποίας αρχικά διετέλεσε Πρόεδρος, ενώ από το 1972 μέχρι το 1982 Διευθύνων Σύμβουλος. Συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη της Ν.Ε.Λ. Α.Ε. στα πρώτα δύσκολα χρόνια, με την αγορά των τεσσάρων πρώτων ιστορικών της πλοίων, F/B “ΣΑΠΦΩ”, F/B “ΑΡΙΩΝ”, F/B “ΟΜΗΡΟΣ” και F/B “ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ”.

Από το 1978 ασχολήθηκε ενεργά με την τοπική αυτοδιοίκηση, όταν και εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Μυτιλήνης με το συνδυασμό του αειμνήστου Δημάρχου Απόστολου Αποστόλου.

Το 1990 και το 1994 ήταν υποψήφιος Δήμαρχος Μυτιλήνης, απέναντι από το Νότη Παναγιώτου και το Θόδωρο Χοχλάκα αντίστοιχα. Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπηρέτησε το Δήμο Μυτιλήνης με μεγάλη αφοσίωση και συνέπεια μέχρι και το 1998.

Επί 30 συνεχή έτη, υπήρξε μαζί με το στενό του φίλο και συμμαθητή Βάσο Τεφτσή, ο οποίος “έφυγε” πριν 2 μήνες, μόνιμο και εφ’ όρου ζωής μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των Φιλανθρωπικών Καταστημάτων Μυτιλήνης και του Κληροδοτήματος Σημαντήρη.           

Η οικογένειά του παρακαλεί, όσους επιθυμούν να τιμήσουν τη μνήμη του, αντί στεφάνων να συνεισφέρουν στο “Σύλλογο Καρκινοπαθών” και στο “Σύλλογο Πασχόντων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας”.

Με την οικογένειά του το 2008 στο Πήλιο.