Ένα χιλιόμετρο περίπου μετά τη διασταύρωση Αγιάσου-Πολιχνίτου, περνάμε μέσα από την κοιλάδα του Αι Δημήτρη, με το ομώνυμο ξωκλήσι, τους πανέμορφους μπαξέδες, τα γάργαρα τρεχούμενα νερά και τα γραφικά καφενεδάκια, που ζώνεται τριγύρω με το πηχτό πράσινο του πεύκου και της ελιάς.
Στη θέση αυτή καταλήγει το ρέμα της Καρκαβούρας που χαρακτηρίζεται από την πλούσια παρόχθια βλάστηση και το επιβλητικό ανάγλυφο του εδάφους.
Πηγάζει από το όρος Όλυμπος και έχει ιδιαίτερη οικολογική αξία, αφού εκατέρωθεν της κοίτης του αναπτύσσονται τρεις διαφορετικοί τύποι οικοτόπων ενταγμένων στο Δίκτυο Natura 2000.
Εκεί βρίσκεται και το γνωστό καφενείο της κυρα Ρήνης.
Η ιστοσελίδα gastronomis είχε γράψει:
Στο μέσο της διαδρομής Πολιχνίτος-Μυτιλήνη στο ύψος της διασταύρωσης προς Αγιάσο, βρίσκεται το καφενεδάκι της κυρά Ρήνης στη Λέσβο, ίσως το πιο όμορφο καφενεδάκι του Αιγαίου Αρχιπέλαγους. Εδώ, τα παλιά χρόνια, οι ταξιδιώτες θα μπορούσαν να ξεζέψουν τα ζώα τους, να ξαποστάσουν, να φάνε, να ξεδιψάσουν, αλλά και να διανυκτερεύσουν στα ντιβάνια του καφενείου ή στο παρακείμενο πανδοχείο.
Η Κυρά Ρήνη, η πρώην «χρυσοχέρα» του καφενείου, είχε περάσει εκεί όλα τα χρόνια της ζωής της. Την τέχνη της στα γλυκά του κουταλιού και στον καφέ, συνεχίζει πλέον η κόρη της, η κ. Αφροδίτη Ακαμάτου και ο εγγονός της.
«Μέχρι και ο Θεόφιλος, ο ζωγράφος, ερχόταν εδώ. Ο παππούς μου τον τάιζε και αυτός ζωγράφιζε…», λέει η κ. Αφροδίτη, μιλώντας για την ιστορικότητα του μαγαζιού. Μπορεί τα έργα του Θεόφιλου, να χάθηκαν από την πολυκαιρία και την υγρασία, η ατμόσφαιρα ωστόσο του καφενείου παραμένει “θεοφιλική”. Ξύλινα ξεχαρβαλωμένα πατώματα, όμορφο γαλάζιο ξύλινο ταβάνι, πολλά χρώματα, φωτεινές τζαμαρίες, η μυρωδιά του πεύκου και του ρετσινιού που καίγεται στη σόμπα.
Η σπεσιαλιτέ τους είναι τα γλυκά του κουταλιού, φτιαγμένα πάντα από φρούτα και λαχανικά εποχής, χωρίς συντηρητικά, αλλά και το λικέρ τσέρι, που φτιάχνουν από φρέσκα βύσσινα τον Ιούλιο. Τότε, το μαγαζί «κοκκινίζει» από τα βύσσινα που αφήνονται στον ήλιο. “Τα γλυκά μας δεν έχουν συντηρητικά και έτσι ανάλογα την εποχή προσφέρουμε διαφορετικά”. Είχα την τύχη να δοκιμάσω μανταρινάκι, πορτοκάλι, φράπα, μηλαράκι, κυδώνι και κολοκύθα! Ήταν εκτός εποχής το ντοματάκι, το σύκο, το μελιτζανάκι, το κεράσι, το σταφύλι, το καρύδι!
Έφυγα καταγοητευμένος από το περιβάλλον και την φιλοξενία. Η οικογένεια όλη μαζεμένη γύρω από το τζάκι και οι νέες γενιές έτοιμες να παραλάβουν την σκυτάλη.
Δείτε τις υπέροχες φωτογραφίες του Βασίλη Ραϊστέλλη - Σε ανάρτησή του αναφέρει:
"Πλησιάζει η γιορτή του Αγίου Δημητρίου. Από το Εκκλησάκι αυτό πήρε το όνομά και η γύρω περιοχή, Άγιος Δημήτριος.
Θυμάμαι στα νεανικά μου χρόνια πως και πως περιμέναμε το πανηγύρι. Τώρα πολλά πράγματα έχουν αλλάξει, το καφενείο όμως της κυρά Ρήνης παραμένει όπως ήταν!!!"
