H πολλαπλή χουντική προδοσία, τα πιόνια του Κίσινγκερ και οι τρεις ήρωες συμπατριώτες μας.

Ιούλιος 1974

Αφού απέσυραν την αξιόμαχη Ελληνική Μεραρχία από την Κύπρο, αφού έστειλαν το Γρίβα με την ΕΟΚΑ Β΄ να πυροδοτεί τον αλληλοσκοτωμό Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της διχοτόμησης κατά τις εντολές Αμερικάνων και Άγγλων, στις 15 Ιούλη 1974 οι Χουντικοί εξαπέλυσαν το εγκληματικό πραξικόπημα κατά του (εκλεγμένου με συντριπτικό ποσοστό) Προέδρου (και Αρχιεπισκόπου) Μακαρίου. Βομβάρδισαν το Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου, αλλά ο Πρόεδρος επιζεί και από την Πάφο κηρύσσει με διάγγελμα την αντιφασιστική μάχη για απόκρουση των Χουντικών στην Κύπρο.

            Κατά τα σχέδια του Κίσινγκερ (πανίσχυρου ΥΠ.ΕΞ. Αμερικής) η Τουρκική Στρατοκρατία «παίρνει την πάσα» της Χούντας και στις 20 Ιουλίου 1974 ξεκίνησε τον Α΄ Αττίλα με εισβολή που διευκολύνθηκε από τις μάχες μεταξύ Χουντικών (Σαμψών-Γρίβα) και των πιστών στη Νόμιμη Δημοκρατική Κυβέρνηση.

            Στην Αθήνα η «Πατριωτική» Χουντική κυβέρνηση εξαφανίζεται, οι Στρατηγοί παίρνουν εντολή από τον Κίσινγκερ να μην κηρύξουν πόλεμο στην Τουρκία και να μη στείλουν στρατό στην Κύπρο. Ταυτόχρονα κήρυξαν Γενική Επιστράτευση για να κλείσουν 250 χιλιάδες άνδρες στα στρατόπεδα, τρέμοντας τον λαϊκό ξεσηκωμό ως συνέχεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μόλις εφτά μήνες πριν. Την ίδια μέρα που άρχισε η Επιστράτευση, η Χούντα έχασε ουσιαστικά την εξουσία, αφού οι Επίστρατοι αξιωματικοί και στρατιώτες διαπιστώνουν την προδοτική διάλυση της οργάνωσης του στρατού, που είχε σαν Εχθρό το ΛΑΟ και όχι τις εξωτερικές απειλές. Τα χάλια των όπλων και των πυρομαχικών ξεσήκωσαν τους Επίστρατους που απομόνωσαν τους Χουντικούς σε όλες σχεδόν τις μονάδες.

            Ο ψευδοπρόεδρος Γκιζίκης και οι αρχηγοί των τριών όπλων σε ανοιχτή γραμμή με τον Κίσινγκερ, κάλεσαν τους πολιτικούς Δεξιάς και Κέντρου, με πρωθυπουργό τον Καραμανλή, να αναλάβουν ως κυβέρνηση τη διαχείριση του Εθνικού διασυρμού (ενώ τα τουρκικά στρατεύματα προελαύνουν), αφού βέβαια εξασφάλισαν την ατιμωρησία τους για την τυραννία, την εθνική προδοσία και τα εγκλήματα κατά τη διάρκεια της Χουντικής Επταετίας. Η «αμερικανόπνευστη» διαδοχή της Χούντας από ελεγχόμενη πολιτική κυβέρνηση επιδιώχθηκε ώστε να μην διαταραχθούν τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Γρήγορα, παρά τις διπλωματικές διαβουλεύσεις ακολούθησε ο Αττίλας Β΄ που έφτασε μέχρι την κατάκτηση της μισής Λευκωσίας και τη θλιβερή διαιώνιση του κυπριακού ζητήματος.

                        Στις μάχες για την απόκρουση του Αττίλα Β΄ έδωσαν τη ζωή τους τρεις συμπατριώτες μας:

• Ο ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΜΠΟΥΡΕΚΑΣ του ΜΕΝΕΛΑΟΥ

από τη Μόρια

• ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΡΒΟΜΑΝΩΛΗΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

από τα Παράκοιλα και

• ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΤΣΑΝΑΣ του ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

από το Γαβαθά Άντισσας

Όμως…

• Παρέμεινε επτασφράγιστος ο φάκελος της Κυπριακής τραγωδίας για χρόνια.
• Τη διετία 1986-1988 έγιναν έρευνες από την Ελληνική Βουλή, αλλά οι μαρτυρικές καταθέσεις σφραγίζονται.
• Η Κυπριακή Βουλή ζήτησε τους φακέλους τρεις φορές, το 1997, το 2006 και το 2010, αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν τους παραδίδουν.
• Η Κυπριακή Βουλή συντάσσει φάκελο (έστω ελλιπή) το 2011.
• Προ μηνών η Ελληνική Βουλή ανοίγει τους φακέλους, αλλά οι καταθέσεις των έντεκα πιο βασικών μαρτύρων ...έχουν κάνει φτερά, από τους αυστηρά φυλασσόμενους φακέλους.
• Οι καταθέσεις των έντεκα απομαγνητοφωνούνται ξανά και όλοι οι φάκελοι παραδίδονται προ ημερών επίσημα στην Κυπριακή Βουλή με την υπόσχεση και των δύο κρατών ότι σύντομα θα αποχαρακτηριστούν από «απόρρητοι» και θα δοθούν στη δημοσιότητα!!!

Ποιά η σημασία τους μετά από τοσα  χρόνια;

Ίσως επιβεβαιωθούν και επίσημα οι εγκληματικές ευθύνες των Χουντικών και των Οργάνων των αμερικανονατοϊκών ακροδεξιών αφεντικών τους και καταπέσουν οι μύθοι αναθεωρητών ψευτοϊστορικών.

ΦΙΛΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ