Eίναι το καλύτερο μέρος που μπορούν να πάνε οι Κύπριοι κι όταν γυρίσουν πίσω να έχουν τόσα πολλά να πουν. Η Μυτιλήνη τα συνδυάζει όλα, όσα θέλει μια μέση κυπριακή οικογένεια για να περάσει καλά στην έξοδό της προς τα νησιά της Ελλάδας. Μην πείτε ότι το καλοκαίρι πέρασε, η Μυτιλήνη είναι πανέμορφη και το χειμώνα.
Η Μυτιλήνη βρίσκεται πολύ κοντά στην Τουρκία και όσοι θέλουν να δουν και μέρη της Μικρασίας, όπως τα έμαθαν από τα βιβλία, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη Μυτιλήνη ως βάση εξόρμησης για να τα δουν με μονοήμερες επισκέψεις. Τα πλοιαράκια σε μια ώρα περνάνε απέναντι στην Τουρκία, σε μέρη που ήταν η καρδιά του μικρασιατικού Ελληνισμού.
Η απευθείας αεροπορική σύνδεση με τη Μυτιλήνη άνοιξε άλλον έναν προορισμό για τους Κυπρίους. Οι κάτοικοι της Μυτιλήνης το είδαν αυτό πολύ θετικά για την οικονομία του νησιού και για μια καλύτερη γνωριμία με την Κύπρο και τον κόσμο της. Το κυπριακό όνομα «στέκει» ψηλά στη Μυτιλήνη, που γνωρίζει τι πάει να πει προσφυγιά από τις μνήμες Μικρασίας. Εδώ ξεμπάρκαρε μεγάλο κομμάτι του Ελληνισμού της Μικρασίας, κυνηγημένο από τα λεφούσια του Αττατούρκ το 1922. Στη Μυτιλήνη κτυπά δυνατά η καρδιά του Έθνους και η Κύπρος μπορεί να δει αυτό το μέρος με θετική ματιά.
Το νησί είναι μυστηριακά όμορφο. Εξωτικό στις ομορφιές και το ρομαντισμό του. Συνδυάζει καταπράσινα δάση στη μια του πλευρά, με κατάξερους ηφαιστειακούς λόφους και αγριάδα στην άλλη. Σήμα κατατεθέν της Μυτιλήνης, τα 11 εκατομμύρια ελιές που βρίσκονται στους λόφους της. Το λάδι της Μυτιλήνης είναι φημισμένο, αλλά ίσως λίγο πιο ελαφρύ από το λάδι που προτιμούν οι Κύπριοι.
Τα καλύτερα του νησιού
Η Μυτιλήνη είναι το νησί της Σαπφούς, του Θεόφιλου, του Μυριβήλη και του Βενέζη, και δεν θα μπορούσε να μη φιλοξενεί πληθώρα ιστορικών και πολιτιστικών μνημείων, στα οποία αξίζει να αφιερώσει χρόνο ο επισκέπτης.
Γευστική ουζογνωσία θα απολαύσετε στο Μουσείο Ούζου Πλωμαρίου και Βαρβαγιάννη. Και τα δύο εργοστάσια βρίσκονται στο Πλωμάρι και φτιάχνουν το… νέκταρ του νησιού.
Η Μυτιλήνη πίνει πολύ ούζο και τα ουζάδικα είναι τρόπος ζωής και σήμα κατατεθέν. Οι μεγάλες ψαριές της σαρδέλας θέλουν ουζάκι και καλή παρέα, και η Μυτιλήνη τα διαθέτει όλα. Τα σημαντικότερα ίσως ιστορικά μνημεία του νησιού είναι τα Κάστρα της Μυτιλήνης και του Μολύβου, περίπου 60 χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη, στη θέση της αρχαίας Μήθυμνας. Και τα δύο κάστρα οικοδομήθηκαν κατά τα βυζαντινά χρόνια (483-565 μ.Χ.), με σκοπό να προστατεύσουν το νησί από επιδρομές Φράγκων και Τούρκων.
Σήμερα χρησιμοποιούνται ως τόποι διεξαγωγής πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Το δε κάστρο του Μολύβου είναι καλύτερα διατηρημένο και εντυπωσιάζει χάρη στην κεντρική είσοδό του, κατασκευασμένη από χοντρό ξύλο και περίτεχνες μεταλλικές πλάκες.
Τόση ομορφιά
Η φυσική ομορφιά και πολυμορφία του νησιού, που θα κερδίσει σταδιακά τον νέο επισκέπτη, οφείλεται στη γεωγραφική θέση της Λέσβου, η οποία της έχει χαρίσει μεγάλη ποικιλία βλάστησης. Τα σπάνια λουλούδια στα Βατερά και οι υδροβιότοποι με τους ερωδιούς στην Καλλονή κερδίζουν τον επισκέπτη. Από την πρωτεύουσα Μυτιλήνη μέχρι την Καλλονή κατασκευάζεται τώρα αυτοκινητόδρομος και όταν τελειώσει θα είναι πολύ καλό έργο για το νησί. Όταν πάτε στη Μυτιλήνη, επισκεφθείτε κάποιο από τα ιαματικά λουτρά, τα οποία διατηρούν τις παραδοσιακές υπηρεσίες τους με νέες τεχνικές χαλάρωσης. Το κόστος εισόδου είναι πολύ χαμηλό. Τα πιο γνωστά και οργανωμένα είναι τα Ιαματικά Πολιχνίτου, ατμοσφαιρικά και καλοδιατηρημένα με πραγματικά νερά. Ενδιαφέρουσα είναι η λουτρόπολη Θέρμης, τα Θερμά της Εφταλούς, του κόλπου Γέρας και άλλα.
Μαγευτικές οι παραλίες
Νερά κρύσταλλο, πεντακάθαρα σε πολλές περιοχές της Μυτιλήνης. Στο νησί θα βρείτε παντού οργανωμένες παραλίες με κύριο χαρακτηριστικό τα παγωμένα νερά. Οι λιγότερo κοσμικές παραλίες του νησιού, εκεί που οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες αποτελούν ύβριν, βρίσκονται σε παραθαλάσσιους οικισμούς όπως η Χαραμίδα, ο Άγιος Ερμογένης, το Κανόνι, το Πεταλίδι, η Τσόνια, η Εφταλού, η Φανερωμένη και το Τάρτι, στον Κόλπο Γέρας, με τα τιρκουάζ νερά. Λίγο πιο μακριά θα βρείτε τις εξίσου ήσυχες παραλίες Φτέλια, Δρώτα στο Πλωμάτι, και Μικρή και Μεγάλη Τσιχράντα στην Καλλονή.
Οι ωραιότερες οργανωμένες παραλίες του νησιού στο Κανόνι, στο Δήμο Θέρμης, στη Μόλυβο και Άργενος, στο Δήμο Μήθυμνα, στην Πέτρα, στην Ερεσό, στη Σκάλα Καλλονής, στα Βατερά στο Δήμο Πολιχνίτου και αλλού. Το καλοκαίρι όμως πέρασε, και αυτό που μένει τώρα είναι η περιδιάβαση και η περιπλάνηση σε ένα πανέμορφο νησί, που έχει πολύ καλά στέκια για φαγητό σε τιμές που έχουμε ξεχάσει εδώ και καιρό στην Κύπρο. Τέσσερα άτομα μπορούν να φάνε καλό ψάρι και να πιούν ούζο ή μπίρα με 40 ευρώ. Η «γη της αφθονίας» Η Λέσβος χαρακτηρίζεται από πολλούς ως η «γη της αφθονίας», καθώς παράγει ολοκληρωμένες προτάσεις μεσογειακής διατροφής, με πολλά από τα προϊόντα της να εξάγονται στο εξωτερικό. Έτσι, φροντίστε να μη φύγετε από το νησί αν δεν δοκιμάσετε ντόπιο ελαιόλαδο, τυροκομικά (το περίφημο λαδοτύρι Μυτιλήνης, κασέρι Ερεσού και φέτα ΠΟΠ), αλίπαστα (κολιός, γαύρος, αντζούγια, λακέρδα), κρασιά και φυσικά μέλι. Φυσικά, ολόφρεσκα ψαρικά (π.χ. σαρδέλες Καλλονής) και οστρακοειδή θα βρείτε στα περισσότερα εστιατόρια του νησιού. Στο νησί υπάρχουν παντού φτηνά ξενοδοχεία και καταλύματα επισκεπτών.
Η Μυτιλήνη ζει από αυτές τις φιλοξενίες και πολλές φορές μπορεί κάποιος να μείνει σε καταλύματα που μοιάζουν με οικογενειακό σπίτι. Το Πλωμάρι
ΤΟ ΠΛΩΜΑΡΙ, ο τρίτος μεγαλύτερος σε πληθυσμό Δήμος της Λέσβου, αποτελεί λιμάνι με μεγάλη τουριστική κίνηση και έχει καταγραφεί σαν η πατρίδα του ούζου και του σαπουνιού. Ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική και τη ρυμοτομία του, καθώς και για το πλήθος των παλιών βιομηχανικών του κτιρίων (ελαιοτριβείων, σαπωνοποιείων, ταρσανάδων κ.τ.λ.)
Χτίστηκε στη σημερινή του θέση γύρω στο 1842, όταν εξέλιπε ο φόβος των πειρατών και διασχίζεται από το χείμαρρο Σεδούντα. Η παραγωγή του φημισμένου ούζου γινόταν αρχικά σε μικρά τοπικά αποστακτήρια (που τα αποκαλούσαν «ρακαριά»). Μετά τα τέλη του 19ου αιώνα αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα οι ποτοποιίες, όπως και οι σαπωνοποιίες και αναδείχτηκαν σε σημαντικές βιοτεχνίες με αξιόλογη παραγωγή προς εξαγωγή. Ο Σκόπελος
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ σε υψόμετρο 150μ. και είναι το μεγαλύτερο χωριό του συγκροτήματος της Γέρας και το όνομά του οφείλεται στην ύπαρξη πολλών βράχων στην περιοχή. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό χωριό, με γραφικά δρομάκια, μικρά καφενεδάκια και την εντυπωσιακή πλατεία του, όπου αμέσως κεντρίζει το βλέμμα μια από τις ωραιότερες βρύσες του νησιού, φτιαγμένη από μπλε ντόπιο μάρμαρο το τόξο της και δύο κίονες, που στεφανώνονται από λευκά κορινθιακά κιονόκρανα. Αρχαιολογικά ευρήματα, στη θέση «Μέτι» και στη θέση «Μάγειρα», μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίων οικισμών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα λαγούμια της εκκλησίας της Αγίας Μαγδαληνής.
Σ’ αυτά κατεβαίνει κανείς από το κουβούκλιο, που υπάρχει μέσα στον περίβολο της εκκλησίας. Πρόκειται για μεγάλου μήκους πρωτοχριστιανικές κατακόμβες (44-310 μ.Χ.). Ο Σκόπελος βρίσκεται στους πρόποδες του Καριώνα, ένα πανέμορφο καταπράσινο βουνό της περιοχής, με εκπληκτική θέα στον κόλπο της Γέρας, αλλά και γραφικά καφενεδάκια για το ουζάκι σας.
Απέχει 20 χμ. από την πρωτεύουσα Μυτιλήνη. Oι κάτοικοί της ασχολούνται κυρίως με την ελαιοκαλλιέργεια, την αλιεία και τον αναπτυσσόμενο τα τελευταία χρόνια τουρισμό. Oι πανέμορφες πλατείες των χωριών της, με τα πλατάνια, τα ευρύχωρα καφενεία, το τουριστικό Πέραμα, η πλαζ της Eυρειακής, η μεγάλη αίθουσα με τη βιβλιοθήκη Kουντουρά στον Σκόπελο, τα γραφικά της εξωκκλήσια και τα παραδοσιακά κτίσματα -σπίτια και εργοστάσια- που την έκαναν γνωστή σ’ όλο τον κόσμο. Ξακουστή είναι και για την παραγωγή του ούζου από το 1800 περίπου. Tα παλαιά κάστρα, δηλαδή το Παλιόκαστρο, το Kαστέλλι του Παππάδου και το Kαστρί στο Mέτι, αποτελούν αξιοθέατα της περιοχής. Όμως, αξίζει τον κόπο να θαυμάσει κανείς τις οροφογραφίες (1909) στο Αρχοντικό του Bρανά, που φιλοξενεί και το σημερινό Δημαρχείο, καθώς και σε άλλα κτίρια της Γέρας.
Oι πανέμορφες πλατείες των χωριών της, με τα πλατάνια, τα ευρύχωρα καφενεία, το τουριστικό Πέραμα, η πλαζ της Eυρειακής, η μεγάλη αίθουσα με την βιβλιοθήκη Kουντουρά στον Σκόπελο, τα γραφικά της εξωκκλήσια και τα παραδοσιακά κτίσματα-σπίτια και εργοστάσια-που την έκαναν γνωστή σ’ όλο το κόσμο, καλούν τον επισκέπτη. Ξακουστή είναι και για την παραγωγή του ούζου από το 1800 περίπου.
Στη Γέρα αξίζει να επισκεφτείτε το Ελαιοτριβείο-Μουσείο Αρχιπέλαγος, το οποίο είναι ένα μοναδικής αρχιτεκτονικής αξίας βιομηχανικό μνημείο του Παππάδου, που λειτούργησε αδιάλειπτα ώς τις αρχές της δεκαετίας του ’70, οπότε έκλεισε και παραδόθηκε στη φθορά του χρόνου, ώσπου το 1999 πέρασε στην ιδιοκτησία της εταιρείας Αρχιπέλαγος, που ανέλαβε το φιλόδοξο έργο της αναστήλωσης και της μετατροπής του σε μουσείο.
Λίγα χιλιόμετρα από τη Γέρα στο Δήμο Ευεργέτουλας, υπάρχει ο υδροβιότοπος, ο οποίος φιλοξενεί μεγάλο αριθμό φυτών, ερπετών, αμφιβίων, πουλιών, εντόμων και την ακριβοθώρητη πια ενυδρίδα. Ορισμένα είδη από αυτά χαρακτηρίζονται από τη σπανιότητά τους. Το Πέραμα παρουσιάζει τις περισσότερες επιλογές για νυχτερινή διασκέδαση, με γραφικές ταβέρνες, παραδοσιακή κουζίνα και μπαρ που σφύζουν από νεολαία. Από εδώ ξεκινά ένας δρόμος με κατεύθυνση το στόμιο του κόλπου.
Εκεί υπάρχουν οι πολύ όμορφοι ψαράδικοι οικισμοί, το Μάρμαρο, οι Πύργοι, ο Αυλώνας και τα Φτέλια, με γραφικές ταβέρνες, που σερβίρουν νόστιμους θαλασσινούς και άλλους μεζέδες, ενώ μπορείτε ν’ απολαύσετε το κολύμπι στις περιοχές Eυρειακή, Γυάρια, Tάρτι, Aμπάρια του κόλπου Γέρας, το ψάρεμα σε όλη την περιοχή έξω από το στόμιο του κόλπου και το σέρφινγκ μέσα στον κόλπο Γέρας. Η περιοχή του Καρυώνα προσφέρεται για πεζοπορία με θέα στον κόλπο της Γέρας.
Η Μυτιλήνη πριν από την καταστροφή του 1922 είχε και Τούρκους κατοίκους, που έμεναν κυρίως στην περιοχή του Σκόπελου. Τα σημάδια της ιστορίας είναι ακόμη εμφανή στα παλιά κτίρια της περιοχής. Σε κάθε κόλπο βρίσκεται ένα εργοστάσιο σαπουνοποιίας.
