Κερδισμένοι οι ελαιοπαραγωγοί του Πλωμάριου από την κόντρα ιδιωτών-συνεταιριστών
Μια άτυπη διελκυστίνδα μεταξύ ενός ιδιωτικού ελαιοτριβείου και ενός συνεταιρισμού, ο οποίος επιχειρεί φέτος να ενισχύσει τον ρόλο και τη θέση του στην τοπική αγορά ελαιολάδου, βρίσκεται σε εξέλιξη από τις αρχές της σεζόν στη Λέσβο. Από την κόντρα αυτήν, που μεταφράζεται σε πλειοδοσία τιμών, κερδισμένοι έως τώρα βγαίνουν οι παραγωγοί, καθώς οι προσφορές, αυτήν τη στιγμή, στο νότιο τμήμα του νησιού και, ειδικότερα, στην περιοχή του Πλωμαρίου (σ.σ. δραστηριοποιούνται συνολικά πέντε μονάδες), ανέρχονται στα 3,80 ευρώ το κιλό για ελαιόλαδο με οξύτητα 0,3, όταν στην υπόλοιπη Λέσβο κινούνται στα 3,30-3,40 ευρώ το κιλό, ενώ μέχρι και 4,50 ευρώ το κιλό πληρώνεται το βιολογικό.
των Γ. Τσατσάκη, Μαρίας Αμπατζή
Παράγοντες της αγοράς τονίζουν ότι η απόκλιση αυτή δεν είναι φαινόμενο που παρατηρείται για πρώτη χρονιά στο νησί φέτος, ωστόσο, προσλαμβάνει σαφώς μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας του έντονου ανταγωνισμού μεταξύ των ελαιουργικών μονάδων για προϊόν. «Από τις αρχές ακόμα της συγκομιδής μας, είχαν μεταφερθεί, ‘‘προβλέψεις’’ από συγκεκριμένο επιχειρηματία ότι κάποιες μονάδες δεν θα αντέξουν και θα κλείσουν», λέει στην «Ύπαιθρο Χώρα» ο Χρήστος Κουτλής, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισµού Ακρασίου. «Η δραστηριοποίησή μας στον κλάδο μάλλον δεν άρεσε σε κάποιους, οι οποίοι είχαν συνηθίσει να ελέγχουν την αγορά… Έτσι ξεκίνησε μια κούρσα τιμών, με προφανή σκοπό να τεθούμε εκτός παιχνιδιού, αφού είναι γεγονός ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν μεγαλύτερα περιθώρια ευελιξίας και ισχυρότερη κεφαλαιακή βάση», σχολιάζει ο συνομιλητής μας.
Ο ίδιος παραδέχεται ότι η εξέλιξη αυτή έχει λειτουργήσει προς όφελος των παραγωγών, καθώς «από τα μέσα Νοεμβρίου και μετά έχει προκύψει μια υπεραξία στις τιμές». Θεωρεί, όμως, ότι το όλο σκηνικό ξεφεύγει από τα όρια του θεμιτού ανταγωνισμού: «Πρόκειται για μια υπεραξία που οφείλεται σε λόγους σκοπιμότητας και για μια πολιτική τιμών που έχει συγκεκριμένη στόχευση. Όταν οι τιμές παραγωγού που προσφέρονται ανεβαίνουν ψηλότερα από τις εμπορικές, το πράγμα ξεφεύγει».
Χαμηλές οξύτητες, καλές ποσότητες
O κ. Κουτλής χαρακτηρίζει ιδιαίτερα ικανοποιητική την εικόνα της παραγωγής. «Βρισκόμαστε στο μέσο περίπου της συγκομιδής. Στο μεγαλύτερο ποσοστό, έχουμε ελαιόλαδα με 3 δέκατα και, αν δεν υπάρξει κάποια παγωνιά που θα δημιουργήσει προβλήματα στους ελαιώνες, θα έχουμε και καλές ποσότητες. Βέβαια, λόγω της ανομβρίας, η ελιά φέτος είναι πιο ψιλή σε σχέση με το κανονικό της μέγεθος», αναφέρει.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα που μεταφέρει στην «Ύπαιθρο Χώρα» ο Χαράλαμπος Παπαδέλλης, παραγωγός και ιδιοκτήτης της ομώνυμης εταιρείας, ο οποίος εκτιμά ότι η παραγωγή φέτος στο νησί θα φτάσει τους 16.000 τόνους. Η οικογενειακή επιχείρηση εξάγει τυποποιημένο ελαιόλαδο σε Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Τσεχία, Αυστρία και χύμα σε Ισπανία και Ιταλία. Όπως σημειώνει ο ίδιος, οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί ζητούν το πλέον ποιοτικό προϊόν, ενώ οι Γερμανοί επιδιώκουν καλή ποιότητα σε χαμηλές τιμές, εκμεταλλευόμενοι την οικονομική συγκυρία της χώρας. Η εταιρεία έχει αναπτύξει ένα αξιόλογο δίκτυο πωλήσεων και στην ελληνική αγορά, κερδίζοντας τις προτιμήσεις πολλών καταναλωτών.
Σύμφωνα με τον συνομιλητή μας, οι τιμές παραγωγού παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, αλλά είναι κατά τι μειωμένες. «Αγοράζουμε το βιομηχανικό (5άρι) με 2,80-2,90 ευρώ και πουλάμε με 3,10-3,20. Η τιμή είναι υψηλότερη από πέρυσι. Στα βρώσιμα ελαιόλαδα, οι τιμές είναι τώρα ελαφρώς μειωμένες, γιατί υπάρχει μεγάλη προσφορά από Κρήτη και Πελοπόννησο».
πηγη: εφημερίδα Ύπαιρθος Χώρα
