ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ «ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ» ΣΤΗΝ ΑΛΙΕΙΑ ΜΕ ΜΗΧΑΝΟΤΡΑΤΑ

 Aπάντηση της κ. Δαμανάκη σε ερωτήσεις του Μιχ. Τρεμόπουλου

Ανακλήθηκε και η απαράδεκτη υπουργική απόφαση

Θετική έκβαση είχαν οι δύο ερωτήσεις του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχ. Τρεμόπουλου για την Υπουργική Απόφαση του τέως υπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας κ. Ιωάννη Διαμαντίδη, που θεσμοθετούσε πολλαπλές εξαιρέσεις-παρεκκλίσεις από την απαγόρευση χρήσης δικτύων τράτας σε απόσταση μικρότερη του 1,5 ν.μ. από τις ακτές.

Σύμφωνα με τις απαντήσεις της Επιτρόπου Αλιείας κ. Δαμανάκη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενημέρωσε τις ελληνικές αρχές ότι η έκδοση της υπουργικής απόφασης από την Ελλάδα δεν ακολούθησε τις διαδικασίες που προβλέπονται από κανονισμό του Συμβουλίου, είτε για την κοινοποίηση των σχετικών πληροφοριών στην Επιτροπή, είτε για την έκδοση και την έναρξη ισχύος της νέας απόφασης. Η Επιτροπή ζήτησε επίσης την επιβεβαίωση της άμεσης ανάκλησης της επίμαχης υπουργικής απόφασης.

Πράγματι, η νέα απόφαση υπογράφτηκε τον Αύγουστο από τον κ. Παμπούκη (ΦΕΚ Β΄1884/25/08/2011) και επιτέλους εναρμονίζει ουσιαστικά την ελληνική νομοθεσία με τον Ε.Κ. 1967/2006, σε ό,τι αφορά την ελάχιστη απόσταση αλιείας από την ακτή (1,5 ναυτικό μίλι) του αλιευτικού εργαλείου μηχανότρατα.

 «Μετά από πολλαπλές υπουργικές αποφάσεις τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και του ΠΑΣΟΚ, βαθιά ριζωμένες σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες, επιτέλους έχουμε ένα απτό θετικό αποτέλεσμα προς όφελος του ελληνικού θαλάσσιου περιβάλλοντος», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Χρειάστηκαν πάνω από τρία χρόνια αγώνων των περιβαλλοντικών οργανώσεων, αλλά και δικών μας πιέσεων, για κάτι στοιχειώδες και αυτονόητο: να περιοριστεί η αλιεία με μηχανότρατες στα όσα ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Θεωρούμε θετικό ότι η κ. Δαμανάκη ως Επίτροπος κράτησε σταθερά τη θέση της, ωθώντας την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει τελικά σε μια ουσιαστική εναρμόνιση. Ωστόσο, μόνον αυτό το μέτρο δεν αρκεί για να προστατευθούν οι ελληνικές θάλασσες. Απαιτείται να γίνει χρήση και της δυνατότητας που μας δίνεται από τον κανονισμό για θέσπιση, σε ευαίσθητα οικοσυστήματα, θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών χωρίς μηχανότρατες. Χρειάζεται επίσης να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών που μέχρι σήμερα υπολειτουργούν, ώστε να καταπολεμηθεί η άσκηση παράνομης αλιείας. Η αλιεία με δυναμίτη, αλλά και η υποβρύχια αλιεία με χρήση αναπνευστικών συσκευών και φωτός, πρέπει να εξαλειφθούν άμεσα. Απαραίτητο είναι, τέλος, να ενισχυθούν καινοτόμα μέτρα ώστε η παράκτια αλιεία να γίνει περισσότερο στοχευμένη και επιλεκτική και να μην αλιεύονται ψάρια που θα πεταχτούν ξανά νεκρά στη θάλασσα».

Για περισσότερες πληροφορίες:  Γ. Μπλιώνης 6944 869772

(ακολουθούν τα κείμενα των ερωτήσεων του Μ. Τρεμόπουλου και οι απαντήσεις της Κομισιόν)

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-006063/2011 προς την Επιτροπή               

Θέμα:             Παρεκκλίσεις στο Μεσογειακό Κανονισμό για τη Μηχανότρατα στην Ελλάδα

Υπουργική Απόφαση[1] ορίζει για μεγάλο μέρος της επικράτειας, όπως για όλο το Ν. Αιγαίο, το 1 μίλι από τις ακτές ως απόσταση όπου θα μπορεί να εργάζεται το αλιευτικό εργαλείο Τράτα Βυθού (Μηχανότρατα), κατά παρέκκλιση του Μεσογειακού Κανονισμού που ορίζει την αντίστοιχη απόσταση στο 1,5 μίλι. Ο Μεσογειακός Κανονισμός[2] επιβάλλει τριών ειδών υποχρεώσεις στα κράτη μέλη: τεχνικά μέτρα που αφορούν τη χρήση των αλιευτικών εργαλείων (π.χ. ελάχιστες αποστάσεις από την ακτή, ελάχιστη διάμετρος διχτυών, κ.ά.), θέσπιση εθνικών διαχειριστικών σχεδίων και θεσμοθέτηση νέων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών που συμβάλλουν στην ανάκαμψη των αλιευμάτων και της αλιείας. Δυνατότητες παρέκκλισης προβλέπονται υπό αυστηρές προϋποθέσεις και διαδικασίες, που περιλαμβάνουν προηγούμενη έγκριση συνολικού διαχειριστικού σχεδίου βασισμένου σε σαφή επιστημονική τεκμηρίωση, ενώ τυχόν παρεκκλίσεις θα πρέπει να αφορούν συγκεκριμένες περιοχές και αλιευτικά σκάφη. Όσο γνωρίζουμε, καμία επίσημη μελέτη δεν έχει εκπονηθεί για την τεκμηρίωση τυχόν αποκλίσεων, ενώ τα τελευταία χρόνια δεν έχει ληφθεί μέριμνα για την απρόσκοπτη συλλογή αλιευτικών δεδομένων σε επίπεδο επικράτειας. Για το θέμα της μηχανότρατας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε αποστείλει το 2010 σχετικές επιστολές προς τις ελληνικές αρχές, επισημαίνοντας την καταστρατήγηση της κοινοτικής νομοθεσίας, καταλήγοντας σε τελική προειδοποιητική επιστολή στις αρχές του έτους[3]. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, η Επιτροπή θα κινούσε διαδικασία παράβασης, που προβλέπει παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και επιβολή προστίμων.

Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, ερωτάται η Επιτροπή:

-        Η πρόσφατη υπουργική απόφαση που ορίζει ότι το καταστροφικό αλιευτικό εργαλείο της Μηχανότρατας μπορεί να αλιεύει στο 1 μίλι από τις ακτές, συνάδει με τις δεσμεύσεις του Μεσογειακού Κανονισμού;

-        Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης γι΄ αυτή την παρέκκλιση έχει την απαιτούμενη επιστημονική τεκμηρίωση που να τη δικαιολογεί;

-        Αν όχι, τι μέτρα είναι διατεθειμένη να λάβει προς συμμόρφωση της Ελλάδας με το Μεσογειακό Κανονισμό;

E-006000/2011    Απάντηση της κ. Δαμανάκη εξ ονόματος της Επιτροπής 

Ο κανονισμός για τη Μεσόγειο[4] επιβάλλει υποχρεώσεις για τα κράτη μέλη, ιδιαίτερα όσον αφορά την ελάχιστη απόσταση στην οποία επιτρέπεται να αλιεύουν οι τράτες. Σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1, οι μηχανότρατες βυθού αλιεύουν σε βάθη άνω των 50 μέτρων (m), εκτός και αν τα βάθη αυτά απαντούν σε απόσταση πέραν των τριών ναυτικών μιλίων από την ακτογραμμή. Επιπλέον, το άρθρο 13 παράγραφος 2 ορίζει ότι οι τράτες δεν μπορούν να αλιεύουν σε απόσταση μικρότερη από 1,5 ναυτικά μίλια από την ακτή, ακόμη και αν τα βάθη είναι μεγαλύτερα από 50 m.

Ο κανονισμός για τη Μεσόγειο προβλέπει τη δυνατότητα χορήγησης παρεκκλίσεων ως προς τις εν λόγω διατάξεις (άρθρο 13 παράγραφοι 5, 9 και 11). Μπορεί να εφαρμόζεται παρέκκλιση μόνο με βάση απόφαση της Επιτροπής, εφόσον πληρούνται όλες οι απαιτήσεις των ανωτέρω σχετικών άρθρων.

Στην ιδιαίτερη περίπτωση της ελάχιστης απόστασης για μηχανότρατες βυθού στην Ελλάδα, θα υπήρχε δυνατότητα παρέκκλισης για αλίευση σε απόσταση μεταξύ 1 και 1,5 ναυτικών μιλίων βάσει των λεπτομερειών του άρθρου 13 παράγραφος 11 και τηρώντας τις απαιτούμενες προϋποθέσεις (όπως, μεταξύ άλλων, βάθος μεγαλύτερο από 50 m, ιδιαίτεροι γεωγραφικοί περιορισμοί, μη σοβαρή επίπτωση στο ενάλιο περιβάλλον, μη άσκηση αλιευτικών δραστηριοτήτων πάνω από προστατευόμενα ενδιαιτήματα).

Επιπλέον, η Επιτροπή πληροφορεί το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου ότι έχει αναλύσει την ελληνική υπουργική απόφαση που δημοσιεύθηκε στις 6 Μαΐου 2011. Με βάση την ανάλυση αυτή, η Επιτροπή πληροφόρησε τις ελληνικές αρχές ότι η ενέργεια της Ελλάδας να προβεί στην έκδοση υπουργικής απόφασης δεν ανταποκρινόταν στα βήματα της διαδικασίας όπως απαιτείται από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου, ούτε ως προς την κοινοποίηση των σχετικών πληροφοριών στην Επιτροπή ούτε ως προς την έκδοση και έναρξη ισχύος της νέας απόφασης. Η Επιτροπή ζήτησε επίσης να επιβεβαιωθεί η άμεση ανάκληση της υπόψη υπουργικής απόφασης.

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-007368/2011 προς την Επιτροπή

Θέμα:             Μη εφαρμογή του Ε.Κ. 1967/2006 για τη μέση αλιεία

Για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 1967/2006 η ελληνική διοίκηση εξέδωσε την Υπουργική Απόφαση Υ.Α. 9131/4-1-2011 του τέως υπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας κ. Ιωάννη Διαμαντίδη που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 776/Β/6-5-2011 σε αντικατάσταση της Υ.Α. 164198/03-03-2008 του πρώην υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αλ. Κοντού. Με βάση τη νέα Υπουργική Απόφαση απαγορεύεται η χρήση δικτύων τράτας σε απόσταση μικρότερη του 1,5 ν.μ. από τις ακτές, πλην όμως θεσμοποιούνται πολλαπλές εξαιρέσεις-παρεκκλίσεις από αυτήν την απαγόρευση. Σύμφωνα με έρευνα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ-Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας[5], η ελληνική διοίκηση περιορίζει την εφαρμογή του κανονισμού στο 51% του μήκους της ελληνικής ακτογραμμής. Έτσι, πρακτικά εξαιρεί το 45% της ακτογραμμής και επιτρέπει την αλιεία με μηχανότρατα σε απόσταση μεγαλύτερη του 1 ν.μ. σε περιοχές για τις οποίες δεν έχουν γίνει αναλυτικές επιστημονικές γνωμοδοτήσεις ώστε να τεκμηριώνεται η οποιαδήποτε παρέκκλιση από την εφαρμογή του Ε.Κ. 1967/2006. Η μη εναρμόνιση, στην πράξη και με πλάγιους τρόπους, της ελληνικής νομοθεσίας με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 1967/2006 θα συνεχίζει να επιτρέπει αλιευτικές πρακτικές οι οποίες καταστρέφουν την παράκτια ζώνη και δεν επιτρέπουν την αναγέννηση των ιχθυοαποθεμάτων και την αναπαραγωγή των ψαριών.

Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

1.      Πώς προτίθεται να διαχειριστεί τη μη εναρμόνιση στην πράξη της ελληνικής νομοθεσίας με τον Ε.Κ. 1967/2006;

2.      Πώς ελέγχεται η εφαρμογή του Ε.Κ. 1967/2006 σε σχέση με τη θεσμοποίηση εξαιρέσεων και παρεκκλίσεων από την απαγόρευση του 1,5 ν.μ. χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση;

E-007368/2011    Απάντηση της κ. Δαμανάκη εξ ονόματος της Επιτροπής  (15.9.2011)

Η Επιτροπή παραπέμπει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου στην απάντηση που έδωσε στη γραπτή ερώτησή του E-006063/2011[6].  Επιπλέον, η Επιτροπή πληροφορεί το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου ότι έχει δρομολογήσει την ανάλυση της ελληνικής υπουργικής απόφασης που δημοσιεύθηκε στις 6 Μαΐου 2011. Σε αυτή τη βάση, η Επιτροπή ενημέρωσε τις ελληνικές αρχές ότι το διάβημα της Ελλάδας να εκδώσει υπουργική απόφαση δεν ακολούθησε τη διαδικαστική οδό, όπως αυτή προβέπεται από τον κανονισμόΤου Συμβουλίου αριθ. 1967/2006[7], είτε για την κοινοποίηση των σχετικών πληροφοριών στην Επιτροπή, είτε για την έκδοση και την έναρξη ισχύος της νέας απόφασης. Η Επιτροπή ζήτησε επίσης την επιβεβαίωση της άμεσης ανάκλησης της επίμαχης υπουργικής απόφασης.