"Ακούω ανθρώπους που πάντα δούλευαν μαύρα να σκίζονται για το άδικο και να ζητωκραυγάζουν αριστερά"
Γράφει η Τζέλη Χατζηδημητρίου
Με καταθλίβει και το να μπαίνω στο fb πια...κι η τηλεόραση, το ράδιο, οι συζητήσεις, όλα είναι σαν χατζάρα πάνω απ' το κεφάλι μου...φόροι, θυμός, φόβος, απειλές, βία, τρομοκρατία...απ'όλους.
Πολλοί πίστευαν πως αν έβγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ θα σωνόμασταν και τώρα είναι πιό θυμωμένοι. Τουλάχιστον αυτοί πίστευαν σε κάποιον...για μένα είναι μόνο το χρονικό ενός προδιαγεγραμμένου θανάτου για όσα αλόγιστα σπαταλίσαμε τόσα χρόνια, ευκαιρίες, χρήματα, δυνατότητες, χρόνο, κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για το δικό του μερίδιο στη κατάντια μας. Όλοι θέλουμε να τη βγάλουμε καθαρή, χωρίς να "πληρώσουμε" για την ανευθυνότητά μας απέναντι στη ζωή, στον κόσμο τούτο, στη χώρα, στον συνάνθρωπο. Τώρα έχουμε αγιοποιηθεί λόγω των αφόρητων μέτρων, αποποιούμενοι το δικό μας μερίδιο στη καταστροφή. Μα με μια ψήφο δεν αλλάζουν τα πράγματα όταν στη καθημερινότητά μας κάνουμε ακριβώς τις ίδιες χοντράδες που μας έφεραν μέχρι εδώ. Καμιά συνειδητοποίηση, τίποτα.
Η μόνη επανάσταση για τον έλληνα, θάταν κατά τη γνώμη μου το να αρχίσει να σέβεται τον χώρο και τους άλλους, να εκτιμά αυτό που έχει σαν πατρίδα, να δουλεύει με αφοσίωση, όποια κι αν είναι η δουλειά του, να προσφέρει χωρίς να περιμένει το δάφνινο στεφάνι, μόνο γιατί αυτό θεωρεί σωστό.
Ακούω ανθρώπους που πάντα δούλευαν μαύρα να σκίζονται για το άδικο και να ζητωκραυγάζουν αριστερά, αυτούς που έφαγαν τις επιδοτήσεις στα μπουζούκια να είναι παραπονούμενοι, τους καρεκλάκηδες να διαδηλώνουν γιατί έχασαν δουλειές στις οποίες δεν δούλεψαν ποτέ. Ζούμε σε μιά χώρα που το κράτος ποτέ δεν αξιοποίησε τους πόρους της, που χρησιμοποιήσαμε τους αλλοδαπούς για να πίνουμε φραπεδιές σταυροπόδι στις καφετέριες, που κάψαμε τα δάση για να κάνουμε το αυθερετάκι και μετά βγήκαμε στα κανάλια κλαίγοντας όταν κάποιοι άλλοι συνέχισαν το έργο μας κι έκαψαν και το δικό μας σπίτι, που καταστρέψαμε την Αθήνα με μια άναρχη δόμηση και διαλύσαμε ό,τι όμορφο είχε η επαρχία μας, που πλακώνουμε στα φυτοφάρμακα ό,τι καλλιεργούμε, που εισάγουμε τα πάντα από το εξωτερικό και πετάμε τα δικά μας στα σουπίδια.
Κανένας δεν σκέφτεται κανέναν κι αυτή η κρίση ήταν μια καλή ευκαιρία για να κρυφτούμε όλοι πίσω από ψεύτικες υποσχέσεις και δικαιολογημένη αγανάκτηση και να πετάξουμε πάλι το μπαλάκι στους άλλους. Σε λίγο καιρό, θάχουμε πάλι εκλογές. Τότε ας ξαναμετρήσουμε το ποσοστό της Χρυσής Αυγής, που τη ψηφίζουν τώρα οι εργάτες για να φύγουν οι μετανάστες και να ανεβάσουν οι ίδιοι τα μεροκάματα για πάρτη τους-τουλάχιστον κάποιοι για να μην παρεξηγηθώ.Τότε θα δούμε και το χρυσό παιδί στη πρωθυπουργία, να είναι υποχρεωμένος, όπως και όλοι οι συμμετέχοντες, να κάνει τα λόγια πράξη κι όχι να λάμπει από τη θέση της ευκολότατης αντιπολίτευσης.Να δούμε πώς θα αντιδράσουν οι ψηφοφόροι του, που ποτέ δεν πλήρωσαν Ταμείο, στα αναγκαστικά μέτρα που θα επιβληθούν.Θα δούμε τί θα κάνει και με τους μετανάστες, με τους μουυσουλμάνους, με το χάος στο κέντρο των Αθηνών, τη προστασία των συνόρων, την ελλειψη παραγωγικότητας, την έμφυτη τάση μας προς τη λούφα...
Κουράστηκα, βαρέθηκα...για μας η πειθαρχία και ο σεβασμός των νόμων, είναι βλακεία. Η κλοπή, το εύκολο χρήμα, μαγκιά. Η χρησιμοποίηση των άλλων προς ίδιον όφελος, εξυπνάδα, η καταστροφή του περιβάλλοντος αδιάφορο γεγονός. Ενώ μαλλιοτραβιόμαστε για τα κόμματα, η Ελλάδα πουλιέται έναντι πινακίου φακής στον μειοδότη, ούτε καν τον πλειοδότη, κι εμείς αντί να υπερασπιστούμε τη χώρα μας, υπερασπιζόμαστε απλά τα μικροσυμφέροντά μας, συχνά καλύπτοντάς τα πίσω από "δικαιολογημένο" θυμό.Και μετά μας φταίνε οι ξένοι, ενώ έχουμε κάνει ό,τι περνάει από το χέρι μας για να τα καταστρέψουμε μόνοι μας. Δεν πιστεύω πως όλοι οι Έλληνες είμαστε έτσι. Δεν πιστεύω πως οι Γερμανοί, οι Ευρωπαίοι, έχουν δίκιο που μας φέρονται με τέτοιο τρόπο. Ούτε μπορώ να υπερασπιστώ τις θέσεις τους ή να γίνω σαν κι αυτούς.Θέλω να είμαι ελληνίδα, δεν με φαντάστηκα ποτέ με γερμανική πειθαρχία ή αγγλικό σνομπισμό. Ούτε πως πρέπει να πληρώνουμε αυτούς τους υπέρογκους τόκους και τα ποσά που μας χρεώνουν πιστεύω. Μου θυμίζει τον έμπορο ναρκωτικών με τους ναρκομανείς. Ποιός φταίει, αυτός που κάνει χρήση, ή αυτός που ενώ ξέρει τον εθισμό του άλλου, του το βάζει κάτω από τη μύτη.Το μόνο που λέω, είναι πως αν δεν αναγνωρίσουμε και δεν αναλάβουμε ο καθένας προσωπικά το μερίδιο της ευθύνης του για τη κατάντια μας, από το πού έχει τις καταθέσεις του μέχρι από πού προέρχονται τα προϊόντα που ψωνίζει, δεν θα αλλάξει τίποτα σ'αυτή τη χώρα κι όλοι αυτοί θα μπορούν να μας κατηγορούν για κλέφτες και τεμπέληδες και να μας εκβιάζουν.Τί να τους απαντήσουμε αφού τα σκάνδαλα είναι σωρός κι όλοι έχουμε δίπλα μας από έναν έξυπνο που "τάφαγε" χωρίς να το πάρουν είδηση.
Κανένας τους δεν είναι άξιος να κυβερνήσει, γιατί κανένας δεν έχει εφαρμόσιμο πρόγραμμα και κανένας δεν θα ρισκάρει ποτέ το πολιτικό του πρόσωπο για να κάνει κάτι που μπορεί να δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους του. Ούτε έχουν το θάρρος να αντιταχθούν σε ό,τι μας καταλογίζουν και απαιτούν οι ξένοι, να διεκδικήσουν ας πούμε τη πολεμική αποζημίωση ή το δικαίωμά μας να κάνουμε τα πράγματα με άλλο τρόπο εκτός απ'αυτόν που απαιτούν. Δεν έχουμε επιχειρήματα, ούτε λαό που να μπορεί να τα στηρίξει έξω από το να φωνάζει όχι. Θα μπορούσαμε να έχουμε, γιατί είμαστε από γερό DNA κι έχουμε αντιμετωπίσει πολλά μέχρι τώρα.
Κατά τα άλλα, τα παραμύθια είναι καλά για να αποκοιμιόμαστε όταν έχουμε αυπνία, όχι γαι να ζούμε τη ζωή μας.
