Συντάκτης:
Αριστείδης Κυριαζής *
Επικαλούμενος τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις σας, από τότε που αναλάβατε το υπουργείο Εσωτερικών, για την επιβεβλημένη διάσπαση του Δήμου Λέσβου, του μεγαλύτερου σε έκταση δήμου της Ελλάδος, καθώς και τις προγενέστερες σύμφωνες σχετικές δηλώσεις του τέως υπουργού και νυν γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Πάνου Σκουρλέτη, και εν όψει της κατάθεσης, εντός του τρέχοντος μηνός, της υποσχόμενης από εσάς τροπολογίας στη Βουλή στο πλαίσιο του αυτοδιοικητικού «Κλεισθένη», σας απευθύνομαι υποστηρίζοντας ότι η σημερινή κυβέρνηση επιβάλλεται να προχωρήσει στη διάσπαση του ενός και μοναδικού Δήμου Λέσβου, διορθώνοντας το ολέθριο σφάλμα της δημιουργίας του, το οποίο αποδέχονται πλέον οι κυβερνώντες που θέσπισαν τον «Καλλικράτη» και οι επόμενοι που δεν τόλμησαν να τον διασπάσουν.
Η διάσπαση του Δήμου Λέσβου θα αποτελέσει μία αναγκαία υπενθύμιση του σημερινού κυβερνητικού ενδιαφέροντος για το μεγαλύτερο νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου, το οποίο φθίνει πληθυσμιακά λόγω της εγκατάλειψης της παραγωγικής υπαίθρου της Ελλάδας και της επί δεκαετίες αγνόησης των μεγάλων προβλημάτων της Λέσβου από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Εάν ο δήμος που σχεδιάζετε περιλαμβάνει τις εκτός Μυτιλήνης περιοχές Καλλονής, Ερεσού, Αντισσας, Πολιχνίτου, Μήθυμνας-Μανταμάδου και οι οποίες κατά την αρχαιότητα ανήκαν στα αντίστοιχα πέντε κράτη-πόλεις Αρίσβη, Ερεσός, Αντισσα, Πύρρα και Μήθυμνα, με οποιαδήποτε ονομασία και αν νομοθετηθεί και ανεξάρτητα από τον επιλεγόμενο αριθμό των δήμων της Λέσβου, θα υπενθυμίζει την αρχαία ομοσπονδία των παραπάνω αρχαίων πόλεων-κρατών της Λέσβου, των Καλληνέων, που καταγράφονται ξεχωριστά από την έκτη πόλη-κράτος της Μυτιλήνης σε μία επιγραφή του 70-96 μ.Χ. της Φλαβιανής περιόδου της Ρωμαιοκρατίας που βρέθηκε στην αγορά της Εφέσου το 1969 και δημοσιεύθηκε το 1975 από τον Γερμανό καθηγητή Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Χαϊδελβέργης, ο οποίος το 1999 ανακηρύχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Οι Καλληνείς συνεδρίαζαν στο Ιερό των Μέσσων, στο κέντρο της Λέσβου, για τις κοινές υποθέσεις τους και τελούσαν και επί Ρωμαιοκρατίας τα ετήσια Καλλιστεία γυναικών, αναβιώνοντας εκείνα της αρχαϊκής εποχής για τα οποία ο Μυτιληναίος ποιητής Αλκαίος έγραψε ότι «παρά Λεσβίων διεξάγεται αγώνας κάλλους γυναικών», και ο Ερέσιος φιλόσοφος Θεόφραστος σημείωσε ότι «οι κρινόμενες γυναίκες δεν διαγωνίζονταν μόνο για τη σωφροσύνη και τη νοικοκυροσύνη τους αλλά επίσης και για το κάλλος τους» και για τα οποία ένα επίγραμμα της Παλατινής Ανθολογίας καλεί τις «Λεσβίδες, στροβιλίζοντας τα λεπτά βήματά τους, να στήσουν τον όμορφο κυκλικό χορό στη θεά, εκεί όπου η (Ερεσία ποιήτρια) Σαπφώ θα τις καθοδηγεί με τη χρυσή λύρα στο χέρι και εκείνες χορεύοντας χαρούμενες θα φαίνεται ότι ακούν τον γλυκόλαλο ύμνο από την ίδια την Καλλιόπη».
* συγγραφέας
αρχική δημοσίευση Εφημερίδα των Συντακτών
