Γιατί δεν μπορώ να χαρώ;
Χρόνος ανάγνωσης :
3' του Στρατή Μπαλάσκα / εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
Το ίδιο σφίξιμο στο στομάχι, σαν το 2012, και το 2014. Στις εθνικές εκλογές και στις ευρωεκλογές.
Την ίδια ώρα, στις 7 το απόγευμα, σα βγήκαν οι προβλέψεις ψήφου… Η ματιά σου ξανακαρφώθηκε στη μαύρη δαφνοστεφανωμένη παράφραση του αγκυλωτού σταυρού και στην εκλογική πρόβλεψη ενός πανελλαδικού ποσοστού που κυμαινόταν, όπως και το 2012, από 6& έως 8%.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, όταν και γράφονται αυτές οι γραμμές, η πρόβλεψη έχει επιβεβαιωθεί. Κάπου 6,5% το πανελλαδικό ποσοστό της «Χρυσής Αυγής», με κάπου 18 βουλευτές. Και κάπου στο 4,7% το ποσοστό της «Χρυσής Αυγής» στη Λέσβο!
Σε όλες τις περασμένες εκλογές άκουγες τη «δικαιολογία». Την προσπάθεια κάποιων να ερμηνεύσουν το φαινόμενο.
«Έλα, μωρέ, ψήφος διαμαρτυρίας είναι… Μπορεί 5% του λαού της Λέσβου και της Λήμνου να είναι νεοναζί;»
Ήταν τότε η απάντηση της… λογικής. Μόνο που σήμερα η λογική δε λέει και δεν μπορεί να πει κάτι ανάλογο. Σήμερα, πέντε στους 100 κατοίκους της Λέσβου δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την ψήφο τους στη «Χρυσή Αυγή» με το επιχείρημα της διαμαρτυρίας. Γιατί ξέρουν.
Η «Χρυσή Αυγή» είναι μια νεοναζιστικού τύπου εγκληματική οργάνωση. Με τα χέρια στελεχών της βουτηγμένα στο αίμα. Και κάποια από δαύτα, προφυλακισμένα για αυτές τους τις εγκληματικές ενέργειες. Είναι, το λοιπόν, ψήφοι συνειδητές. Η κρίση διαμόρφωσε μια ευάριθμη πολιτική ομάδα και στη Λέσβο, από την οποία κινδυνεύει η Δημοκρατία, κινδυνεύει η κοινωνία!
Ας πούμε για μια ακόμα φορά το τι συζητάγαμε όταν το 2012 έκπληκτοι βλέπαμε τη γέννηση του αυγού του φιδιού.
Τι γέννησε την άνοδο του Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος στην εξουσία το 1933; Η βαθιά οικονομική κρίση στη Γερμανία. Μαζί με τη διαφθορά του αστικού πολιτικού κόσμου της χώρας. Από κοντά, και η ανευθυνότητα της γερμανικής Αριστεράς.
Όλοι μαζί αποενοχοποίησαν τα αντικοινοβουλευτικά, ρατσιστικά, ολοκληρωτικά κόμματα του γερμανικού περιθωρίου, που αποτέλεσαν όλα μαζί τη βασική συνιστώσα, το ναζιστικό κόμμα. Η φωτιά στο Ράιχσταγκ, τη Γερμανική Βουλή, θάβει κάτω από αποκαΐδια τη 15χρονη όλη κι όλη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Κι ο λαός; Ο απογοητευμένος γερμανικός λαός, που οι ιστορικοί λένε πως ζούσε σε συνθήκες εξαθλίωσης και πολιτικής αποσταθεροποίησης, στράφηκε στα άκρα.
Πίστεψε πως ένα αυταρχικό καθεστώς θα έφερνε την ευημερία. Θα αποκαθιστούσε το κύρος της χώρας μετά την ταπείνωση του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Οι πολιτικοί της Βαϊμάρης, οι διεφθαρμένοι «ΑΛΗΤΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ», σαν που το σύγχρονο σύνθημα λέει, πριν καλά - καλά βγει το 1933, ήταν παρελθόν. Οι νέοι της Γερμανίας παραληρούσαν μπροστά στον έναν, ηθικό, μοναδικό φύρερ. Δε γέρασαν ποτέ… Σε λίγα χρόνια, κι αυτοί, και εκατομμύρια νέοι της Ευρώπης, έγιναν τροφή για τα κανόνια…
Τι ζει σήμερα η Ελλάδα; Η εξαθλίωση που ζει ο ελληνικός λαός εδώ και πέντε χρόνια, είναι αποτέλεσμα της χρεωκοπίας του πολιτικού συστήματος που γεννήθηκε το 1974 και το οριστικό του τέλος γράφτηκε, όπως όλα δείχνουν, το 2012 και η ταφή του έγινε χθες το βράδυ.
Χθες το βράδυ, μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας έστρεψαν την πλάτη τους σε κόμματα αλλά και σε λογικές που κυριάρχησαν στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης και που πλέον περιφέρονται σα φαντάσματα από το παρελθόν.
Η «Νέα Δημοκρατία», αδύναμη δείχνοντας να καταλάβει τι συμβαίνει στη χώρα, οδηγήθηκε σε μια στρατηγική ήττα. Μήνες τώρα ευαγγελίζονταν έξοδο από την κρίση. Έδειξε όμως ανίκανη να συνεργαστεί ακόμα και με ομοειδείς ιδεολογικά πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Το μεν ΠΑΣΟΚ, με το γνωστό υπερφίαλο αρχηγό του, οδηγήθηκε «στα βράχια» αδύναμο να αποτελέσει τον πυρήνα μιας νέας σύγχρονης Κεντροαριστεράς. Κοντά σε αυτό, η φαρσοκωμωδία της Κινήματος του Γιώργου Παπανδρέου.
Ένας ολόκληρος λαός τού είπε χθες να πάει με όλη την παρέα του σπίτι του, κι αυτός έδειξε πως δεν κατάλαβε τίποτα…
Αδύναμοι άνθρωποι, άνθρωποι λίγοι ακόμα και να αντιληφθούν το τι έγινε χθες το βράδυ. Αδύνατοι να διαβάσουν πέρα από τα ποσοστά τους εκείνο το ποσοστό εκείνου του κόμματος με το δαφνοστεφανωμένο «αλλιώτικο» αγκυλωτό σταυρό…
Κι αυτό που ονομάστηκε ελπίδα; Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με αυτοδύναμη πλειοψηφία ή όχι, με τον ελληνικό λαό να την επικυρώνει κατά 36%; Μακάρι να επιβεβαιώσει το κεντρικό του προεκλογικό σύνθημα.
Να γεννήσει ελπίδες, να κάνει με υπευθυνότητα πραγματικότητα το ξαναγέννημα της Ελλάδας. Αλλά ας ρίχνει και ματιές στο φαινόμενο της νεοναζιστικής «Χρυσής Αυγής».
Ας έχει το νου του στο κάδρο με τον έγκλειστο στις φυλακές φύρερ Μιχαλολιάκο. Και στις πολλές εκατοντάδες συμπολιτών μας, που παιδιά κι εγγόνια προσφύγων από τη Μικρασία, πολεμιστών στην Αλβανία και την Αντίσταση, ψηφίσαν χθες ένα νεοναζιστικό κόμμα. Αλλά και αυτούς που έθρεψαν στους κόρφους τους ετούτα τα φίδια που δαγκώνουν και στη Λέσβο.
Η ιστορία τού Ράιχσταγκ δείχνει πως μόνο ένας τρόπος υπάρχει να τα αντιμετωπίσει κανείς ετούτα τα φίδια. Ενωτική δράση, συμφιλίωση. Δημοκρατία. Περισσότερη Δημοκρατία, από όλους και για όλους.
