Το τελευταίο καιρό έχει αναπτυχθεί στη Λέσβο μια παράξενη "αλληλεγγύη". Ανακοινώσεις στήριξης εργαζομένων τους ενός φορέα προς τους εργαζόμενους άλλου φορέα. Τα παραδείγματα είναι πολλά: ΑΔΕΔΥ Λέσβου, Εργαζόμενοι Νοσοκομείου, Εργαζόμενοι ΟΤΑ Λέσβου, Εργαζόμενοι Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ΕΛΜΕ Λέσβου.
Βέβαια, με βάση μια αριστερή λογική,η αλληλεγγύη δεν είναι κάτι "κακό" . Αντιθέτως πολλές φορές είναι το ζητούμενο. Ζητούμενο όμως είναι η αλληλεγγύη για τους πολλούς και όχι για τους λίγους.
Όμως στη Λέσβο έχουμε το εξής παράδοξο φαινόμενο. Εργαζόμενοι στηρίζουν εργαζόμενους χωρίς να εξετάσουν τι είναι αυτό που στηρίζουν. Με βάση το δόγμα "δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη" σωματεία εργαζομένων στηρίζουν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ακόμη κι αν δεν τους αφορά ούτε άμεσα ούτε έμμεσα.
Το θέμα αυτό έθεσε σήμερα στη συνέντευξη τύπου και ο Δήμαρχος Λέσβου Δημήτρης Βουνάτσος (και μπράβο του) με αφορμή την ανακοίνωση των εργαζομένων του Νοσοκομείου Λέσβου για την " ιδιωτικοποίηση" της καθαριότητας στο Δήμο. Δημάδη οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου παρεμβαίνουν για το πως θα μαζευτούν τα σκουπίδια!!! Ακούγεται ανέκδοτο αλλά η ουσία είναι αυτή!
Μέσα στο γενικό κλίμα αστάθειας και ανασφάλειας οι συνδικαλιστές ακολουθώντας λογικές του χθες αντί να βοηθούν στη λύση των προβλημάτων γίνονται οι ίδιοι πρόβλημα.
Ενδιάφερον όμως έχει να δούμε ποιοι είναι αυτοί που αντιδρούν...
- Μήπως είναι οι βολεμένοι συνδικαλιστοπατέρες που φωνάζουν γιατί ο κλοιός σφίγγει πλεον και γι'αυτούς;
- Μήπως αντιδρούν όσοι έχουν μάθει να λουφάρουν;
- Μήπως αυτοί οι συνδικαλιστές αντιδρούν γιατί κάποιος επιτέλους τους βάζει να δουλέψουν;
- Μήπως αυτοί οι συνδικαλιστές αντιδρούν εξ ονόματος όλων των εργαζομένων ενώ ουσιαστικά εκπροσωπούν μια μειοψηφία που τους ψήφισε;
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: κανείς δεν είναι υπέρ της συρρίκνωσης δικαιωμάτων των εργαζομένων. Όμως ρε γαμώτο δεν μπορείς όταν δίπλα σου πέφτουν βόμβες εσύ να λες εγώ έχω να ασχοληθώ με τα νύχια μου...
Καιρός να μιλήσουμε με αλήθειες!
