Οι νεκροί δεν είναι πρωτοσέλιδα κρεμασμένα σε περίπτερα!
Oποιος προσβάλλει τη μνήμη νεκρού με βάναυση ή κακόβουλη εξύβριση ή με συκοφαντική δυσφήμηση τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών.
Γράφει η Μαρία Παρέντη *
O Ζακ Κωστόπουλος, έγινε είδηση εδώ και δύο μήνες. Πρώτο θέμα στα δελτία, ένα χιλιοπαιγμένο βίντεο που έδειχνε έναν εξαιρετικά τρομαγμένο άνθρωπο, να λιντσάρεται στη μέση ενός κεντρικού δρόμου. Τα κανάλια έσπευσαν αμέσως στο σημείο, συνεντεύξεις πάρθηκαν από τους δράστες που εμφανίστηκαν ως φιλήσυχοι πολίτες που προστάτευαν την περιουσία τους, ενώ με απόλυτη ψυχραιμία καθάριζαν τζάμια- στην πραγματικότητα καθάριζαν στοιχεία- αφότου είχε ξεψυχήσει ένας νέος άνθρωπος στα(από τα) πόδια τους.
Η διάδοση μια ψευδούς είδησης στήθηκε ευθύς εξαρχής από τα ΜΜΕ, τα οποία είχαν χίλιους λόγους να παρουσιάσουν για άλλη μια φορά τα πράγματα όπως ήθελαν. Ναι, είναι ψευδής η είδηση όταν αποκρύπτεις πολύ βασικά περιστατικά, είναι ψευδής έστω κι όταν παραλλάσσεις το παραμικρό στοιχείο.
Το βίντεο που τράβηξε αυτόπτης μάρτυρας, έκανε το γύρο του διαδικτύου, παίχτηκε στα κανάλια άπειρες φορές. Δεν γνωρίζουμε ποιοι είχαν απόλυτη συνείδηση πως παρακολουθώντας το, παρακολουθούσαν μια δολοφονία καρέ καρέ ή πόσοι νοιάζονταν πραγματικά για το τι παρακολουθούν.
Ειπώθηκαν επ’ αυτού τερατώδη ψέματα. Στήθηκαν ακόμη και κάλπες για το αν το κοινό θα σκότωνε σε αντίστοιχη περίπτωση. Για να μην τσουβαλιάζουμε δεν ήταν καθόλου λίγες οι φωνές των ανθρώπων που από την πρώτη στιγμή, ακόμη κι όταν δεν γνώριζαν την ταυτότητα του θύματος, καταδίκασαν απερίφραστα την εξαιρετικά βίαιη πράξη. Ο νεκρός όμως από πολλούς- αυτοαποκαλούμενους δημοσιογράφους- δολοφονήθηκε εκατοντάδες φορές, σε πάνελ, παράθυρα, σχόλια και ενυπόγραφα άρθρα. Καμία δημοσιογραφική ταυτότητα δεν ζητήθηκε πίσω από τους αρμόδιους, καμία επίπληξη στους πομπούς των τερατολογιών.
Ο Ζακ έγινε πρώτη είδηση, ο Ζακ έγινε ποστ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Ζακ έγινε τίτλος σε πρωτοσέλιδα…
Σήμερα, δυστυχώς, ο Ζακ έγινε εξώφυλλο. Όχι, όπως συνήθως, όχι με κάποια φωτογραφία του από παλιές συνεντεύξεις, όχι ζωντανός με το χαμόγελό του ή με κάποια εμφάνιση από σόου του, όχι. Ο Ζακ έγινε εξώφυλλο νεκρός.
Πόσο κοστίζει άραγε η μνήμη του τεθνεώτος; Πόσο κοστίζει ένα φύλλο εφημερίδας;
Η δημοσίευση μιας τέτοιας εικόνας δεν προσφέρει τίποτα απολύτως στην υπόθεση. Δεν κομίζει κανένα τεκμήριο. Αντιθέτως καταπατά στοιχειώδεις αρχές της δημοσιογραφίας, προσβάλει τη μνήμη του νεκρού, τον οποίο χρησιμοποιεί ανερυθρίαστα για λόγους αύξησης των πωλήσεων. Δεν σέβεται την επιθυμία της οικογένειας, η οποία είχε απαιτήσει να μην τραβηχτεί καμία φωτογραφία ακόμη και κατά τη διάρκεια της κηδείας, δεν σέβεται τους φίλους, τους συνεργάτες του που πενθούν, δε σέβεται ούτε το ίδιο το κοινό, καθώς απευθύνεται στα κατώτερα ένστικτά του.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία που ο Ζακ βρέθηκε κρεμασμένος σε περίπτερα της χώρας. Απολύτως καμία, το γεγονός ότι πολλοί πάτησαν και είδαν το βίντεο ή ότι αυτό παίχτηκε κατ’ επανάληψη στην τηλεόραση δεν αποτελεί άλλοθι.
Χρέος των μέσων είναι να αποκαλύπτουν την αλήθεια όχι να υιοθετούν πρακτικές που ανήκουν σε παρελθούσες καταστάσεις και δεν έχουν καμία σχέση με τη δημοσιογραφική έρευνα.
* Μαρία Παρέντη/ katiousa.gr