yle="text-align: justify;">Αυτό που έζησε χθες Πέμπτη 15/01/2014 η πόλη της Μυτιλήνης μάλλον δεν έχει ξανασυμβεί. Τα μέτρα που έλαβε η Αστυνομική Δ/νση για τη δίκη των 12 ατόμων που εμπλέκονται στην υπόθεση μεταφοράς όπλων που εντοπίστηκαν σε φουσκωτό σκάφος τον Ιούνιο του 2013 ανοικτά της Χίου ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο προκαλώντας δυσφορία και εκνευρισμό στους πολίτες.
Οι δρόμοι γύρω από το δικαστηριο Μυτιλήνη ήταν κλειστοί από το πρωί έως αργά το μεσημέρι. Πάνω από 100 αστυνομικοί είχαν αναλάβει την "ασφάλεια - τρομοκρατία" . Όσο κι αν είναι υπερβολικός αυτός ο χαρακτηρισμός αυτοί που χθες τρομοκρατήθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν ήταν οι πολίτες. Οι περισσότεροι δεν ήξεραν τι συμβαίνει και δεν υπήρχε καμία ενημέρωση για τα μέτρα. ( Η Αστυνομική Δ/νση ενημερώνει μόνο για τα μέτρα-κλείσιμο δρόμων όταν υπάρχει κάποιος σημαντικός ποδοσφαιρικός αγώνας...). Μπρορούμε να κατανοήσουμε τα αυστηρά μέτρα μέσα στο Δικαστικό Μέγαρο αλλά τι νόημα έχουν τέτοια μέτρα σε ακτίνα χιλιομέτρων; Τι ακριβώς προστάτευαν οι Αστυνομικοί για παράδειγμα στην οδό Κομνηνάκη;
Αυτόπτης μάρτυρας που δουλεύει κοντά στα δικαστηρία μας μεταφέρει την ταλαιπωρία και την ασυνενοησία των αστυνομικών δυνάμεων :
" Για τους Μυτιληνιούς ίσως ξέρετε ότι σήμερα (σσ χθες) έχουν κάποιο εφετείο και είναι αποκλεισμένοι όλοι οι δρόμοι για το Δικαστήριο . Βγαίνω από το χώρο εργασίας μου για να πάω με το αυτοκίνητο μου προς τη Β. Παράκαμψη. Προηγουμένως ρωτάω το περιπολικό αν μου επιτρέπουν να γυρίσω και μου απάντησαν θετικά. Στην επιστροφή στο ΙΚΑ ο τροχονόμος δεν μου επέτρεπε να γυρίσω παρόλο που τον ενημέρωσα ακριβώς και έπρεπε να επιστρέψω με τα πόδια. Ζήτησα τον υπεύθυνο αλλά δεν μπόρεσε να επιλυσει το τόσο σπουδαίο πρόβλημα, δεν είχε συντονιστεί λέει η τροχαία με την αστυνομία. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για την αποτελεσματικότητα, την ευστροφία, τον συντονισμό, την ενημέρωση των υπεύθυνων... όταν απευθύνθηκα στον Αστυνομικό που μου είπε ότι μπορώ να επιστρέψω και του ζήτησα να ενημερώσει τον συνάδελφο του μου είπε ότι "εγώ είχα την καλή διάθεση αλλά δεν μπορώ να βρώ και τον μπελά μου"..... Η καφρίλα και η υπευθυνότητα στο μεγαλείο της. Μήπως κάνω λάθος;"
Ελπίζουμε να μην έχουμε και σήμερα το ίδιο σκηνικό καθώς η δίκη θα συνεχιστεί.
________
Θυμίζουμε για την υπόθεση (από την Επιτροπή Αλληλεγγύης) :
Στις 30 Ιουλίου 2013 στα ανοιχτά της Λέσβου συλλαμβάνονται 2 Τούρκοι αγωνιστές μέλη του DHKP-C (Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου), μέσα σε βάρκα την ώρα που μετέφεραν οπλισμό. Το επόμενο διάστημα ακολουθούν εισβολές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στα γραφεία του περιοδικού Ο ΑΓΩΝΑΣ και της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων προσάγονται και συλλαμβάνονται πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία και το Κουρδιστάν τους οποίους οι κατασταλτικοί μηχανισμοί προσπαθούν να συνδέσουν με την ίδια υπόθεση.
Ένα χρόνο μετά στις 27 Ιουνίου 2014 πραγματοποιείται θεαματική επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στα Εξάρχεια, κατά την οποία συλλαμβάνονται 3 ακόμη αγωνιστές/αγωνίστριες μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης με σταθερή παρουσία σε αγώνες και κινηματικές δράσεις στην Ελλάδα. Η κατηγορία με την οποία διώκονται είναι η συλλογή πληροφοριών και η οικονομική υποστήριξη της DHKP-C, εφαρμόζεται ουσιαστικά για πρώτη φορά η παράγραφος 6 του αντιτρομοκρατικού νόμου 187Α, που στοχεύει στην ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και των συντροφικών σχέσεων, με κύριο σκοπό την πολιτική, και σωματική εξόντωση όσων αντιστέκονται.
Από την πρώτη στιγμή της κράτησής τους οι αγωνιστές βίωσαν τις ειδικές συνθήκες κράτησης, απομόνωση, γεωγραφική διασπορά σε φυλακές της χώρας, περικοπή των επισκεπτηρίων και των τηλεφωνικών επικοινωνιών, συχνοί σωματικοί έλεγχοι, πειθαρχικές διώξεις εκφοβισμός και εκδικητικότητα.
Ειδικές συνθήκες αντιμετωπίζουν και στον τρόπο διεξαγωγής της δίκης τους στις 15/1. Η ογκώδης δικογραφία τους δεν έχει μεταφραστεί, παρά τα επαναλαμβανόμενα αιτήματα των δικηγόρων τους, για την κατανόηση του κατηγορητηρίου και την προετοιμασία της υπεράσπισής τους. Ενώ απορρίφθηκε και το αίτημα τους για πραγματοποίηση της δίκης στην Αθήνα για λόγους ασφαλείας.
Στα πλαίσια αυτά οι Τούρκοι αγωνιστές αντιμετωπίζουν το κατασταλτικό πογκρόμ των μηχανισμών του Ελληνικού κράτους σε συνεργασία με τις τουρκικές, ευρωπαϊκές και αμερικάνικες αρχές. Με απαγωγές, συλλήψεις, εκδόσεις, τρομοεισβολές σε σπίτια και στέκια των Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών, το κράτος τηρεί το δόγμα της μηδενικής ανοχής και το καθεστώς έκτακτης ανάγκης.
Η αλληλεγγύη μας στους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές που με συνέπεια μάχονται ενάντια στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και το φασιστικό κράτος της Τουρκίας είναι αδιαμφισβήτητη. Η αλληλεγγύη μας σε όλα τα αντιστεκόμενα κομμάτια της κοινωνίας από τους απεργούς έως τους ένοπλους επαναστάτες διεθνώς είναι μέρος της δράσης μας. Σε όλους όσους αγωνίζονται ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, σε όσους αγωνίζονται για την κοινωνική επανάσταση.
