Ερωτηματικά για την απόφαση του Αρείου Πάγου - Υπόθεση Μακρυπούλια
Σοβαρά ερωτήματα προκαλεί η απόφαση του Αρείου Πάγου να απορρίψει την αίτηση αναίρεσης της καταδίκης σε δεύτερο βαθμό του δημοσιογράφου Στρατή Μπαλάσκα και να αποδεχτεί την αιτιολόγηση της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Βορείου Αιγαίου, το οποίο είδε «εξύβριση» στην απόδοση του πολιτικού χαρακτηρισμού «νεοναζί» σε γυμνασιάρχη της Μυτιλήνης, παρά τις αναρτήσεις εθνικοσοσιαλιστικού περιεχομένου στα προσωπικά του ιστολόγια.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις 16 Νοεμβρίου 2013, με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο Βασίλειος Μακρυπούλιας, διευθυντής του 6ου Γυμνασίου Μυτιλήνης, δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο pandidaktirio.blogspot.gr μια ανάρτηση με τον προκλητικό τίτλο: «Το απόλυτο ψεύδος είναι ένα: Αυτό του Πολυτεχνείου του 1973».
Στην ανάρτηση αυτή υπήρχε ένα βίντεο το οποίο αναπαρήγαγε τη γνωστή ακροδεξιά προπαγάνδα που επιχειρεί να αμφισβητήσει την ύπαρξη των νεκρών του Πολυτεχνείου.
Το γεγονός λοιπόν ότι αυτήν την ανάρτηση την έκανε διευθυντής Γυμνασίου τις ημέρες της σχολικής γιορτής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον παιδαγωγικό του ρόλο, ήταν και ο λόγος που ώθησε τον δημοσιογράφο Στρατή Μπαλάσκα να γράψει μεταξύ άλλων στην εφημερίδα «Εμπρός» της Λέσβου ότι με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου επανέρχεται «ο γνωστός δεδηλωμένος νεοναζί γυμνασιάρχης του 6ου Γυμνασίου Μυτιλήνης Βασίλης Μακρυπούλιας, ο θεωρητικός του μορφώματος της Χρυσής Αυγής στη Λέσβο».
Επιλέγουμε να παραθέσουμε αυτές τις φράσεις, που δεν περιέχουν τίποτα άλλο πέρα από πολιτικούς χαρακτηρισμούς, γιατί είναι αυτές ακριβώς οι οποίες θεωρήθηκαν «εξυβριστικές» από το Τριμελές Εφετείο Βορείου Αιγαίου, το οποίο καταδίκασε τον δημοσιογράφο, μειώνοντας την πρωτόδικη ποινή από έξι σε τρεις μήνες.
Και στην αιτιολόγηση της απόφασής του περιορίστηκε να πει ότι «ο κατηγορούμενος θα μπορούσε να διαλάβει στο άρθρο του φράσεις πιο ευπρεπείς και είναι προφανές ότι με τις φράσεις αυτές αποσκοπούσε να προσβάλει την τιμή και την υπόληψη του πολιτικώς ενάγοντος».
Επειτα ήρθε ο Αρειος Πάγος να υιοθετήσει το σκεπτικό του Εφετείου και να προσθέσει ότι δεν απαιτείται κιόλας για την πληρότητα της αιτιολογίας της καταδικαστικής απόφασης να παρατίθενται και ποιες ακριβώς φράσεις μπορούσε ο δημοσιογράφος να αναφέρει.
Και κάπως έτσι το Στ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με απόφασή του που δημοσιεύτηκε στις 4/4/2017, θεώρησε ότι «πλήρως αιτιολογείται» στο σκεπτικό του Εφετείου, γιατί η επίμαχη φράση «είναι κατά κοινή αντίληψη εξυβριστική» και απέρριψε την αίτηση αναίρεσης της καταδικαστικής απόφασης.
Ομως η απορία για το ποιες φράσεις θα μπορούσε ο δημοσιογράφος να αναφέρει για να χαρακτηρίσει πολιτικά τον γυμνασιάρχη όχι μόνο παραμένει, αλλά, ανατρέχοντας στα ιστολόγια του κ. Μακρυπούλια, ολοένα και μεγαλώνει. Γιατί μπορεί οι συγκεκριμένες ιστοσελίδες να έχουν κατεβεί από το ίντερνετ, όμως παραμένουν προσβάσιμες στο αρχείο του διαδικτύου.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στο pandidaktirio.blogspot.gr, το οποίο και το Εφετείο και ο Αρειος Πάγος έχουν δεχτεί ότι αποτελεί προσωπικό ιστολόγιο του κ. Μακρυπούλια, υπάρχει ανάρτηση (12/8/2013) με τίτλο: «Η θεωρία του εθνικοσοσιαλισμού...», όπου αναδημοσιεύεται κείμενο που τιτλοφορείται «Στο μονοπάτι της αρίας φυλής – Το πέρασμα του Υπερανθρώπου» και λέει ανάμεσα σε άλλα ότι «ο λευκός εθνικισμός, και γενικά οι λευκοί αποσχιστές και ό,τι απέμεινε από τους ναζί, στοχεύει σε αυτό το πράγμα, κυρίως να φρενάρει τον κίνδυνο μίξης με τους μη λευκούς. Και την τελική αποκατάσταση των άξιων. Δηλαδή των εις διπλούν σοφών, οι οποίοι φέρουν την παραπάνω φυσιογνωμία».
Κεντρική φωτογραφία της ανάρτησης είναι η κυκλική σβάστικα με το σύμβολο των SS και το γνωστό μότο της μονάδας των Waffen SS στην κατεχόμενη Νορβηγία: «Vår ære er troskap (Η τιμή μας ονομάζεται πίστη)».
Στο άλλο προσωπικό του ιστολόγιο στο πανελλήνιο σχολικό δίκτυο (http://users.sch.gr:80/makripulias) ο Βασ. Μακρυπούλιας καλούσε τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010: «Το μήνυμά μας: Ελληνες θυμηθείτε: 7 Νοεμβρίου ψηφίζουμε Ελληνική Αυγή και Ν. Μιχαλολιάκο για την Αθήνα και για την Ελλάδα».
«Οδός προς το αύριο»
Στο ίδιο ιστολόγιο αναδημοσιεύεται «άρθρο του Ρούντολφ Ες για τον Εθνικοσοσιαλισμό» (24/9/2010), ενώ o ίδιος ο κ. Μακρυπούλιας γράφει σε κείμενο με τίτλο «Τι πρέπει να κάνουμε» (8/8/2010) ότι:
« [...] ο Εθνικοσοσιαλισμός, η Πίστη στη Φυλή και στη Βούληση του Φυλετικού ζωτικού χώρου, η Πίστη που ανοίγει τα νοερά φτερά του ανθρώπου, είναι ό,τι το ανώτερο σε σχέση ειδικά με τους ερασιτεχνικούς ακροβατισμούς του Καρλ Μαρξ και του λανθάνοντος εβραϊκού πνεύματος που κυβέρνησε την Ευρώπη του διαφωτισμού μέσα από γνωστούς γερμανοεβραίους, πολωνοεβραίους, γαλλοεβραίους κ.λπ. "φιλοσόφους".
»Είναι τιμή το να αποκαλούμαστε Εθνικοσοσιαλιστές, είναι Πίστη ότι κατέχουμε την οδό προς ένα αύριο σε έναν κόσμο που τόσο προσεκτικά ετοιμάσθηκε από τους προπάτορες και ρίχθηκε στη λήθη από τους πρόσκαιρους εξουσιαστές αυτού του κόσμου».
Γράφει επίσης ότι «είναι άκρως σημαντική η επαφή μας και η ουσιαστική σχέση μας με εθνικιστικές οργανώσεις και συνδέσμους (πρβλ. Χρυσή Αυγή), οι οποίες ως κιβωτός διατηρούν τον γνήσιο εθνικιστικό Λόγο και Πράξη».
Παρ’ όλα αυτά το Εφετείο καταδίκασε τον δημοσιογράφο για «εξύβριση», προκαλώντας τη δικαιολογημένη αντίδραση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, το οποίο τόνισε το αυτονόητο:
«Το να διακρίνει κανείς την έννοια του εθνικοσοσιαλισμού από τον ναζισμό είναι πέρα ως πέρα ανιστόρητο, πολλώ δε μάλλον το να θεωρεί πως η πρώτη αποδίδει ηπιότερο χαρακτηρισμό από τη δεύτερη».
Και βέβαια αυτό το οποίο αγνόησε το Εφετείο και στη συνέχεια ο Αρειος Πάγος είναι η πολύ σημαντική για την ελευθερία της έκφρασης απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (13/11/2003, Scharsach and News Verlagsgesellschaft v. Austria), σύμφωνα με την οποία «η χρήση του όρου "ναζί" δεν δικαιολογεί αυτομάτως καταδίκη για δυσφήμηση λόγω του ιδιαίτερου στίγματος που φέρει. Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει ότι o βαθμός ακρίβειας για να αποδειχθεί η θεμελίωση μιας ποινικής κατηγορίας από ένα αρμόδιο δικαστήριο δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με τον βαθμό ακρίβειας που θα όφειλε να τηρεί ένας δημοσιογράφος όταν εκφράζει τη γνώμη του για ζήτημα δημοσίου ενδιαφέροντος, ιδίως όταν εκφράζει τη γνώμη του με τη μορφή μιας αξιολογικής κρίσης».
Με αυτό το σκεπτικό το ΕΔΔΑ καταδίκασε την Αυστρία για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης, δικαιώνοντας Αυστριακό δημοσιογράφο που είχε καταδικαστεί στα εγχώρια δικαστήρια για τη χρήση του χαρακτηρισμού «κρυφο-ναζί». Σας θυμίζει κάτι;
πηγή Εφημερίδα των Συντακτών / Γιάννης Μπασκάκης
-----------
Ανακοίνωση από Το ΠΟΤΑΜΙ
Το ότι το Ποτάμι διαχρονικά έχει εκφράσει την εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη, δεν του στερεί το δικαίωμα να κρίνει -και δη αυστηρά- τις αποφάσεις της. Η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία απέρριψε την αίτηση αναίρεσης καταδικαστικής απόφασης σε βάρος του δημοσιογράφου Στρατή Μπαλάσκα και έκρινε ότι η φράση του «νεοναζί» είναι εξυβριστική προκαλεί τεράστια ερωτηματικά.
Επειδή και οι κρίνοντες κρίνονται, είναι δυνατόν, ενώ ο ίδιος ο γυμνασιάρχης με αναρτήσεις του καλούσε συναδέλφους του να στραφούν στον εθνικοσοσιαλισμό, να διαδώσουν τις απόψεις αυτές στα σχολεία και να στηρίξουν την Χρυσή Αυγή, ο Άρειος Πάγος να κρίνει «εξύβριση» την απόδοση του χαρακτηρισμού «νεοναζί» στο πρόσωπό του;
Είναι δυνατόν ανώτατοι δικαστές να διακρίνουν, την έννοια του εθνικοσοσιαλισμού από τον ναζισμό και να θεωρούν ότι η πρώτη αποδίδει ηπιότερο χαρακτηρισμό από τη δεύτερη;
Τέτοια ελλιπής αιτιολογία κλονίζει την αξιοπιστία το κύρος του Δικαστηρίου που την εκδίδει και υπονομεύει το αίσθημα ασφάλειας δικαίου των πολιτών.
------------------
Τελευταία Εξέλιξη για την άλλη υπόθεση Μακρυπούλια που έχει συγκλονίσει τη Λέσβο:
Ο κ. Μακρυπούλιας απορρίφθηκε από τους πίνακες υποψηφίων Δ/ντων Σχολείων (ήταν ξανά υποψήφιος για τη θέση του Δ/ντη στο 6ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης) καθώς είναι υπόδικος για την υπόθεση συγκάλυψης σεξουαλικής παρενόχλησης μαθήτριας από ιδιοκτήτη κυλικείου στο σχολείο
