Η περιφορά του Επιταφίου στον Ασώματο Λέσβου, υπό τους ήχους του «νεκρώσιμου»
«Ξαναζωντάνεψε» χθες Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, ο ορεινός Ασώματος, των λίγων δεκάδων κατοίκων. Η περιφορά του ανθοστολισμένου Επιταφίου στα καλντερίμια των σοκακιών του χωριού στις πλαγιές του λεσβιακού Ολύμπου, έγινε κατά την παράδοση υπό τους ήχους του «νεκρώσιμου».
Η παραδοσιακή κομπανία από το γειτονικό χωριό της Αγιάσου με σαντούρι, βιολιά, τρομπόνι, κορνέτα και νταούλι συνόδευσε το «Μεγάλο νεκρό» με ήχους βασισμένους στις ραψωδίες του Ούγγρου συνθέτη Φραντς Λιστ! Εδώ, ας σημειωθεί ότι ο σκοπός αυτός μόνο στην Αγιάσο της μεγάλης μουσικής παράδοσης, «παίζεται» στις κηδείες, περίπου από τις αρχές του 20ου αιώνα.
«Αν ο εκλιπών ήταν νέος ή η οικογένειά του είχε την οικονομική δυνατότητα, η σορός του συνοδευόταν στην εκκλησία και στο κοιμητήριο από μουσική κομπανία που έπαιζε αυτό το σκοπό» λέει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αγιασώτης συγγραφέας και μελετητής της τοπικής ιστορίας κ. Κουτσκουδής.
Και συνεχίζει ο κ. Κουτσκουδής: «Είναι ένας υπέροχος, μελωδικός, συγκινητικός σκοπός, συνδεδεμένος με τον αιώνιο αποχωρισμό, και ο οποίος έγινε ευρύτερα γνωστός το 1979 από την τηλεοπτική μεταφορά στην ΕΡΤ, του μυθιστορήματος του Στρατή Μυριβήλη ‘Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια’».
Οι λιγοστοί κάτοικοι του Ασωμάτου, κάτοικοι ενός πανέμορφου χωριού με πετρόχτιστα σπίτια και πέτρινα καλντερίμια περίμεναν και φέτος, όπως και κάθε χρόνο τη Μεγάλη Παρασκευή και το έθιμο της περιφοράς του Επιταφίου. Μαζί με όλους αυτούς και πολύς κόσμος που όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ανηφόρισε στην Ασώματο για να παρακολουθήσει το μοναδικό αυτό πολιτιστικό και ταυτόχρονα μουσικό θρησκευτικό δρώμενο.
ΑΠΕ / ΜΠΕ - Στρατής Μπαλάσκας
