Μ
ιά βόλτα στην αγορά της Μυτιλήνης.Γράφει ο Αντίλογος.
Μπορεί ο αέρας να μας πήρε και να μας σήκωσε, όμως μιά βόλτα και λίγα ψώνια στην αγορά της Μυτιλήνης είναι πάντα ευχάριστη.
Σάββατο μεσημέρι 12 η ώρα, το λιμάνι έβραζε όμως η αγορά ήταν γεμάτη κόσμο. Προχωρούσα μόνος μου, με κατεύθυνση την αρχή της αγοράς την πλατεία Κυπρίων Πατριωτών . Βέβαια αυτή είναι η αρχή της αγοράς για μένα, που μένω στην Χρυσομαλλούσα . Για κάποιον που μένει στον συνοικισμό η αρχή της αγοράς είναι στο ύψος του ΙΚΑ και το τέλος της, στην πλατεία Κυπρίων Πατριωτών. Γιά ν’ αποδειχτεί για μιά ακόμη φορά, ότι η αλήθεια του ενός μπορεί να διαφέρει απ’την αλήθεια του άλλου κι όμως κι οι δυό να είναι αλήθειες.
Στο ύψος του Benetton συνάντησα τον Μαρίνο. Ήταν με την γυναίκα του και το κοριτσάκι του.
Ο Μαρίνος είναι ένα συμπαθέστατο παιδί.,που μπορεί μέσα σ’ενα λεπτό να κάνει διακόσιες ερωτήσεις. Το να κάνει ερωτήσεις επιβεβαιώνει την ύπαρξη του. Ζει γι αυτό. Με ρώτησε για κάποια θέματα σχετικά με την δουλειά μου, που τον ενδιέφεραν. Στο πεντάλεπτο που μιλήσαμε υπολογίζω να μου έκανε περίπου χίλιες ερωτήσεις!
Εκείνη την στιγμή ερχόταν ο φίλος μου ο Άκης κι έτσι χαιρέτησα τον Μαρίνο και την οικογένειά του και προχώρησαμε μαζί. Ο Άκης είναι παιδικός μου φίλος και συγγραφέας. Δεν έχει εκδόσει ακόμα κανένα βιβλίο, ομως τον Ιούνιο λέει ότι εκδίδεται το πρώτο του. Με τον Άκη συζητάμε για γκόμενες, ποδόσφαιρο και για το νόημα της ζωής. Με θεωρεί ότι είμαι γρανάζι του συστήματος, η ενσάρκωση μάλλον του συστήματος , ενώ εκείνος το αμφισβητεί. Δεν του αντιλέγω και γιατί έχει δίκιο ότι είμαι ένα γρανάζι του συστήματος και γιατί είναι φίλος μου. Και γω τους φίλους μου τους δέχομαι όπως είναι. Περπατήσαμε λίγο και σταθήκαμε έξω από ένα μαγαζί κουβέντιάζοντας.
Σε λίγο μέσα απ’το μαγαζί ξεπρόβαλε ο Δημήτρης Βουνατσος. Μας γνώριζε , νομίζω ομως ότι τους γνωρίζει όλους. Όπως πάντα ήταν γλαφυρός και λαλίστατος. Έλεγε για τα οικονομικά ζόρια που τραβά ο κόσμος κι ο ίδιος. Οι λεπτομέρειες δεν εχουν σημασία. Σημασία έχει όμως ότι ο Δημήτρης Βουνατσος, μετά από σαράντα και πλέον χρόνια ενασχόλησης με τα κοινά, όχι μόνο δεν πλούτισε, αλλά τραβά ζόρια όπως κι η πλειοψηφία των ανθρώπων που τον εμπιστεύτηκαν για χρόνια, και τον ψήφισαν, να τους αντιπροσωπευει. Με την συμπεριφορά και την στάση ζωής του, κατέκτησε το δικαίωμα να κυκλοφορεί ανάμεσα στον κόσμο καθαρός και ξαστερος , ένας από όλους μας, χωρίς αστερίσκους και αμφιβολίες. Κι όταν του είπα οτι λεφτά δεν έβγαλε, όμως κυκλοφορεί με ψηλά το κεφάλι,παραδέχτηκε ότι αυτό είναι ένα ανεξίτηλο παράσημο που έχει στο μέρος της καρδιάς του, για σήμερα και για πάντα.
Χαιρέτησα τον Άκη και τον Βουνατσο και προχώρησα.
Κοντά στο Πανελλήνιο συνάντησα την Κλωκλώ με τον άνδρα της τον Τομ. Η Κλωκλώ είναι Μυτιληνια απ’την Άργενο ενώ ο Τομ είναι ελληνοαμερικανός απ’το Κληβελαντ. Γνωρίστηκαν ένα καλοκαίρι στην Αποθήκα . Ο Τομ είναι σοφός και τρελός. Δεν ήταν όμως για πολλές κουβέντες, γιατί είχαν να πάρουν τον γιό τους απ’το μάθημα των αρχαίων Ιαπωνικών.
«Πες μου ρε Τομ τι γίνεται; Πες μου κάτι σοφό, πες μου και κάτι τρελό.»
«Το ματς δεν είναι μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, το ματς είναι μεταξύ φτωχών και πλούσιων. Πάντα αυτό ήταν το ματς. Να τους το πεις.» Είπε ο Τομ.
«Θα το πω» απάντησα, χωρίς να καταλάβω σε ποιον θα έπρεπε να το πω.
«Πες μου και κάτι τρελό.»
« Χτες στον ύπνο μου είδα τον υποψήφιο δήμαρχο. Ήταν κάτω απο έναν σταυρό. Φορούσε ένα μαύρο ράσο σαν καντηλανάφτης και κρατούσε ένα χρυσό θυμιατό και θύμιαζε. Γύρω είχε καμιά πεντακοσαριά παλαιοημερολογιτες καλόγερους, με μακριές κοτσίδες, ντυμένους κατάμαυρα και έψαλαν το «ωσαννά .» Τότε ξύπνησα. Να τους το πεις τ’ονειρο μου», είπε ο Τομ.
«Θα τους το πω» απάντησα χωρίς να ξέρω σε ποιους.
Με χαιρέτισαν και έφυγαν.
Είχα φτάσει πια στην πλατεία Κυπρίων Πατριωτων. Κάπου εκεί είχα αράξει το μηχανάκι μου.
Ήμουν όμως λίγο μπερδεμένος.
Άραγε η Πλατεία Κυπρίων πατριωτων είναι η αρχή ή το τέλος της αγοράς;
Σε πόσες απ’τις χίλιες ερωτήσεις του Μαρίνου κατάφερα ν’απαντησω;
Ο Άκης ο φίλος μου ο συγγραφέας, θα βγάλει το πρώτο του βιβλίο τον Ιούνιο;
Ο Δημήτρης Βουνατσος που ζει μαζί μας, είναι ένας πετυχημένος πολιτικός ή ένας καθαρός άνθρωπος; Ή και τα δυο;
Μα πιο πολύ με προβλημάτισαν τα λόγια του Τομ. Του άντρα της Κλωκλώ. Τι εννοούσε άραγε; Μάλλον δεν εννοούσε τίποτα. Ο Τομ αρέσκεται να κάνει τον σοφό και τον τρελό.
Είναι δυνατόν να πιστέψω ότι τι παιδί τους έκανε μάθημα αρχαίων Ιαπωνικών;
Αφού ξέρω ότι ο Τομ και η Κλωκλώ δεν έχουν παιδί!
