Βγήκαν στην πιάτσα οι σεμνότυφοι της Μυτιλήνης και...ενοχλούνται από τους ΟΙΚΟΥΣ ΑΝΟΧΗΣ!

Κανόνες για το πόσοι οίκοι ανοχής, πού και πώς, υπό ποιες προϋποθέσεις, θα λειτουργήσουν στο νησί της Λέσβου θα θέσει το επόμενο διάστημα το Δημοτικό Συμβούλιο, αφού προηγουμένως συνεδριάσει η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης προκειμένου να εκφράσει τη γνώμη της. Το όλο θέμα έκδοσης κανονιστικής απόφασης για την εγκατάσταση εκδιδόμενων προσώπων στο νησί ανέκυψε μετά την υποβολή αιτήσεων από ενδιαφερόμενες να πάρουν άδεια στη Μυτιλήνη. Η μία αίτηση, που αφορά στην περιοχή της Αλυσίδας και ήδη ολοκληρώνει το φάκελο των απαιτούμενων δικαιολογητικών για τη χορήγησή της, έχει προκαλέσει και διαμαρτυρίες περιοίκων, οι οποίοι αντιδρούν στην προοπτική δίπλα στα σπίτια τους να ανοίξει οίκος ανοχής. Αρχές Ιουνίου 2011 υποβλήθηκε η πρώτη αίτηση στο Δήμο Λέσβου, σύμφωνα με την οποία 60χρονη κυρία απ’ τη Θεσσαλία επιθυμούσε να πληροφορηθεί αν έχουν εγκριθεί θέσεις για τη λειτουργία οίκων ανοχής, προκειμένου να πάρει άδεια εγκατάστασης. Δυο μήνες μετά, ακολούθησε ακόμη μία αίτηση, ομοίως από Ελληνίδα, νεαρότερης ηλικίας, η οποία και έδωσε το έναυσμα να κινηθεί η διαδικασία «χωροθέτησης» οίκων ανοχής σε επίπεδο Δήμου Λέσβου. Η άδεια αυτή αφορά σε σπίτι στην περιοχή της Αλυσίδας και έχει ήδη προκαλέσει αντιδράσεις από περιοίκους, που συγκέντρωσαν 46 υπογραφές με το αίτημα να μην επιβαρυνθεί η ήσυχη έως τώρα γειτονιά, με τα μικρά παιδιά, από έναν οίκο ανοχής. Οι αντιπρόσωποι των κατοίκων που επέδωσαν αντίγραφο των υπογραφών τόσο στον εκτελεστικό γραμματέα της Περιφέρειας, Παναγιώτη Καπάρα, που τους παρέπεμψε λόγω αναρμοδιότητας στο Δήμο, όσο και στον αντιδήμαρχο Ποιότητας Ζωής, Γιάννη Βατό, ζήτησαν «να υποδειχθεί άλλη καταλληλότερη περιοχή για την άσκηση τέτοιας επαγγελματικής δραστηριότητας». Στην Επιτροπή Διαβούλευσης Όπως μας εξήγησε ο κ. Βατός, που χειρίζεται το θέμα, σύμφωνα με νόμο τού 1999 οι δήμοι έχουν την υποχρέωση να καθορίσουν, με κανονιστική απόφαση που λαμβάνουν τα δημοτικά τους συμβούλια, το συνολικό αριθμό των αδειών εγκατάστασης εκδιδόμενων προσώπων που μπορούν να χορηγήσουν στην περιφέρειά τους, με βάση τις ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες και ανάγκες, που σχετίζονται κυρίως με τον πληθυσμό και τη σύνθεσή του, την ύπαρξη στρατοπέδων, λιμανιών και βιομηχανικών μονάδων, καθώς και με την ανάπτυξη εμπορικών ή άλλων δράσεων που επιβάλλουν απασχόληση ή διέλευση ατόμων. Βάσει αυτής της νομοθεσίας και σύμφωνα με τις αρμοδιότητες που προβλέπει ο «Καλλικράτης», το κανονιστικό πλαίσιο που ενδεχομένως θα αυξάνει ή θα μειώνει τους περιορισμούς για το πού θα χωροθετηθούν οίκοι ανοχής, θα αποφασιστεί απ’ το δημοτικό συμβούλιο, αφού προηγουμένως όμως αποφανθεί γνωμοδοτικά η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης. Προκειμένου να υπάρξει απόφαση της Επιτροπής, ο κ. Βατός έχει εγγράφως ενημερώσει το δήμαρχο Λέσβου και πρόεδρό της, Δημήτρη Βουνάτσο. «Προβλέπεται», ανέφερε ο κ. Βατός, «σύμφωνα με το Δημοτικό Κώδικα, κατά την προεργασία εκπόνησης των κανονιστικών πράξεων οι δημοτικές αρχές να διαβουλεύονται με τους κατοίκους και τους συλλογικούς φορείς, αλλά και τις ενδιαφερόμενες ομάδες του πληθυσμού, πριν καταλήξουν σε αποφάσεις. Έτσι, για παράδειγμα, μετά τη διαβούλευση, το Δημοτικό Συμβούλιο μπορεί να αυξήσει την απόσταση που πρέπει να απέχει ένας οίκος ανοχής από ένα σχολείο ή μια παιδική χαρά, απ’ αυτήν που αναφέρεται στο νόμο.» Η Επιτροπή Ποιότητας, σε συνέχεια αίτησης που υποβλήθηκε από ενδιαφερόμενο στις αρχές του χρόνου, έχει έγγραφο της Διεύθυνσης Πολεοδομίας σύμφωνα με το οποίο δεν υπάρχουν θεσμοθετημένες περιοχές του Δήμου Λέσβου όπου να απαγορεύεται ειδικά η χρήση (εγκατάσταση) εκδιδόμενων προσώπων. Τις επόμενες μέρες ο δήμαρχος Λέσβου αναμένεται να συγκαλέσει τη 49μελή Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης, που μετά τα θέματα της καθαριότητας, του τεχνικού προγράμματος και των ανταποδοτικών τελών για το 2011, θα γνωμοδοτήσει και για το ζήτημα της εγκατάστασης εκδιδόμενων προσώπων στην «επικράτεια» του Δήμου Λέσβου. Στη συνέχεια, το Δημοτικό Συμβούλιο θα καταλήξει σε απόφαση για το πού και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούν να λειτουργήσουν οίκοι ανοχής, ενώ στην ίδια απόφαση θα τίθεται και πλαφόν για τον αριθμό των πορνείων που δύναται να λειτουργήσουν σε όλο το νησί. «Σε περίοδο οικονομικής κρίσης», κατέληξε ο κ. Βατός, «είναι αναμενόμενο να υπάρχει ενδιαφέρον και για τέτοιες δραστηριότητες, και απ’ την πλευρά μας οφείλουμε, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα διοικητικά θέματα, να ασκήσουμε τις αρμοδιότητες που μας έχουν εκχωρηθεί, ρυθμίζοντας το πλαίσιο και για την εγκατάσταση εκδιδόμενων προσώπων.»

------------------------------------------- ΕΠΩΝΥΜΩΣ

«Δε θα επιτρέψω σε κανέναν να βιάζει τις συνειδήσεις των νέων της Μυτιλήνης» είχε σχολιάσει τότε, το 1989, άνοιξη θαρρώ, σε μια απ’ τις πρώτες συνεντεύξεις που πήρα, ο δήμαρχος Στρατής Πάλλης, με αφορμή την απόφαση του Δήμου να κλείσει τους οίκους ανοχής της πόλης. Θυμήθηκα την έκφραση που μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση κι αποτυπώθηκε στο μυαλό μου, ούσα τότε έγκυος στο πρώτο μου παιδί, όταν χθες ο αντιδήμαρχος Γιάννης Βατός διαπίστωσε, μιλώντας για το θέμα, ότι ο τελευταίος οίκος ανοχής που έκλεισε στη Μυτιλήνη ήταν απέναντι απ’ το πατρικό του. Κι ο ίδιος τότε είχε πρωτοστατήσει στο να κλείσει, ενώ τώρα ως πρόεδρος της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής θα εισηγηθεί πού μπορούν να ανοίξουν πορνεία. Όλα αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. 22 χρόνια μετά, το «έμβρυο» βγάζει το Πανεπιστήμιο και εμείς, η Μυτιλήνη, ακόμη ασχολούμαστε με τα μπορντέλα. Άντε να το λύσουμε κι αυτό, για να πάρουν σειρά κι άλλα πράγματα. Μήπως και πάμε παρακάτω. Άλλωστε, τι δε βιάζει πια τις συνειδήσεις, κι όχι μόνο των νέων αλλά όλων μας, τι δε ζορίζει τις σκέψεις μας, τι δεν πιέζει την τσέπη μας λόγω κρίσης. Ας υπάρξουν λοιπόν και κάποιοι ή κάποιες που μέσα σε αυτό τον πανικό θα φάνε, με νόμιμο τρόπο, ένα κομμάτι ψωμί. Όπου τους ορίσουν οι φορείς να ανοίξουν τα σπίτια τους, χωρίς ψεύτικες ηθικολογίες και προκαταλήψεις, δίχως να πειράζουν και να τους πειράζει κανείς. Δε χρειάζεται κόκκινο φωτάκι για να ανθίσει η κάθε είδους πορνεία που ανήθικα βιάζει και εκβιάζει, και το έχουμε εμπεδώσει αυτό όλοι μας.

Μαρίνα Πολλάτου