Το οδυνηρό παρελθόν της Βραζιλίας φέρνει στην επιφανεία η «Επιτροπή για την Ιστορική Αλήθεια» που δημιουργήθηκε στη χώρα με σκοπό να διεξάγει έρευνες για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια του γνωστού και ως «Βρώμικου Πολέμου»,
Εκατοντάδες άνθρωποι εξαφανιστήκαν ή σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της 20ετούς δικτατορίας που έλαβε τέλος το 1985. Οι κατασταλτικές δυνάμεις του καθεστώτος κατέπνιξαν με την βία τις διαμαρτυρίες των φοιτητών αλλά και το ένοπλο παράνομο κίνημα που είχε δημιουργηθεί.
Περίπου 9.000 άτομα φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν. Ανάμεσα τους και μια νεαρή αντάρτισσα και μέλος μιας παράνομης μαρξιστικής οργάνωσης, η Ντίλμα Ρούσεφ, η σημερινή πρόεδρος της Βραζιλίας. Η κυρία Ρούσεφ υπέγραψε τη σύσταση της επταμελούς επιτροπής τον Μάιο. Η επιτροπή θα έχει δύο χρόνια στη διάθεση της να ερευνήσει τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
«Η Βραζιλία έχει δικαίωμα στην αλήθεια, Οι νέες γενιές έχουν δικαίωμα να μάθουν την αλήθεια.. Πάνω απ' όλα εκείνοι που έχασαν φίλους και συγγενείς και που συνεχίζουν να υποφέρουν καθημερινά έχουν δικαίωμα στην αλήθεια.», είπε η πρόεδρος κατά τη διάρκεια της τελετής, προσπαθώντας να κρύψει τη συγκίνηση της.
Τα βασανιστήρια που είχε υποστεί η νυν πρόεδρος δεν ήταν ευρύτερα γνωστά μέχρι τώρα στη Βραζιλία, καθώς από τότε ανέλαβε την εξουσία, αρνήθηκε να παίξει τον ρόλο του θύματος, ενώ συγχρόνως υποστήριζε διακριτικά την έρευνα γύρω από το δικτατορικό παρελθόν της Βραζιλίας. Μέχρι και σήμερα σπανίως αναφέρεται δημοσίως στα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκε αλλά και στην επιτροπή αλήθειας.
Παρά το γεγονός ότι ο νόμος περί αμνηστίας του 1979 προστατεύει ακόμη τους στρατιωτικούς από τις δικαστικές διώξεις για βασανιστήρια, οι βραζιλιανοί ελπίζουν ότι η επιτροπή θα είναι το πρώτο βήμα για την κατάργηση του. Παρόμοιοι νόμοι έχουν ήδη καταργηθεί στην γειτονική Αργεντινή και την Ουρουγουάη.
Θύματα των βασανιστηρίων, όπως η Αμέλια Τέλες που φυλακίστηκε μαζί με τον σύζυγο της το 1972, μάχονται εδώ και χρόνια για την κατάργηση του νόμου.Η Τέλες και ο σύζυγος της ήταν μέλη του παράνομου Κομουνιστικού Κόμματος. Θυμάται χαρακτηριστικά ότι η αστυνομία είχε φέρει τα παιδιά τους , 4 και 5 ετών, στο κέντρο βασανιστηρίων που τους κρατούσαν, για να ασκήσουν μεγαλύτερες πιέσεις: «Όταν με αντίκρισαν τα παιδιά μου, με ρώτησαν: «Μαμά, γιατί ο μπαμπάς είναι πράσινος κι εσύ μπλε;» Τότε κοίταξα το σώμα μου και συνειδητοποίησα ότι ήμουν γεμάτη μελανιές.»
Η Τέλες θυμάται τα οδυνηρά βασανιστήρια που είχε υποστεί, τον πνιγμό με νερό, το ηλεκτροσόκ σε διάφορα μέρη του σώματος της καθώς και το βασανιστήριο του παπαγάλου: «Οι μέρες περνούσαν χωρίς καμιά ελπίδα επιβίωσης και θεωρώ πολιτική νίκη το γεγονός ότι είμαι τώρα εδώ και σας μιλάω για όλα αυτά που πέρασα.»
«Προσπαθούμε να ενώσουμε τους κρίκους της αλυσίδας για να φτάσουμε σε αυτούς που διέταξαν τους σκοτωμούς και τα βασανιστήρια. Αλλά αυτό δεν θα είναι εύκολη υπόθεση»,δήλωσε σχετικά μέλος της επιτροπής.
Η κυβέρνηση της Βραζιλίας θα πρέπει να ξεπεράσει και το εμπόδιο που δημιουργεί η αρνητική στάση των απόστρατών αξιωματικών, ενώ το έργο της επιτροπής δυσκολεύει ακόμα περισσότερο καθώς φαίνεται ότι πολλά από τα αρχεία της εποχής μπορεί να έχουν καταστραφεί.
Καθώς οι φρικτές λεπτομέρειες των βασανιστηρίων έρχονται στο φως, όλο και περισσότεροι Βραζιλιάνοι ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη και να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα που διέπραξαν. Το Ανώτατο δικαστήριο της Βραζιλίας ξεκινά άμεσα μαζική δίκη κατά της διαφθοράς.
πηγη: Το ΒΗΜΑ
