Το γράμμα στο μπουκάλι,η είδηση του καλοκαιριού!

Δεν είναι εύκολο να επιλέξεις. Και ασφαλώς δεν μπορείς να επιλέξεις άσχημες ειδήσεις. Από την άλλη δεν είχαμε και αυτό το καλοκαίρι που ίσως θα θέλαμε στη Λέσβο. Δείκτες που έχουν πάρει την κατηφόρα και γκρίνιες. Έχουμε και ένα Δήμαρχο που γυρνάει από πανηγύρι σε πανηγύρι. Είχαμε και ένα «Λεσβιακό Καλοκαίρι» που δεν ξέρουμε αν άφησε κάτι καλό πίσω του… περιμένουμε τουλάχιστον έναν οικονομικό απολογισμό.

Με οικονομικούς απολογισμούς σίγουρα δεν εξηγείς ούτε τη ζωή ούτε το ταξίδι που μπορεί να κρύβεται ακόμη και μέσα σ’ ένα μπουκάλι. Η είδηση του καλοκαιριού δεν έκανε πολύ θόρυβο στα ελληνικά ΜΜΕ σε σχέση με τα ΜΜΕ της Τουρκίας. 

Πρωταγωνιστής ένα μπουκάλι που αφού ταξίδεψε σ’ όλο το Αιγαίο κατέληξε στη Σκιάθο.

 

Ήταν Αύγουστος του 2011 και το πλοίο στο οποίο δούλευε ο 25χρονος Τούρκος Ερσίν ναυτικός, είχε αποκλειστεί στο λιμάνι της Τρίπολης, λόγω των ταραχών στη Λιβύη, όταν αποφάσισε να γράψει στην αγαπημένη του, να βάλει το γράμμα σε μπουκάλι και να το πετάξει στη θάλασσα. Και μπορεί η κίνηση αυτή να μην συγκίνησε την αγαπημένη του αφού δεν έφτασε ποτέ στα χέρια της. Αλλά συγκίνησε ολόκληρη τη Σκιάθο σε παραλία της οποίας το ξέβρασε πριν λίγους μήνες η θάλασσα.

Τα μέλη του πολιτιστικού Συλλόγου «Σκιάθος», κατά τον καθαρισμό των παραλιών, εντόπισαν ένα πλαστικό μπουκάλι με γραπτό... περιεχόμενο. Δεν το πέταξαν. Το κράτησαν όχι μόνο γιατί ως εύρημα από μόνο του είναι εντυπωσιακό, αλλά και γιατί ο πρόεδρος του συλλόγου, Θοδωρής Τζούμας, όπως ο ίδιος αναφέρει στην «Καθημερινή» είχε συστήσει στους εθελοντές να φυλάξουν οτιδήποτε τους έκανε εντύπωση, προκειμένου να στηθεί μια έκθεση

Το γράμμα ήταν γραμμένο στα τουρκικά. Η περιέργεια και το ενδιαφέρον για την ιστορία που κρυβόταν από πίσω, όμως, κινητοποίησε τον κ. Τζούμα, ο οποίος έστειλε το γράμμα για μετάφραση, η οποία και φιλοξενήθηκε στην έκθεση.

Αποστολέας του γράμματος ήταν ο 25χρονος Τούρκος Ερσίν ο οποίος στις 10 Αυγούστου του 2011 και ενώ το εμπορικό πλοίο που επέβαινε ήταν αποκλεισμένο το λιμάνι της Τρίπολης κατά τις ταραχές στη Λιβύη αποφάσισε να γράψει στην αγαπημένη του Ντενίζ. «Αυτή τη στιγμή που σου γράφω οι βόμβες σκάνε γύρω μου, κάνοντας τη νύχτα μέρα», ανέφερε στο γράμμα του.

Η ιστορία προκάλεσε τη συγκίνηση ολόκληρου του νησιού, ωστόσο κανείς δεν ήξερε την έκβασή της. Η ιστορία άρχισε να ξανασκαλίζεται λίγο αργότερα όταν στο νησί βρέθηκε για μια εκπαιδευτική συνάντηση ένας Τούρκος, που διαφώτισε περαιτέρω την ιστορία και καθαρόγραψε την αναγραφόμενη διεύθυνση.

Ετσι, ο κ. Τζούμας απέστειλε μια φωτοτυπία του γράμματος στην Μπούρσα, όπου την παρέλαβαν οι γονείς του Ερσίν, καθώς ο ίδιος είχε μπαρκάρει.

Λίγο αργότερα ο ήχος του sms ακούστηκε στη Σκιάθο «με λένε Eρσίν Εμίρ, ψάξε με στο Facebook». Κάπως έτσι «εκσυγχρονίστηκε» η επικοινωνία. Ο Θοδωρής και ο Ερσίν έγιναν φίλοι στο facebook και συνομίλησαν στο chat. «Ξέρεις πού είναι η Σκιάθος;» ρώτησε ο Ελληνας «εδώ είσαι πια διάσημος».

«Κάθε γραμμή είναι αλήθεια» ανταπάντησε από τη Μερσίνα ο 25χρονος Τούρκος, «το συνηθίζω να ρίχνω μπουκάλια στη θάλασσα, αλλά δεν ήλπιζα να βρεθεί ποτέ!».

Το περιστατικό αναδείχθηκε από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία το παραλλήλισαν με την υπόθεση της ταινίας «Οι άνθρωποι του παππού μου», όπου ο Τουρκοκρητικός ήρωας ρίχνει μπουκάλια με σημειώματα στη θάλασσα στη διάρκεια όλης της ζωής του με την ελπίδα να φτάσουν στα Χανιά. Αφού πεθαίνει, ο εγγονός του λαμβάνει ένα πακέτο με το μπουκάλι του παππού, ένα ούζο και μια πρόσκληση για την Κρήτη.

 

Δεν ξέρω τι μπορεί να «εισπράξει» ο καθένας από αυτή την ιστορία αλλά σίγουρα είναι μια ιστορία που μπορεί να χαρακτηρίσει ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Κρύβει μέσα της  και την ελπίδα και την ματαιοδοξία. Όταν το απίθανο γίνεται ζωή τότε κάτι συμβαίνει. Δεν ξέρω αν είναι συνομωσία του σύμπαντος. Τουλάχιστον οι πρωταγωνιστές της ιστορίας (αποστολέας και παραλήπτης) θα έχουν να διηγηθούν κάτι μοναδικό ως απολογισμό καλοκαιριού. Και σε όλους εμάς ίσως διδάξουν ότι δεν έχει σημασία πάντα η λήψη του μηνύματος αλλά η αποστολή. Από την άλλη να μάθουμε να διαβάζουμε ακόμη και τα μηνύματα που είναι για πέταμα… μπας και τελικά κατανοήσουμε τον κόσμο μας και τον εαυτό μας...

Κάπως έτσι ας πούμε καλό φθινόπωρο