Νέες κυκλοφορίες βιβλίων – Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

Νέες κυκλοφορίες βιβλίων – Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

Οι νέες κυκλοφορίες που μας κίνησαν το ενδιαφέρον

Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή

ΜΕΛΕΤΕΣ – ΔΟΚΙΜΙΑ

Ιστορία της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας: Ο Γιάννης Μαρής και οι άλλοι του Φίλιππου Φιλίππου (Εκδόσεις Πατάκης)

Το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα με αστυνομική πλοκή ήταν το Έγκλημα του Ψυχικού (1927) του Παύλου Νιρβάνα, που όμως αποτελούσε παρωδία του είδους. Ο Νιρβάνας προσπάθησε ν’ αναλύσει την κοινωνία του καιρού του, χρησιμοποιώντας ως ήρωες αστούς και ανθρώπους του λαού. Το 1938, η Ελένη Βλάχου δημοσίευσε στην Καθημερινή το μυθιστόρημα Το μυστικό της ζωής του Πέτρου Βερίνη, με θέμα τα μυστικά μιας αστικής οικογένειας στο Ψυχικό. Το 1952, ο Χρήστος Χαιρόπουλος δημοσίευσε στο Εμπρός τα Καλλιστεία του θανάτου, όπου καθρεφτιζόταν η αθηναϊκή κοινωνία της εποχής.

Το καλοκαίρι του 1953, ο Γιάννης Μαρής δημοσίευσε στο περιοδικό Οικογένεια το Έγκλημα στο Κολωνάκι. Ήρωας ήταν ο αστυνόμος Μπέκας, όνομα που έγινε θρυλικό στην αστυνομική λογοτεχνία. Ήταν η αρχή ενός λογοτεχνικού και ραδιοφωνικού ρεύματος που διήρκεσε είκοσι χρόνια, μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Η επιτυχία των αστυνομικών μυθιστορημάτων του Μαρή προκάλεσε την εμφάνιση κι άλλων συγγραφέων στο είδος. Πριν και μετά από τον θάνατό του (1979), παρατηρήθηκε μια κάμψη στη συγγραφή αστυνομικών έργων, αλλά στη συνέχεια νέοι άνθρωποι καλλιέργησαν το είδος, εμπνεόμενοι από τα λογοτεχνικά ρεύματα της Ευρώπης. Έτσι, η αστυνομική λογοτεχνία άρχισε να γίνεται πάλι επίκαιρη.

Σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα, όλο και περισσότεροι συγγραφείς μπαίνουν στον χορό, γράφοντας αστυνομικά μυθιστορήματα. Οι συνθήκες στην Ελλάδα της παγκοσμιοποίησης και της διαπλοκής πολιτικών και επιχειρηματιών είναι ευνοϊκές όσο ποτέ, αφού στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις βρίσκεται σε έξαρση το οργανωμένο έγκλημα.

Βρείτε το εδώ

ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Σαρλότ του Νταβίντ Φοενκινός (Μετάφραση: Οντέτ Βαρών-Βασάρ, Βιβλιοπωλείον της Εστίας)

Πολυάριθμες σκηνές μοιάζει να βγήκαν από τα σκοτάδια.

Βλέπει κάλλος στην έκφραση του φόβου.

Μήπως δεν είναι και η ίδια φοβισμένη ακατάπαυστα;

Ακόμη κι όταν βαδίζει, μιλά, ανασαίνει.

Της απαγορεύουν την πρόσβαση στα πάρκα και στα δημόσια κολυμβητήρια.

Ολόκληρη η πόλη της είναι ένα πεδίο μάχης.

Μια φυλακή για το αίμα της.

Το μυθιστόρημα αφηγείται τη ζωή της Σαρλότ Σαλομόν, μιας ζωγράφου που δολοφονήθηκε –είκοσι έξι ετών, έγκυος– στο Άουσβιτς. Αφηγείται επίσης, στιγμή στιγμή, τη δεκαετία του ’30 στο Βερολίνο και τη δηλητηριώδη διείσδυση του ολοκληρωτισμού στην καθημερινή ζωή όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων.

Μετά την παιδική της ηλικία στο Βερολίνο, που σημαδεύτηκε από μια οικογενειακή τραγωδία, η Σαρλότ αποκλείεται σταδιακά απ’ όλες τις εκδηλώσεις της γερμανικής κοινωνίας. Ζει ένα καταιγιστικό ερωτικό πάθος, πριν αναγκαστεί να τα εγκαταλείψει όλα για να βρει καταφύγιο στη Γαλλία. Στην εξορία ξεκινάει ένα αυτοβιογραφικό ζωγραφικό έργο, συγκλονιστικό στη νεωτερικότητά του. Καθώς γνωρίζει ότι κινδυνεύει, το εμπιστεύεται στον γιατρό της, λέγοντάς του «είναι όλη μου η ζωή». Πορτρέτο μιας εξαιρετικής γυναίκας, ιστόρηση μιας τραγικής μοίρας, η Σαρλότ είναι επίσης η αφήγηση μιας αναζήτησης. Της προσωπικής αναζήτησης του Νταβίντ Φοενκινός, που δουλεύει σχεδόν υπνοβατώντας, στοιχειωμένος από τη ζωγράφο εδώ και χρόνια.

Βρείτε το εδώ

ΠΑΙΔΙΚΗ – ΕΦΗΒΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Χαρίλαος; Τι όνομα είναι αυτό; της Κατερίνας Λαγού (Εικονογράφηση: Πετρούλα Κρίγκου, Εκδόσεις Ψυχογιός)

Νομίζετε ότι στην Ελλάδα υπήρχε πάντα η δημοκρατία που ξέρετε σήμερα; Ότι πρωθυπουργοί γίνονταν εκείνοι που είχαν την ψήφο του λαού ή των βουλευτών; Νομίζετε ότι η χώρα μας ήταν πάντα μια σύγχρονη χώρα με δρόμους και τρένα; Ε, λοιπόν, όχι. Όλα έγιναν, γιατί κάποιοι τα ονειρευτήκαμε.

Η μυθιστορηματική βιογραφία του Χαρίλαου Τρικούπη, γραμμένη με πένα φρέσκια και ζωντανή, θα δώσει στα παιδιά την ευκαιρία να κάνουν μια πρώτη βουτιά στην Ιστορία της νεότερης Ελλάδας.

Βρείτε το εδώ