Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: «Πριν έναν μήνα βρέθηκα μέσα σε ένα ασθενοφόρο» - Η ανάρτηση για τα γενέθλια του
Τα γενέθλιά του έχει σήμερα ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης και νιώθει ιδιαίτερα ευλογημένος για αυτή τη μέρα, μετά τη σοβαρή περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του.
Ο αγαπημένος ηθοποιός πριν περίπου έναν μήνα υπέστη καρδιακή ανακοπή, με συνέπεια να μεταφερθεί στο νοσοκομείο και να υποβληθεί σε ένα πολύ σοβαρό χειρουργείο. Ανήμερα των γενεθλίων του, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης έγραψε ένα μακροσκελές κείμενο, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του που κατάφερε να βγει ζωντανός από αυτή την περιπέτεια.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
Τα γενέθλια μου φέτος έχουν ένα ειδικό φως! Πριν ένα μήνα βρέθηκα μέσα σ ένα ασθενοφόρο,μετά σ ένα φορείο να τρεχει και η γιατρος να μου λέει…-πάθατε ανακοπή,παμε στο χειρουργείο για αγγειοπλαστική,αν χρειαστεί θα σας διασωληνωσουμε…όχι διασωληνωση ψυθιρισα…αν χρειαστεί μου λέει…έτρεχε το φορείο κι άκουγα το bye bye love απ το all that jazz,και προσευχόμουν…
στο χειρουργείο εμφανίστηκε μπροστά μου ο επι γης αγγελος μου ο Κωστής Ραισακης,άντρας της αγαπημένης μου Ολυμπιάδας…ανάσα! Χρήστο σε παρακαλώ ακίνητος,θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε την αρτηρία…συνέχισα να προσεύχομαι κι αυτό με πλημμύρισε από μια ανεξήγητη για την κρισιμότητα της ωρας ηρεμία,πράγμα πολύ σπανιο όπως μου είπε μετά ο γιατρος για ασθενή σ αυτή τη θέση! Τον Κωστή δεν τον έβλεπα,μας χώριζε η οθόνη της επέμβασης…τον άκουγα μόνο…τον άκουγα να λέει όταν βογγουσα από τους πόνους,μπραβο Χρήστο,μπραβο…είναι υπέροχο που πονάς,η καρδιά είναι ζωντανή! Και στο τέλος μπραβο Χρήστο,τα καταφέραμε…και βλέπω τον νεαρό καρδιολόγο τον Μανώλη που ήταν όρθιος να λέει ανακουφισμένος …-για κάτι τέτοιες στιγμές αξίζει η καρδιολογία! Όταν τον συναντησα μετά από 6 μέρες σ έναν υπέρηχο του λέω ,γεια σου Μανώλη! Με ξέρετε μου λέει? Δεν ήσουν στην επέμβαση μου? Ναι μου λέει…με θυμαστε? Πως να σε ξεχασω του λέω…είπες την ωραιότερη ατάκα της βραδιάς!
Ευχαριστώ ολους τους γιατρούς και τους νοσηλευτές μέσα απ την καρδιά μου. Ιδιαίτερα τον Κ.Ραισακη!
Είχα εκείνο το βράδυ παραστάτες βοηθούς μου την Παναγιά και τον Ταξιάρχη! Μου κράταγαν το χέρι με ξαναγύρισαν…
Επέστρεψα και δόξα τω Θεω αναρρωνω σιγά σιγά…πολλά άλλαξαν από εκείνο το βράδυ…το μεγαλύτερο κέρδος μου εινσι ότι επέστρεψα απαλλαγμένος από τον φόβο του θανάτου…ποτε δεν κυριάρχησε στη ζωή μου αλλά τώρα είμαι πραγματικά ελευθερος!
Θα ζήσω όσο μου είμαι γραφτό χωρίς φόβους…
«…Ο χρόνος είναι γρήγορος ίσκιος πουλιών
Τα μάτια μου ορθάνοιχτα μες στις εικόνες του
Γύρω απʹ την ολοπράσινη επιτυχία των φύλλων
Οι πεταλούδες ζουν μεγάλες περιπέτειες
Ενώ η αθωότητα
Ξεντύνεται το τελευταίο της ψέμα
Γλυκιά περιπέτεια Γλυκιά
Η Ζωή.»
προσανατολισμοί-Οδυσσέας Ελυτης
